Is bij mij hetzelfde
Ja vind ik ook, ik zou zo graag willen dat de de 1,5m-samenleving voor altijd blijft
Of dat je overduidelijk aan het bellen bent en ze alsnog een heel verhaal tegen je beginnen. Ik schud dan ook vaak nee of ik maak zo een telefoon gebaar en dan alsnog beginnen ze te praten. Denk je dat ik in mezelf hardop zit te praten of zo?! Ik word ook altijd heel geĂŻrriteerd van wervers.
Ik vind het chill als ze vragen âmag ik je wat vragenâ wat inmiddels zeg ik dan gewoon âneeâ, lekker snel klaar. Ik moet heel vaak het stukje voor Utrecht cs over waar ze allemaal staan dus ben er inmiddels wel echt klaar mee ook, vooral na de keer dat ik nog de moeite nam om beleefd te antwoorden en een van die kneuzen me op een dom toontje na ging praten toen ik aangaf niet te willen doneren. Je blijft bezig als je het beleefd aan wil pakken en op hun beurt vind ik die wervers vaak echt onbeschoft.
Never forget toen ik eens werd aangesproken op straat door zoân te hippe werver en dat hij mij aansprak op mijn koopgedrag lol (ik had een sjaal bij de zara gekocht). Hij: dat geld had je ook aan ons kunnen doneren ipv een sjaal kopen. Ik: jij denkt dat deze aanpak werkt? Ga weg vlegel
Ik lees steeds zwerver ipv werver. Dan leest het allemaal net wat anders.
ja naar wervers ben ik echt onbeschoft ik heb een keertje toen ik echt van afstand al werd aangesproken keihard nee geschreeuwd en ben linea recta de andere kant opgerend. Echt opzouten.
Zo dat vind ik ook echt onbeschoft, alsof zij zeggenschap over jouw portemonnee hebben.
Ik heb ook eens (in thuiswerkoutfit) de deur opengedaan voor iemand die begon met: zĂł, jij ziet er ook niet al te best uit. Eh vriend, wat probeerde je precies te bereiken hiermee?
Ik heb ooit gehad dat iemand de weg vroeg, toen zag ik onder zn jas een randje van het werverspasje steken. Dus ik meteen mijn verhaal afsteken dat ik hier geen behoefte aan had en ben weggelopen. Vervolgens is die jongen dus minimaal 100 meter met me meegelopen en heb ik hem echt moeten zeggen dat ik ging gillen als hij me niet met rust liet (midden in het centrum).
Sindsdien ben ik niet meer beleefd naar wervers, laat me met rust.
Ik zeg gewoon dat ik minderjarig ben en loop door. Try to fight it!
Ik vind het stiekem wel fijn om te lezen dat veel mensen een slechte ervaring hebben met wervers. Als ik ze zie lopen dan loop ik er altijd met een zeer duidelijke boog omheen en ik heb zelfs weleens de supermarkt overgeslagen (vaak van die kranten wervers), omdat ze daar als een soort mini leger stonden om iedereen lastig te vallen.
Zo vermoeiend dat mannen verwachten dat we altijd op onze pumps en little black dress zitten te werken incl full glam makeup en haar. Rot op.
Ik heb ook meegemaakt dat zoân werver me in een hoekje dreef en toen wilde omhelzen recht voor drie volle terrassen. Ik was nog maar een tiener en durfde niet te weigeren. Toen heb ik nog jaren elke maand KWF gesponsord omdat zij het je lastig maakten om op te zeggen, uuuugh
Een andere keer was ik met een vriendin en toen we weigerden zei de werver dat we lelijk waren en lelijke kleding droegen, maar dat was eigenlijk alleen maar grappig
Terwijl ze zelf het bovenste shirt uit de kast/van de grond pakken die ze al 2 keer hebben aangehad en na ff ruiken nog wel een dagje mee kan.
Ik zeg vaak als eerste: alleen als jij hier geen geld voor krijgt. Dan haken ze vaak direct af
Ik val in herhaling (heb dit al ooit op het forum verteld) maar lang leve de werver die tegen me zei: âMaar een paar euro per week, zodat meisjes zoals jij niet de prostitutie in hoeven.â Waarop ik alleen maar zei: Noem je me nou een hoer? (Het waren de begin 2000âs, toen kon dat nog) En toen was het gesprek snel klaar
Ja of: als het goede doel jou hiervoor kan betalen hebben ze mijn donatie niet nodig.
Echt het makkelijkste wat je kunt doen is âNee dankjewelâ zeggen en stug doorlopen. Je bent het niemand (!!!) verplicht een praatje te maken, aardig te doen, of je ergens voor in te schrijven.
Toen ik nog in Utrecht woonde hielp ânee geen zin inâ ook heel goed, meestal waren ze dan wel lang genoeg van hun apropos.