Je hebt gelijk, ik zou ook wat van hem kunnen leren wat betreft het loslaten. Ik ben niet boos op hem maar meer op het genderrollenpatroon ofzo (hoe leg ik dit uit?). Dat vrouwen (over het algemeen) vaak bijna net zoveel werken maar nog steeds hoofdverantwoordelijke zijn in het huishouden. Ik zou ook wel eens lekker niks aan mijn hoofd willen hebben en leven zoals een man. Ik ben altijd bezig met wat er nog moet gebeuren.
Ja die lading uit je hoofd halen is precies wat zo fijn is. En dat doe ik nu toch al, in mijn planner, alleen ga ik het in plaats daarvan doen op een plek die hij ook ziet. Al voel ik die frustratie ook enórm, dat het lijkt alsof mannen (even lekker generaliseren) het niet zien, terwijl je wéét dat dat een achterlijk sociaal construct is.
Ik vind dat mijn vriend vaker oppervlakkig schoon maakt, dus echt voor het zicht. Dan dat echt echt door en door schoon word. Daar kan ik echt wel van balen.
Hij zal nooit verzinnen de waterkoker te ontkalken oid.
Ja dat inderdaad! Ik wéét dat het niet werkt door het alleen te zeggen. Dan ben ik enorm geïrriteerd, want tot de laatste dag kan ik het blijven herinneren. Ik weet dat het lijkt alsof ik zijn probleem ermee oplos, en zo voelt het soms ook. Alleen door het even op te hangen/schrijven en een keer te wijzen naar dat bord, ben ik er zelf wel van ‘verlost’. Ik loop er niet meer mee en kan zeggen dat ie maar op het bord had moeten kijken. Maar zo helpen we elkaar wel met dingen. Hij doet daarnaast natuurlijk ook weer andere dingen voor mij, waardoor dit bord eigenlijk geen enkele moeite is i.t.t. wat hij voor mij doet (mij uit zichzelf altijd ophalen met de auto zodat ik niet met het ov hoef bijv). Dus dit voelt dat als een kleine moeite en ik help mezelf er ook nog mee haha
Ik herken je verhaal. Heel eerlijk heb ik het opgegeven. Als ik het niet haal of trek vraag ik zijn hulp. En af en toe maak ik een opmerking of hij niet even zijn spullen wil opruimen (irriteer me vooral aan dingen die hij gebruikt tijdens het koken).
De ruzies waar ik helemaal opgefokt ben en in staat ben hem te verlaten door mijn boosheid zijn het me niet meer waard.
Edit; Mijn hypothese is dat zijn moeder hem heeft verpest. Ze is zo lief en deed/doet alles voor haar kinderen. Waardoor hij gewoon geen rommel ziet/negeert. En niet de verantwoordelijkheid voelt om iets op te moeten ruimen. Edit; als in hij denkt dat alles vanzelf gaat. Dat de borden door elfjes in de vaatwasser worden gezet en dat ze daarna de keuken ook schoonmaken.
Zijn broer is nog 10x erger, dusja…
hahaha @PizzaFunghi hier hetzelfde, zijn moeder heeft hem verpest. Dat geeft ze zelf ook gewoon toe. Maar ik blijf proberen hem een beetje te heropvoeden en deels lukt dat ook! En hij doet enorm veel dingen wél heel fijn en goed en heeft andersom op mij ook weleens kritiek met dingen. Hoort er ook gewoon een beetje bij, maar dat betekent niet dat je kunt blijven werken aan verbetering van die dingen natuurlijk.
Ja snap ik wel! Ik heb ook nog mijn momenten waar ik schreeuw het zijn de jaren 50 niet! Ik heb een fucking baan en ik wil niet een housewifey zijn, DOE IETS.
Maar ja, ook dat is een deel eigen verantwoordelijkheid: zij kunnen wel denken lekker makkelijk laat haar het doen, dat betekent natuurlijk niet dat je het dan ook moet doen. Dus in plaats van de verantwoordelijkheid voor de huissloof worden bij hem te leggen, zou ik ook goed kijken of je niet gewoon zelf onder dat juk uit kan komen.
(Ik klink nu misschien een beetje hard, ik snap de frustratie echt! En vond het ook stom en zielig voor je dat je ervan baalt en de druk ervan voelt! Ik schrijf dit nu rustig op, terwijl ik in mijn eigen situatie soms mijn vriend met zn rommel en al uit het raam wil gooien )
Net schoot me nog te binnen: als het huis een zooi is en er komen vrienden van mij/familie en ik wil dat het huis netjes is, maar vriendlief heeft ondanks vragen zijn zooi niet opgeruimd, dan pleur ik alles, of het nou zijn telefoon, laptop, vies ondergoed, halve tosti’s etc, allemaal in een extra wasmand en dan zoekt hij het maar uit. Na twee keer rigoureus ook zijn telefoon lichte shirts en ketchup borden in die wasmand gegooid te hebben, neemt ie de opruimvraag serieus(er).
