Op Twitter volg ik Wilma, zij heeft de stichting “sterk voor dieren” en herplaatst daarvoor o.a. veel (jonge) honden. Zij geeft altijd hele uitgebreide informatie over een hond, en kijkt ook echt naar de behoefte van de hond en van de familie. Er is ongetwijfeld een website.
Misschien is zoiets nog de moeite waard om naar te kijken? Er zitten regelmatig rashonden tussen, mochten jullie dat belangrijk vinden.
De labradors die ik ken zijn onwijze schatten en rustig in huis, maar wel pas nadat ze hun energie buiten kwijt zijn. Maar ook daarin heb je weer werkhonden en luiwammessen. Is er eentje in je omgeving op wie je een week kan passen? Dan ervaar je ook hoeveel tijd je kwijt bent en hoe zo’n zware hond aan de riem voelt.
Ik heb zelf een wheaten terriër. Geweldige gezinshonden en altijd blij. Maar toch een terriër: gemaakt om voor zichzelf te beslissen en het is nooit saai. Gister was ik hem weer kwijt ik het bos omdat er ergens een dode vis lag. En nadat ik hem had weggesleurd rende hij doodleuk weer dat halve bos door naar die vis met mij erachteraan. 
Geweldige maatjes voor kinderen, maar niet jullie match denk ik. Qua drukte en jachtinstinct met katten.
Mijn hond likt de hele tijd aan haar okseltjes / het plekje waar de knik in haar pootjes zit (hoe noem je dat!?). Ze lijkt niet gestresst of verveeld, maar ze heeft dus wel 2 kale plekjes daar. Zou het gewoon iets zijn als nagelbijten? Of moet ik echt naar de dierenarts ermee? Wat denken jullie?
Kan een allergie zijn.
Kan pijn zijn, allergie, iets van een grasaar, steek van een beest of iets richting OCD. Likken geeft een hond een kalmerend gevoel. Lastig te zeggen op basis van zo’n bericht. Het is iig geen normaal gedrag en het haar kan zich ook ophopen in maag en darmen. Mijn hond likte ook veel en bleek een allergie te zijn, werd eerst altijd als stress afgedaan.
Heeft iemand hier ervaring met een elektrische nagelvijl voor honden?
Nee, maar ik wil dat ook weten. Ik knip zelf, maar vaker zie ik na het knippen dat de nagel splijt. En één keer in het leven geknipt en dat was super zielig (wel minimaal, maar toch: niet leuk).
Een dremel? Ja wel ervaring mee maar onze hond vind dat nog enger dan nagels knippen. 
dus we moeten het nog even goed en rustig trainen.
Werkt prima en vinden we zelf fijner bij zwarte nagels nadat we een keer bijna te ver hadden geknipt.
we hebben via embark een ras/gezondheidtest gedaan voor onze hond en vandaag de resultaten terug; van de 255 genetisch aangelegde gezondheidsproblemen waar ze op testen heeft ze maar voor 1 aanleg en dat is ook geen problematisch iets maar eerder een ongevaarlijke afwijking. Het is leuk om te weten wat ze is (100% straathond lmao) maar leuker om te weten dat ze in elk geval ook een beetje gezond is
Ik pas tijdelijk ff op een (Airedale) terrier en omg dit haha, zo koppig 
maar wel echt een schatje en totaal geen agressiviteit.
Wat leuk om te lezen hoe blij je met een hond was en nog steeds bent.
Bevestigt voor mij dat het we er echt goed aan zullen doen. 
Ik wil zoooooooo mega graag een hond. Ik ben sinds kind af aan al zo gek op honden (dieren in het algemeen, honden in het bijzonder). Maar het is nu echt niet het moment qua werk etc.
Soms ben ik bang dat het dat nooit gaat zijn? Het juiste moment? En dat ik het nooit doe. Net als dat ik bijvoorbeeld nooit een tijd in het buitenland heb gewoond terwijl ik dat als kind wel graag wilde.
Hoe is het bij jullie gegaan? Het besluit van een hond nemen en hoe was je situatie toen bijvoorbeeld qua werk/partner/huis/omgeving etc?
Ik ben nu wel op een punt dat ik denk dat als mij phd voorbij is dat ik er dan bij een volgende baan wel rekening mee ga houden dat ik echt graag een hond wil. Maar ook dan weet ik niet precies wat dan redelijk is/waar ik en mijn partner precies rekening mee moeten houden? Ook omdat ik perse wil adopteren en dat maakt ook alweer lastiger in termen van, je weet niet wat een hond moeilijk vind etc.
Wij hebben klassiek een coronapuppy. 
maarja precorona zat ik 5 dagen op kantoor en nu nog maar 2. Toen was een hond ineens wel mogelijk. Voor mijn 2 vaste kantoordagen hebben we dagopvang. En zonder die opvang was het voor ons ook niet mogelijk (vriend is lange periodes weg voor werk). Dus ik heb eerst alle oppas mogelijkheden opgezocht en geïnformeerd voor we gingen oriënteren op een hond.
Overigens wilde mijn oude werk dat ik weer 4 dagen naar kantoor ging en heb ik daarom ook een nieuwe baan gezocht. Er is meestal wel een oplossing.
Edit: wij hebben destijds dus bewust gekozen voor een pup van een bepaald ras ivm allergieën en het feit dat een puppy direct mee kan draaien met een opvang. Met een adoptiehond is dat natuurlijk een onzekere factor, maar niet onmogelijk.
