Ik denk ook dat ze het echt niet zien en dat het geen onwil is. Vraag me alleen wel eens af of het gewoon een kwestie is van een ‘andere hersenstructuur’ waardoor ze geen overzicht hebben/het niet zien. Of dat het cultuur/maatschappelijk is… ik denk het tweede en dat pik ik dus niet!
Dat van dat whiteboard vind ik dus de kern van het probleem. Wij moeten er aan denken en het voor ze opschrijven. Lekker makkelijk voor hun! Ik vind dat mannen dit gewoon zelf moeten bedenken. Mijn hoofd zit al vol genoeg. Maarja als ik het niet zeg/opschrijf gebeurt het niet en erger ik me nog meer.
Is een schoonmaker geen optie? Geeft bij ons zoveel rust!
1 like
Dat is echt de droom!!!
Hahah herkenbaar :). Je leest inderdaad boos, maar het lijkt ook alsof je denkt dat je vriend het expres doet. Ik weet natuurlijk niet of dat echt zo is, maar ik ga er maar vanuit dat je een leuke vriend gekozen hebt die jou niet bewust boos maakt. Misschien helpt het om een gesprek te hebben over waarom het voor jou belangrijk is dat het huis is opgeruimd (anders moeilijk ontspannen, voel ik me niet thuis, gevoel dat de relatie onevenwichtig is oid). Ook is het cliché van samenwonen ook waar: het is een beetje geven en nemen. Dus het zou gek zijn als hij helemaal naar jouw pijpen moet dansen (dus het huis opgeruimd zoals jij wil en wanneer jij het wil). zijn er dingen die je doet (bv ramen zemen) die niet bijdragen aan het goede gevoel (zie boven waarom je op wil ruimen)? Leer dan ook een beetje van hem en ontspan een beetje. Mocht het allemaal heel belangrijk zijn voor je en je vriend niet willen helpen (dus dat mijn stukje hiervoor niet klopt), dan zou ik bespreken dat er een schoonmaakster ingehuurd moet worden.
Kleine tips voor als je er toch uitkomt en samen een plannetje wil maken:
- wij hebben een gedeelde notitie via iCloud, daar staan alle gemeenschappelijke taken in
- bij ons die ik de badkamer en was, mijn vriend de keuken (geen vaatwasser dus ook de afwas) dat werkt voor ons, maar vrienden van me doen bv alles voor zichzelf (eigen was en afwas).
- ik zeg dingen maar 1 keer tegen mijn vriend, als hij dan te laat is met betalen bv, betaalt hij de boete.
Ik hoop dat je eruit komt! Samenwonen is niet altijd makkelijk in het begin, en een beetje territorium afbaken en power-struggles waren bij ons ook de eerste drie maanden nogal irritant, maar na 4/5 maanden hebben we een balans gevonden. Hang in there!
2 likes
Jaa snap ik heel goed! Inderdaad lekker makkelijk voor ze, maar ik merk wel dat ikzelf er minder mee zit. Ik vind het ook de moeite niet meer waard om de discussie aan te gaan, want het werkt gewoon niet. En doordat ik het even in 3 seconden opschrijf, ben ik zelf los van de ‘lading’ van het onthouden. Het blijft een beetje een lastig ding, want het stoort natuurlijk wel. Maar het opschrijven is me minder werk dan elke dag herinneren en dat het dan nog steeds niet is gebeurt.
1 like
Wij hebben nu schoonmaakhulp. Ik vind dingen veel sneller vies dan mijn vriend, dus ik was vaak degene die aan het schoonmaken was. Nou is het ook niet bepaald mijn hobby, dus hebben we schoonmakers. Dat is natuurlijk niet voor iedereen een optie, maar dit scheelt voor ons veel gedoe en ergernissen.
