Een pembroke! Ik vind een grote persoonlijkheid heel erg leuk haha. En ook slim, een dier dat je moet uitdagen. Verder wonen we in een gebied waar we super veel en ver kunnen wandelen, en ik begreep dat ze dat wel moeten hebben, ondanks de korte pootjes.
Maar ik vind zelfstandigheid ook heel belangrijk. Dus ik ben benieuwd hoe ze daarop scoren. Daarmee bedoel ik dus dat ze prima ff drie uurtjes alleen kunnen zijn en ook zich prima vermaken als ie naar de dagopvang moet.
Met slim en een grote persoonlijkheid zit je goed volgens mij! Over het algemeen zijn corgi’s wel heel zelfstandig idd. Volgens mij de cardigan zelfs iets meer als de pembroke. De hond van de buren komt zelfs niet eens kijken als ze thuiskomen 
andere mensen bestaan al helemaal niet voor hem. Dat is precies zo’n puntje waar ik zelf moeite mee zou hebben. Mijn hond is juist heel aanhankelijk en mensgericht, maar ik snap dat een ander daar gek van zou kunnen worden 
Hier kan ik me bij aansluiten @KipTokTok. Het is handig om van te voren een plan B te bedenken mocht de pup daarin toch een ander karakter hebben dan je verwacht had. Uiteindelijk is er altijd wel een mouw aan te passen. Wij hadden ook zelfstandigheid bovenaan het lijstje staan maar onze draak heeft verlatingsangst (net als nog 2 broertjes). Je vind wel weer een manier. 
Qua fokker zou ik op je gevoel afgaan. Hoeveel honden hebben ze in huis en hoeveel nestjes per jaar zijn er? Ik vind het zelf al naar broodfok neigen als ze er een inkomen uithalen (bv 5 teefjes in huis en dus 5 nesten per jaar).
——
@Denver veel plezier met je kleine droppie! 
mocht je ooit willen speuren of een andere uitdaging buiten willen doen dan heb ik nog een leuk adresje in Brabant. Die man werkt heel veel met terriërs en teckels en speelt erg goed in op hun behoeften.
Mijn vriend en ik willen al een aantal jaren graag een hond en zijn ons sinds kort serieus aan het oriënteren. Bij mij thuis hadden we altijd briards en het liefste zou ik ook een briard nemen maar we wonen in een grote stad in een appartement met een balkon dus dat wordt 'm niet. Zijn nu vooral aan het kijken naar golden- en labradoodles deels vanwege hun fantastische harige uiterlijk maar ook wegens het karakter. Volgensmij hebben meer mensen hier een labradoodle toch?
Wij wonen midden in de stad, maar hebben beiden geen rijbewijs. Mijn vriend gaat wel deze week beginnen maar dat gaat dus nog wel ff duren. Zijn er meer mensen die met de hond alles met het ov doen of bv een bakfiets huren?
Wat ik wel lastig vind is dat we op de 1e verdieping wonen en ons huis uit 2 verdiepingen bestaat. Dus de hond zal dagelijks traplopen of door ons opgetild worden. Hoe doen anderen dat?
Wij wonen ook in een stad en hebben geen auto. Ik doe eigenlijk alles met mijn hond met het ov. Ik ga regelmatig op en neer naar mijn ouders die een uur met de trein verderop wonen, maar ik slaap daar dan wel altijd minimaal een nachtje zodat ik niet twee keer met haar met de trein hoef op een dag (al zou ze dat wel aankunnen hoor). Als ik binnen de stad een keertje wat verder weg moet dan pak ik de tram of metro en als dat in een uitzonderlijk geval ècht niet kan dan huur ik een deelauto, maar dat is echt maar een enkele keer voorgekomen. Een bakfiets zit nog steeds in de planning omdat het met uitlaten veel tijd kan schelen als ik naar een groter losloopgebied wil, maar dat lijkt me met een jonge hond prima aan te leren.
Ik zou wel even kijken - als het zover is - of iemand samen met jullie de hond kan ophalen met de auto.
Een vriendin van mij had hetzelfde met haar vorige woning, maar de hond liep altijd gewoon de trap naar de eerste verdieping op en af. Niet heel fijn voor de gewrichten volgens mij, maar ze kon het niet echt anders doen.
Ik maak hier vast geen vrienden mee, maar ik zou wel uitkijken met een doodle. Er wordt veel geld mee verdiend dus er zijn ook veel slechte fokkers en handelaren die er vnl om het geld inzitten. Je hebt niet de controle van een rasvereniging zoals verplichte testen op erfelijke ziektes. Veelal zitten er strenge contracten bij zoals dat je je hond al voor de eerste loopsheid moet castreren op straffe van een flinke boete. Niet in het belang van de hond maar puur om de markt klein te houden. Of je moet je hond juist verplicht twee keer een paar maanden afstaan voor een nestje. Dat haar vormt ook meer dan eens een probleem omdat het erg kan klitten en veel onderhoudt vergt.
Ik vind de vele doodles die ik tegenkom ook vaak angstig en onrustig. Mijn hond heeft daar een bloedhekel aan dus dat helpt ook niet
Waarom niet gewoon een poedel of een labrador vraag ik mij vaak af? Of een Spaanse of Portugese waterhond?