Ik heb jaren gezeurd bij mijn toenmalige vriend, maar na een paar jaar werd het excuus dat het niet kon met mijn bejaarde kat in een klein huis. Toen de kat dood ging hadden we in een paar maanden een adoptiehond. Ik werkte toen nog drie dagen bij een baan op 10 m fietsen met redelijke flexibliteit en 1 dag bij een andere flexibele baan. Mijn vriend werkte 5 dagen in de it en kon ook precorona best wat thuiswerken. We hebben wel een dagopvang erbij gezocht en hebben naar uitlaatservices gekeken, maar uiteindelijk is dat nooit écht nodig geweest. De laatste tijd waren we om en om thuis of ik een halve dag en ging met de lunch naar kantoor, dus hij was effectief max twee middagen in de middag alleen. Nu we uit elkaar zijn moeten we wel zoeken naar en nieuw evenwicht, maar mijn hond mag ev ook mee naar kantoor dus dat komt wel goed. Overigens geen dag in mijn leven spijt gehad van de keus, wat een verrijking!
Ik heb sinds een half jaar een hond. Toen was een goed moment omdat ik toen de eerste weken veel thuis kon zijn, maar denk inderdaad dat het nooit echt uitkomt.
Maar nu we hem hebben plannen we gewoon om hem heen dat een van ons zoveel mogelijk thuis is. Lukt niet altijd.
We hebben van tevoren wel nagedacht over het type hond zodat we hem makkelijk kwijt zouden kunnen als hij langere tijd alleen zou moeten zijn en dat hij makkelijk mee te nemen is. Hij is klein schattig en haart niet, dus iedereen vindt hem leuk en wil oppassen als het nodig is. Zelfs de buren hebben het voorgesteld en mag bij mijn ouders binnen terwijl zij anti huisdieren zijn. Heb hem ook een keer naar het werk meegenomen dat iemand hem daar een uur vermaakte en een andere collega hem daarna mee naar huis nam en ik hem s svonds daar weer ophaalde.
Kan me voorstellen als je een wat grotere hond hebt die problematischer kan zijn.
Mijn situatie: ik werk 3 dagen op locatie en meestal 2 dagen thuis. Ben ook aan het afstuderen. En mijn partner werkt 2 dagen op kantoor en de rest thuis.
Bij mij wilde m’n vriend zoooo graag, haha, ik zag allemaal beren op de weg, werk veel, ook onregelmatig, kan niet thuis werken, ben gewoon veel weg. Hebben het er toen wel over gehad en heb ook gezegd dat het grootste deel op hem neer zou komen.
M’n vriend werkte toen nog vijf dagen, maar de hond mocht mee naar zijn kantoor; ik was één dag doordeweeks thuis. Hij heeft inmiddels een andere baan, hond mag niet mee naar kantoor nu, maar hij werkt nu wel vier dagen en daarvan één dag thuis. Ik ben dus ook één dag thuis. Hondje gaat één dag doordeweeks naar de opvang en is dan alleen op vrijdag overdag alleen thuis, maar dat gaat prima. Hebben een camera en ze ligt de hele dag te pitten. Saai voor haar, maar ze is iig niet gestresst of bang. Soms gaat m’n vader die dag wel eens met haar wandelen.
Hebben wel “afspraken” over het uitlaten. Ik doe doordeweeks de avonden en vriend ochtenden en middagen. In het weekend zien we hoe het loopt. Vakantie is ze nu laatste keer mee geweest, anders gaat ze naar m’n schoonmoeder.
We hebben wel een gemakkelijke, gemoedelijke Golden Retriever. Dit zou denk ik allemaal niet zo “gemakkelijk” gaan met een “moeilijkere” hond!
Ik wilde graag gezelschap en “iets” te doen. Ik ben volledig afgekeurd en zag vooral de woonkamer zeg maar. Partner werkt sinds corona deels thuis.
Ik vind de verantwoordelijkheid vrij intens maar dat komt denk ook door de redenen waarom ik ben afgekeurd en omdat hond aan mij zit vastgelijmd ongeveer… Heel lief maar soms gewoon teveel voor me. Al is de balans nu wel beter dan toen hij puppy & puber was, dus dat is goed.
Ik heb een border collie dus wel ook gekozen voor “iets” intens. Haha. Het is een schatje hoor, maar als je weinig thuis bent, is het denk niet fijn voor hun. Ze houden echt van hun roedel en zijn echt wel somber als ze niet compleet zijn. Zeker als ik kijk naar hoeveel ik wandel met hem en daarnaast nog andere dingen (spelen/denken/sporten). Haha. Vrij intensief.
Ik heb een hondje genomen met mijn ex samen in corona tijd, toen verdeelden we de uitlaat momenten en werkte mijn ex veel thuis. Inmiddels uit elkaar, tijdje co-honden-ouder schap geprobeerd maar ging niet goed. Nu heb ik de volledige zorg, vind het heel zwaar! Ik krijg het niet goed gecombineerd met mijn werk en elke week is een puzzel. Ben er nog m’n weg in aan het vinden. Hoop dat het wat stabieler wordt nog.
Mag ik vragen wat er niet goed ging met de co-hondenouderschap? Want ik ben echt net een week uit elkaar en mijn vriend begon gelijk over dat hij de hond wil blijven zijn, misschien aantal dagen in de week. Ik dacht in eerste instantie, ja doei die hond die jij nooit wilde?? Maar ik vind het ook wel zielig voor de hond want hij is heel erg gehecht aan hen en idd ook wel pittig alleen.