Voor wat betreft opruimen, mijn vriend wil op zich wel, maar heeft niet de discipline/wilskracht om het structureel te doen. Soms heeft hij een opruimbui en is hij alles konmari aan het opruimen, maar hij kan soms ook dagen lang alles lopen te verslonzen. Ik heb toch iets meer discipline en kan me ook echt aan troep ergeren, dus ik heb dan wel last van zijn slordigheid. Maar heb nu een redelijke modus gevonden:
- Spullen die van hem zijn en in het huis rondslingeren gooi ik steeds in een bak. Dan is het voor mij in ieder geval uit het oog. Als hij het niet kan vinden, dan moet hij gewoon in de bak kijken of het op de vaste plek terugzetten. Eens in de zoveel tijd ruimt hij de bak op. Als hij te vol raakt, dan zeg ik er wat van, maar dat hoeft eigenlijk nooit.
- Hij laat overal appelstokjes slingeren in het huis; grote ergernis van mij. Die leg ik nu maar steeds op de touchpad van zijn laptop zodat hij er niet omheen kan. Een soort experiment. Kijken of hij het sneller uit zichzelf opruimt als hij last ondervindt van zijn eigen troep.
- De keuken opruimen is wel een dingetje. Hij kan de vuile vaat makkelijk dagen laten liggen, terwijl ik de keuken direct na het eten graag netjes en schoon maak. Soms als ik dan vraag wil je de keuken doen dan ruimt hij de vaatwasser in/uit en dan denkt hij dat het klaar is, terwijl het aanrecht dan bijvoorbeeld nog vol ligt met troep. Weet niet of hij het dan echt niet ziet of niet wil zien? Of hij raakt afgeleid en vergeet waar hij mee bezig was. Ik stel meestal voor om het samen te doen en geef dan iets gerichtere taken. Als jij nou de tafel afruimt en vaatwasser inruimt, dan maak ik het aanrecht schoon.
- Hij vertikt het ook om lege wc-rollen op te ruimen. Ik moet altijd degene zijn die het opruimt. Ik dacht zal ik ze eens opsparen om en hem dan eens te bombarderen met die dingen Maar nee die ruim ik dan maar op
3 likes
Je hebt gelijk, ik zou ook wat van hem kunnen leren wat betreft het loslaten. Ik ben niet boos op hem maar meer op het genderrollenpatroon ofzo (hoe leg ik dit uit?). Dat vrouwen (over het algemeen) vaak bijna net zoveel werken maar nog steeds hoofdverantwoordelijke zijn in het huishouden. Ik zou ook wel eens lekker niks aan mijn hoofd willen hebben en leven zoals een man. Ik ben altijd bezig met wat er nog moet gebeuren.
Ja die lading uit je hoofd halen is precies wat zo fijn is. En dat doe ik nu toch al, in mijn planner, alleen ga ik het in plaats daarvan doen op een plek die hij ook ziet. Al voel ik die frustratie ook enórm, dat het lijkt alsof mannen (even lekker generaliseren) het niet zien, terwijl je wéét dat dat een achterlijk sociaal construct is.
Ik vind dat mijn vriend vaker oppervlakkig schoon maakt, dus echt voor het zicht. Dan dat echt echt door en door schoon word. Daar kan ik echt wel van balen.
Hij zal nooit verzinnen de waterkoker te ontkalken oid.
1 like
Ja dat inderdaad! Ik wéét dat het niet werkt door het alleen te zeggen. Dan ben ik enorm geïrriteerd, want tot de laatste dag kan ik het blijven herinneren. Ik weet dat het lijkt alsof ik zijn probleem ermee oplos, en zo voelt het soms ook. Alleen door het even op te hangen/schrijven en een keer te wijzen naar dat bord, ben ik er zelf wel van ‘verlost’. Ik loop er niet meer mee en kan zeggen dat ie maar op het bord had moeten kijken. Maar zo helpen we elkaar wel met dingen. Hij doet daarnaast natuurlijk ook weer andere dingen voor mij, waardoor dit bord eigenlijk geen enkele moeite is i.t.t. wat hij voor mij doet (mij uit zichzelf altijd ophalen met de auto zodat ik niet met het ov hoef bijv). Dus dit voelt dat als een kleine moeite en ik help mezelf er ook nog mee haha
1 like
Ik herken je verhaal. Heel eerlijk heb ik het opgegeven. Als ik het niet haal of trek vraag ik zijn hulp. En af en toe maak ik een opmerking of hij niet even zijn spullen wil opruimen (irriteer me vooral aan dingen die hij gebruikt tijdens het koken).
