Volgens mij gaat het om de interpretatie van het woordje overkomen. Je kunt iets doen maar dat betekent niet dat het je overkomt.
Sowieso, waarom komt deze âimpopulaire meningâ elke maand ongeveer terug?
Ten eerste denk ik niet dat het bepaald impopulair is dat je tegen vreemdgaan bent. Maar waarom wordt het zo vaak opgebracht? Ik lees er altijd de angst in dat jouw partner het zal doen, vooral in combinatie met âside chicks verdienen dat iemand het hen zou aandoenâ dat er op één of andere manier bijna altijd bij betrokken wordt.
Persoonlijk vind ik het frappant dat het kennelijk zoân hot topic is, zeker als je hier leest in andere topics en ziet wat er zoal aan relatieleed is. Wat is er dan intrinsiek zoveel erger aan eenmalig een ander neuken dan een ongezond relatiepatroon (vernederd worden, infantiel behandeld te worden, fysiek/mentaal/emotioneel geweld etc)
Persoonlijk zou ik het een stuk liever hebben dat mân hypothetische vriend af en toe met zijn piemel in een vreemde vagina struikelt dan dat hij me structureel slecht behandeld.
En natuurlijk heb je het liefst beide niet, in een gezonde relatie. Maar wat ik bedoel te zeggen: waarom die enorme outrage altijd als het over vreemdgaan gaat terwijl bij elk ander onderwerp altijd de nuance wordt gezocht hier (âmaar we kennen maar 1 kantâ).
Ik begrijp vaag/gevoelsmatig wat je bedoelt, maar dan blijf ik toch hangen in het verliefd worden op.
Mijn hersenspinsels, heb geprobeerd zo genuanceerd mogelijk te zijn maar mijn gedachten lopen allemaal door elkaar dus het is ietwat chaotisch misschien:
Naar mijn menig begint vreemdgaan bij het bewust emotioneel investeren in iemand of bewust de ander opzoeken omdat je liever met die persoon zou zijn oid. > tot kort na het daadwerkelijke besef dat je verliefd bent ongeveer, kan ik mij er iets bij voorstellen dat het je overkomt; dat je op een dag plots beseft dat je meer geeft om iemand dan je dacht. Zeker als je vrienden/goede collegaâs bent kan het duren voordat je beseft dat het puur vriendelijk/collegiaal is dat je die persoon graag mag. Je zal vaker in situaties komen waarin je in gezelschap van anderen of alleen de ander treft, dus kan betreffende persoon ook niet echt ontwijken. Daarnaast, als je dat besef hebt is het ook niet super realistisch om te denken dat iemand direct afstand gaat/kan nemen oid. Dus dat verliefd zijn snap ik, dat dat je overkomt. Dat je dat niet direct tegen je partner zegt, kan ik mij ook nog iets bij voorstellen, maar het (steeds langer) uitstellen van het vertellen aan je partner doe je toch bewust? Als je je dan in een situatie treft die jou de gelegenheid geeft om vreemd te gaan en je handelt daar naar, overkomt het je dan ook?
Stel dat je plotseling door iemand wordt gezoend terwijl je een relatie hebt. Dat kan, dat vind ik nog geen vreemdgaan. Maar je als die persoon dan terugzoent of je gaat verder; is het vreemdgaan je dan overkomen?
Het is erg rationeel, ben ik mij van bewust.
Sssssst ik wist dat ik je daarmee zou Beetlejuicen
Dit is wrs geen impopulaire mening maar ik vind het heel grappig dat daddyhox hier stelselmatig belachelijk wordt gemaakt om dit woord
Wow, ik zie nu pas alle reacties. Bij mij refreshte de pagina niet
@Zemraluani volg het topic niet lang genoeg om te weten dat het elke maand terugkomt, maar toch minder impopulair dan gedacht schijnbaar. Het betrekken van de side chick (of dude), komt denk ik voort uit een soort drang naar ârechtvaardigheidâ. Heb een tijdje terug toevallig gelezen dat ieder mens toch ergens een drang naar âgoedâ zijn/doen heeft oid, (lekker vaag) en heeft in elke context weer zijn eigen betekenis etc. Insert nog meer disclaimers. En in deze context denkt/hoopt men dat je de volgende keer niet meer âbijdraagtâ als je weet hoeveel pijn het een ander kan doen. En die bijdrage is niet zo ernstig als drugsdealer zijn oid, maar het wringt gewoon.
Ik snap al die vergelijkingen ook niet. Liever X dan Y⊠ja, nou en? En dat bedoel ik niet bot, maar ik kan hier niet zoveel mee ofzo. Word ook liever elke dag uitgescholden dan dat ik elke dag tikken moet ontvangen, maar wat is het punt? Ik behandel het als een op zichzelf staand iets. Er zijn namelijk altijd belangrijkere/ergere dingen.
Gebrek aan nuance bij het oordelen over vreemdgaan gebeurt gevoelsmatig. Terugvallend op het âgoed doenâ/rechtvaardigheid is mijn theorie dat trouw blijven zo âmakkelijkâ lijkt; je kan zo âmakkelijkâ goed doen, een ander niet kwetsen/geen pijn doen, maar je kiest ervoor âslechtâ te handelen. En vanuit bepaalde overtuigingen, geven sommigen gewoon niet zoveel om anderen, dat kan.
