Vaak oefenen, elke pup is hierin anders ook namelijk. Sommige vinden het best en gaan slapen en andere hebben echt last van eenzaamheid.
Ik begon er pas mee toen de mijne 6 maanden was, daarvoor was hij er niet aan toe. En het begon inderdaad met vuilnis wegbrengen, of alleen buiten het tuinhek staan (net zodat hij me niet zag en bij piepen/blaffen komen troosten) voor paar minuten. Ik heb het per minuut opgebouwd met woorden erbij (boodschappen doen, tot straks, herkent hij en gebruik ik bij alles al doe ik nooit de boodschappen haha), ik heb de truc gebruikt andere jas/schoenen te dragen dan met wandelen. Het was in begin nodig. voor hem om te leren dat hij niet altijd mee kan/mag. Hij kon heel panisch worden.
Dus dit heb ik geduldig geoefend en nu kan die alleen zijn voor denk 2 uur (zolang ben ik nooit weg?) en dan heb ik een best ritueel: eerst wandelen, bepaalde voertjes, teksten en dan vertrekken als die rustig is inderdaad. En dan slaapt ie meestal bij terugkomst.
Bij hele dag weg, regelen we een oppas maar dat is logisch in mijn ogen.
Het is ook, als ze in hun eigen roedel van moeder/tantes/etc zouden leven, zouden ze het 1e jaar nooit alleen zijn. Dan kan er als de moeder weg is, altijd iemand van de familie oppassen. Na het 1e jaar laten ze hun pups pas alleen zeg maar. Met die kennis ving ik het op, geregeld mijn vader over de vloer gehad voor 20 minuten weg in het 1e jaar hoor.
dus dat kan ik hier ook wel toepassen.
Dit heeft ze eigenlijk nooit dus ik maak me natuurlijk meteen zorgen, maar denk ook dat het misschien stress is omdat we vandaag op vakantie gaan en dus gisteren al bezig waren met inpakken etc. We zijn wel eerder weggeweest en dan oogt ze ook altijd onrustig, maar nooit met een effect als dit (en ze gaat ook altijd mee). Reageren jullie honden dan soms ook op deze manier?
.
. Tot nu toe is hij buiten en op bezoek echt een model puppy dus hopelijk blijft dat zo 