De ruzies waar ik helemaal opgefokt ben en in staat ben hem te verlaten door mijn boosheid zijn het me niet meer waard.
Edit; Mijn hypothese is dat zijn moeder hem heeft verpest. Ze is zo lief en deed/doet alles voor haar kinderen. Waardoor hij gewoon geen rommel ziet/negeert. En niet de verantwoordelijkheid voelt om iets op te moeten ruimen. Edit; als in hij denkt dat alles vanzelf gaat. Dat de borden door elfjes in de vaatwasser worden gezet en dat ze daarna de keuken ook schoonmaken.
Zijn broer is nog 10x erger, dusja…
2 likes
hahaha @PizzaFunghi hier hetzelfde, zijn moeder heeft hem verpest. Dat geeft ze zelf ook gewoon toe. Maar ik blijf proberen hem een beetje te heropvoeden en deels lukt dat ook! En hij doet enorm veel dingen wél heel fijn en goed en heeft andersom op mij ook weleens kritiek met dingen. Hoort er ook gewoon een beetje bij, maar dat betekent niet dat je kunt blijven werken aan verbetering van die dingen natuurlijk.
1 like
Ja snap ik wel! Ik heb ook nog mijn momenten waar ik schreeuw het zijn de jaren 50 niet! Ik heb een fucking baan en ik wil niet een housewifey zijn, DOE IETS.
Maar ja, ook dat is een deel eigen verantwoordelijkheid: zij kunnen wel denken lekker makkelijk laat haar het doen, dat betekent natuurlijk niet dat je het dan ook moet doen. Dus in plaats van de verantwoordelijkheid voor de huissloof worden bij hem te leggen, zou ik ook goed kijken of je niet gewoon zelf onder dat juk uit kan komen.
(Ik klink nu misschien een beetje hard, ik snap de frustratie echt! En vond het ook stom en zielig voor je dat je ervan baalt en de druk ervan voelt! Ik schrijf dit nu rustig op, terwijl ik in mijn eigen situatie soms mijn vriend met zn rommel en al uit het raam wil gooien 
)
Net schoot me nog te binnen: als het huis een zooi is en er komen vrienden van mij/familie en ik wil dat het huis netjes is, maar vriendlief heeft ondanks vragen zijn zooi niet opgeruimd, dan pleur ik alles, of het nou zijn telefoon, laptop, vies ondergoed, halve tosti’s etc, allemaal in een extra wasmand en dan zoekt hij het maar uit. Na twee keer rigoureus ook zijn telefoon lichte shirts en ketchup borden in die wasmand gegooid te hebben, neemt ie de opruimvraag serieus(er).
7 likes
Ik heb de laatste tijd vaak kleine gaatjes in mijn shirt. Door het wassen denk ik. Ook altijd aan de voorkant onderaan. Wat doe ik fout? Is het gewoon pech? Koop ik de verkeerde shirts?
Inmiddels kan ik al 10 shirts weggooien hierdoor…
Komt dat niet door je gulp of riem?
1 like
Haha, niet genoeg daarvoor 
Ik denk dat het bij mij komt door een riem of knopen. Ik ga het testen!
Mijn moeder dacht altijd dat de cavia’s gaatjes knaagden in haar shirts haha
1 like
Ik heb het ook inderdaad. Waar ik vroeger shirts lang aan kon kan dat nu niet meer. Word er ook gek van, soms al na 2x dragen …
1 like
Ik had dat ook, tot ik verhuisde en een nieuwe wasmachine kocht. Nooit meer last van gehad. Maar inderdaad, superzonde van je t-shirts…
Door het bovenstaande filmpje denk ik dat het bij mij ligt aan een broek of riem. Het is allemaal op dezelfde plek.
Een wasmachine kan dat niet doen. Nu nog uitzoeken wat de boosdoener is