En outrage bij huiselijk geweld/(geestelijke) mishandeling ervaar ik vaak eigenlijk helemaal niet zo genuanceerd. Het is van alles wat. Misschien wordt vreemdgaan ook te weinig genuanceerd (over welke nuance zou het moeten gaan overigens?) en alle rest dat veel erger is overgenuanceerd. Super complex allemaal.
Haha, excuus voor woordenbraaksel. Kon beter stukjes quoten per alinea, maar heb dat achterwege gelaten omdat dat kut is op mobiel
Ik heb, toevallig toevallig, met nye met een jongen gezoend die een vriendin heeft. Ze hebben een open relatie, zolang ze maar blijven communiceren. Dus hij had toestemming gevraagd en ik dacht: oke ladieda yolo. Maar toen voelde ik me toch een beetje raar daarna, ze zat er ook ongeveer naast enzo. Dus heb het daarna met allebei besproken en ze vonden het echt allebei prima, zolang ze maar met elkaar naar huis gingen en van elkaar weten dat ze bij elkaar willen zijn. En eigenlijk lijkt me dat zo chill. Lust gebeurt altijd en hoeft echt niet altijd wat meer te betekenen. Ik denk dat zoiets wel iets voor mij zou zijn. Dat je zo op elkaar vertrouwt dat dit soort dingen niet belangrijk zijn voor het behoud van de relatie.
Hahahahhaha ik zou zo graag eens een Limburgse vriend hebben en m dan boos maken en dan heel hard lachen als ie met zoân zingend accent dan boos gaat lopen doen.
Zou echt op de grond liggen. Vind het bij vrouwen een charmant accent, maar bij mannen is het instant rapper Sjors.
Kan vanavond wel even ruzie maken en hem opnemen haha
Omg, zou het beste kado ooit zijn.
Dit heb ik dus een keer gezegd tegen iemand als grapje, bleken er twee Limburgers achter me staan die de me dodelijke blikken toewierpen.
Ze hebben in ieder geval geen poging gewaagd om boos te worden op mij.
Ik vind dit altijd een beetje naĂŻef. Ik denk dat de meeste mensen die vreemdgaan niet per se een slechte relatie hebben of die willen opgeven voor een ander. Het is meer de spanning, het nieuwe. Vreemdgaan gaat niet over liefde, maar over âmachtâ en je levend voelen. De meeste mensen die een affaire hebben, hebben die affaire juist omdat ze hun partner niet kwijt willen, want anders kan je het idd wel uitmaken. Maar dat willen ze dus vaak helemaal niet.
Haha ja. Mijn ex werd een keer in Antwerpen bedreigd door een Vlaming die hem âin elkaar wilde kioppenâ oid. Hij kon ook de bedreiging niet rijmen met een Vlaams accent en hij kreeg zo de slappe lach dat hij op straat lach te rollen en die man was (begrijpelijk) echt van zân apropos en is weggelopen, haha. Ik kom het me wel voorstellen, een boze tirade in het Vlaams zou ik ook graag een keer horen. Vind het altijd zo lief en zangerig klinken.
Hij wou hem zeker in elkaar kloppen omdat de bel het niet deed sorry maar het moest haha
Ik ga stuk.
Ik zei zelf echt dat ik NOOOIT vreemd zou gaan. Van mijn levensdagen niet. Ik heb een hele vervelende jeugd gehad doordat een van mijn ouders vreemd ging en dat heeft me zodanig gevormd/beschadigd dat ik zei dat ik het nooit en te nimmer zou doen. En toen kwam ik in een situatie waardoor ik ondanks alles toch ben vreemd gegaan. Als er iets in mijn leven is dat ik terug kon draaien is dat het wel. Ik heb altijd zo stellig gezegd dat ik het nooit zou doen. Daarom zeg ik ook nooit meer over dat ik iets âNOOITâ zou doen, want dat weet je pas als de situatie zich voor doet. Maar van deze les heb ik wel heel erg hard geleerd, gelukkig
Dit klopt helemaal. Ik heb een affaire gehad met een getrouwde man en ik snapte hem gewoon volledig. Het was echt een hele lieve leuke man die gewoon een leuk gezin had maar zijn vrouw wilde gewoon echt geen seks. Het waren gewoon 3 x per jaar verplichte nummertjes en hij trok het niet meer op deze manier (letterlijk en figuurlijk). Vooral omdat hij wel iemand is die seks heel belangrijk vindt.
Het is ook allemaal beetje een te lang verhaal om te typen of het uit te leggen maar het is niet altijd dat je dan een onwijze klootzak bent en gewetenloos je hele gezin bedondert.
er zit vaak zo vaak meer achter
Ik heb precies hetzelfde, een vervelende jeugd door vreemdgaande ouders en toch ben ik zelf ook vreemd gegaan in mân huidige relatie. En wil ik mijn vriend absoluut niet kwijt, maar het was de spanning, het onbekende.