Ik heb de laatste tijd vaak kleine gaatjes in mijn shirt. Door het wassen denk ik. Ook altijd aan de voorkant onderaan. Wat doe ik fout? Is het gewoon pech? Koop ik de verkeerde shirts?
Inmiddels kan ik al 10 shirts weggooien hierdoor…
Komt dat niet door je gulp of riem?
Haha, niet genoeg daarvoor
Ik denk dat het bij mij komt door een riem of knopen. Ik ga het testen!
Mijn moeder dacht altijd dat de cavia’s gaatjes knaagden in haar shirts haha
Ik heb het ook inderdaad. Waar ik vroeger shirts lang aan kon kan dat nu niet meer. Word er ook gek van, soms al na 2x dragen …
Ik had dat ook, tot ik verhuisde en een nieuwe wasmachine kocht. Nooit meer last van gehad. Maar inderdaad, superzonde van je t-shirts…
Door het bovenstaande filmpje denk ik dat het bij mij ligt aan een broek of riem. Het is allemaal op dezelfde plek.
Een wasmachine kan dat niet doen. Nu nog uitzoeken wat de boosdoener is
Ik had net hetzelfde aan de hand! Sinds wij een wasknijper systeem gebruiken, gaat alles zo vlotjes en hebben we geen discussies meer. Ik raad het iedereen aan! Als je op Pinterest ‘clothing pins chores board’ zoekt, zie je wat inspiratie. Ik heb gewoon een clipbord van de action gehaald, wat opgesmukt en de taken op wasknijpers geschreven. Dan verdeel je het bordje in dagelijkse, wekelijkse en maandelijkse vakjes en dan telkens een ‘to do’ en ‘klaar’ categorietje. Gewoon wasknijper verplaatsen wanneer het klusje gedaan is. Het hangt aan een kast in de keuken, vlak naast de frigo dus hij ziet het meteen, maar is een beetje verstopt voor bezoek. Zo kan hij taken kiezen en ziet hij wat er nog gedaan moet worden.
Had vandaag geen zin om alles alleen af te moeten ruimen, omdat ik voor mijn doen ook best lang met het eten bezig was geweest. Eerst wilde hij niet mee opruimen omdat hij wilde uitbuiken, snap ik, maar ik weet ook dat het uitbuiken 2 uur duurt.
Dus ben rustig beginnende heb tussendoor elke keer gevraagd of hij iets kleins kon doen.
Schatje wil je dit even afdrogen. Ging hij daarna weer zitten. Schatje wil je het ook even terug in de kast stoppen. En weer zitten. Schatje wil je dit even weggooien buiten, schatje wil je de placemats even opruimen. Het was met een beetje tegenzin maar hij deed het wel.
Denk dat we gewoon heel duidelijk moeten zijn als we iets van ze willen. Beetje kinderachtig, maar het hielp wel.
Dit heb ik ook bij meerdere shirtjes. Echt mysterieus! Ken meerdere mensen die dat ook hebben. De een zegt dat het komt door riemen/Gulpen. Ander zegt door het aanrecht. Snap er echt niks meer van.
Ik heb ook al zoveel gaatjes in shirtjes. Zal ook aan de kwaliteit van sommige shirtjes liggen, maar soms bij de eerste keer dragen al gaatjes!
Inmiddels ben ik er wel bijna zeker van dat dit door het schuren van het shirt tussen broek en aanrecht komt. Tijdens het koken etc, sta ik ook echt te leunen tegen het aanrecht.
Nu probeer ik mijzelf aan te leren mijn shirt eerst in mijn broek te doen voordat ik ga koken.
Mijn man draagt veel overhemden voor zijn werk en nu had hij laatst een overhemd met vuile kraag, en die kreeg ik maar niet schoon. Zelfs ossengal, normaal mijn heilige graal voor hardnekkige vlekken, hielp niet.
Als laatste optie heb ik groene zeep geprobeerd, uit zo’n potje, met van die ouderwetse jelly textuur. Die tip las ik ergens op internet.
Hele kraag ingesmeerd (onverdund), een dag laten trekken, en toen zonder uit te spoelen bij de andere overhemden in de was gedaan. En toen was de kraag weer schoon! Ik ben er zo blij mee dat ik de tip hier graag even wilde delen voor wie ook shirts, overhemden etc met vieze kragen heeft.
Dit ga ik ook proberen! Zou dit ook werken bij zweetplekken op overhemden? De warme zomer heeft er hier ingehakt