Indien geval van allergie is een Bichon Frise ook een fijn ras. Mijn moeder en zusje zaten dikwijls tegen het plafond van de allergische reacties op andere honden maar merken niks van de Bichon. Het is een klein hondje dus past makkelijker in een flat dan een grotere hond.
Ik heb zelf een (Australian) Labradoodle en wilde een waarschuwende reactie plaatsen maar gezien die al gekomen zijn zal ik wat meer mijn kant toelichten. Wij hebben de keuze gemaakt door een combinatie van allergie, karakter en maat hond. Zelf zou ik nooit voor een F1, 2 of 3 doodle gaan maar doorzoeken naar een Australian Labradoodle fokker met stamboom en waar op afwijkingen van DNA getest wordt en ook de pups. Wachtlijst van 12-24 maanden moet je rekening mee houden. De vacht kan lastig zijn (nogmaals waarom is niet zou gaan voor eerste generatie kruisingen) maar als je vanaf jongs af aan het onderhoud aanleert en een (voor jouw hond) fijne trimmer kan vinden valt het echt wel mee. Onze hond heeft een makkelijke vacht, hij gaat een keer in de 8 weken naar de trimmer en ik hoef hem bijna niet tussendoor te kammen. Ik houd zelf meer van een korte vacht wat ook het verschil maakt. Ik kan ook echt zeggen dat ik een makkelijke, zelfverzekerde hond heb die qua karakter net als zijn moeder (en haar moeder) is. Deels zal dat training zijn geweest (verlatingsangst is een risico bij doodles, we hebben uren tijdens lockdowns buiten in de kou gestaan om te oefenen), deels een fijne fokker en deels geluk.
Waterhonden en poedels kan ik soms bijna niet onderscheiden van mijn hond wanneer ik ze in dezelfde kleur en lengte vacht tegenkom haha.
Vriendin van mij had dezelfde situatie als jou: appartement en geen auto en heeft gekozen voor een boomer. Dit zijn bijv. vaak mixes tussen Shih zus en maltezers, maar je hebt allerlei variaties. Zoiets:
Veel daarvan verharen niet, hebben de energie van een grote hond, maar kun je super makkelijk overal mee naartoe nemen. Makkelijk te dragen en ze kunnen ook goed traplopen
Haha never forget het leeuwtje dat ik terug kreeg toen hij nog geen geduld had om helemaal in een keer geknipt te worden en er na zijn lichaam wel genoeg van had.
Ik zou met traplopen ook oppassen ivm mogelijke maagkanteling. Vooral als ze naar beneden gaan. Volgens mij hebben grotere honden er meer risico op.
Wij woonden met onze hond eerst op een flat van 50m2 ongeveer en klein balkontje en hij was toen nog niet heel groot (nog geen 30cm hoog oid, was nog pup/puber) en ging net vond ik. Woonde eerste verdieping en de trap was heel ondiep, alleen zo’n galerijtrappetje. Tilde vaak wel op naar beneden toe maar het was iig niet steil dus hoefde niet perse.
Pasta komt graag even je hand vasthouden 
Ik ben zo onder de indruk van haar als ex straat hond. Ze doet het super goed binnenhuis en blijft altijd rustig, als ze iets eng of nieuw vind komt ze het even inspecteren en daarna gaat ze weer naar dr mand.
Buiten is ze wel echt een menace soms, aan de lijn lopen gaat wel maar soms staat ze heel random stil en krijg je haar gewoon niet meer vooruit behalve de richting die zij uit wil. Om dat af te leren staan wij dan ook gewoon stil tot ze mee gaat maar soms staan we er een kwartier en dat is wel echt heel irritant 
We hebben haar ook pas vier dagen maar het voelt alsof ze al lang bij ons gezin hoort
Waarschuwing: als je Italiaanse waterhond neemt, weet dat het hele slimme honden zijn. Dat is op zich leuk totdat ze zelf verzinnen hoe ze de trap op moeten, maar geen idee hoe ze naar beneden moeten. Dat en het zijn vocale dramaqueens die permanent knuffels willen.
…en ze worden graag vies
Mijn Italiaanse haarbal
Edit: en dit ras moet bewegen, want anders kunnen ze bloedirritant worden.
Die vind zeker allemaal denkbeeldige truffels onder de grond aan z’n snoet te zien. 
Dit valt nog mee. Haar lievelingsparfum is paardenstront en zodra ze los kan gaat ze in de goorste sloot springen.
Deze meid is buitenshuis een boerderijhond en binnenshuis een verwend prinsesje.
Overigens heb ik een keer gehoord van een lagotto ( = Italiaanse waterhond) die de koelkast wist open te krijgen. Je moet dit ras altijd half in de gaten houden, zeker als ze stil zijn.
@Kurisu Zo leuk om je berichtjes te lezen over de eerste dagen samen! Ze ziet er echt heel lief uit.
Ik heb ook maar weinig leuke doodles gezien toen ik nog training gaf, doordat ik ze vaak slecht vindt ommuniceren met andere honden. Zie dat mijn hond er ook altijd met een grote boog omheen gaat. Sluit me helemaal aan om zeker eens verder te kijken naar andere rassen of adoptie natuurlijk.
