Dit hoor ik vaker, maar deze zie ik helemaal niet zo. Vind het juist een mooie metafoor die aangeeft hoe zwaar het was. Het impliceert voor mij niet dat iemand dan niet hard genoeg zijn best gedaan heeft ofzo.
4 likes
Precies dit ja. Ik vraag me bij het programma wel eens af wat de balans is tussen laten zien hoe het is of laten zien wat de kijker graag wil zien.
Edit: dan is ook nog de vraag of degene die ziek is wel zân donkerste momenten echt wil delen met de camera. Ik kan me ook indenken dat je graag iets positiefs achter wil laten als je daar aan mee doet. Maargoed, ik heb nooit in die situatie gezeten dus ik weet het ook niet hoe dat is.
2 likes
Echt ellendig dat je zelf in zoân situatie nog maatschappelijke druk kan ervaren. Herken het ook van een inmiddels overleden vriendin, die helemaal een complex aangepraat kreeg omdat iedereen verwachtte dat ze een soort boeddha met een bucketlist zou worden. Terwijl alleen al iemand gedag zeggen energie vrat die ze eigenlijk niet had.
21 likes
Ohh ik wist niet dat meerdere mensen dit hadden. Kan die films en boeken ook echt niet aan waarbij de zieke hoofdpersoon dan een heel quirky persoonlijkheid heeft, of inderdaad een bucketlist bijhoudt en allemaal bijzondere dingen doet. Ik vond dit als jongere al helemaal geen leuke verhalen. En iedereen was dan zo lyrisch erover. Ik zou ook nooit zeggen: die heeft de strijd gewonnen/verloren omdat dat echt die situatie niet goed beschrijft. Verbeter mensen dan ook.
3 likes
Een kankerpatiĂ«nt voert geen âstrijdâ
Deze column hangt al sinds 2012 bij mijn ouders op de wc geplakt, omdat mijn moeder ook woest wordt van die terminologie als strijd.
De column herhaalt redelijk wat hier gezegd wordt, maar ondanks dat ik m toch al vaker gelezen heb raakte die me weer.
31 likes
Ik vind zelf het woord âvechtenâ in relatie tot een ziekte of aandoening verschrikkelijk. Want voor mij is het dan net alsof jouw inzet bepaalt of je beter wordt / stabiel, terwijl er veel meer factoren hierbij een rol spelen.
11 likes
Dit is precies hoe mijn oma het altijd verwoordt (zij heeft haar zoon verloren aan kanker) en zelf vorig jaar kanker gehad en toen wij het er toen wederom over hadden zei ze dat ze gewoon geluk had dat ze er nog is, mede omdat ze er vroeg bij waren.
Dit zal ook wel een impopulaire mening zijn: dat je dankbaar moet zijn als je van iets âgenezenâ bent of dat het gewoon weer beter gaat. (En dan bedoel ik niet dat je dankbaar bent naar de medische professionals toe, want dat ben ik wel, maar meer als abstracter iets, een bepaald algemeen idee dat heerst) Er is verder gewoon nog steeds te weinig aandacht voor de nasleep en mensen hebben gauw zoiets van âje bent beter / het gaat beter, zeik niet zoâ.
Maar soms ben je na een periode van rouw om je oude ik, etc toch nog niet volledig hersteld. Ik heb dat met name op mentaal vlak en word er moe van als mensen het gooien op het âdertigersdilemmaâ want dat is het bij mij gewoon niet. Het is gewoon heel raar om meerdere keren te moeten horen dat je rekening ermee moet houden dat je gezondheidssituatie niet beter wordt en dat het vervolgens wel beter gaat (in zekere mate), maar ondanks dat heeft jouw leven een bepaalde periode stilgestaan (of in mijn geval twee keer meerdere keren) en dat heeft ook gevolgen voor de rest van je leven.
Als mens ben je daar niet op ingesteld, ik in ieder geval niet. Steeds je beeld moeten bijstellen, dingen moeten incasseren (vrienden die je laten zitten als je ziek bent en erna de vriendschap willen oppakken alsof er niets gebeurd was). Steeds bang zijn dat er toch weer een moment komt dat het veel slechter wordt en gewoon niet (meer) weten hoe je het leven moet vormgeven en daar moeilijk over kunnen praten omdat er maar weinig mensen in hetzelfde schuitje zitten/zaten.
Concreet voorbeeld: ik had liever een oude sociale huurwoning gehad in een minder goede buurt dan het geluk dat ik voor een veel te hoog bedrag een fijne woning huur in een betere buurt. => Dit is een groter risico dan kunnen terugvallen op een woning met recht op huurtoeslag etc. Ik ben zo bang dat dit maar voor even is, alsof het een speelfilm is waarin ik als acteur een volwassen vrouw speel en ik straks weer dagelijks in bed lig, afhankelijk van anderen.
Dat dingen die voor velen vanzelfsprekend zijn voor mij dat niet zijn en niet kunnen snappen dat het voor mij heel raar is om âte ontwakenâ in deze coronatijd. Weer meer vrijheid hebben maar toch ook niet, bepaalde zaken willen inhalen (beloftes willen nakomen aan jezelf) maar dat kan alsnog niet.
Een volwassen leven opbouwen en volledig zelfstandig kunnen zijn (heb ik jaren niet gekund) maar ook doodongelukkig zijn omdat je voor je gevoel niet kunt leven, nu je in de ogen van de maatschappij weer leeft. Soms mis ik toch wel die tijd dat ik voornamelijk op bed lag, douchen of een bezoekje naar de supermarkt het enige was wat ik op een dag kon doen qua activiteiten, want het was enigszins ook wel duidelijk / lekker makkelijk. Nu kan veel meer en heb ik zoiets van ??? Moet ik dit doen? Wat wordt er van mij verwacht? Hoe doen mensen dit?
20 likes
Ik hou van sportkleding maar ik snap die hele gymshark hype niet. Als ik op de site kijk zie ik de shirtjes al trekken bij de borsten en rond de oksels, dat kan toch niet lekker zitten.
20 likes
Ook net iets anders maar nav deze posts moest ik denken aan dat boek. âZiek gelukkigâ van Ruud ten Wolde, wat ook best veel bij influencers terug kwam. Was genomineerd voor de NS publieksprijs ook. Vond het best dubbel want op zich mooie boodschap, wat door veel mensen ook is gewaardeerd
2 likes
Ja dit en iedereen heeft echt altijd een gigantische cameltoe in die dingen (no offense to cameltoes). Het is basically gewoon hele stretchy stof zonder enige vorm van support of vorm
2 likes
Dankjewel, dit had ik echt even nodig vandaag. Dit is zo waar en verwoordt helemaal de frustratie die ik in mijn hoofd niet altijd op een rijtje krijg.
Toen ik net ziek werd ging ik veel op zoek naar instagram accounts enzo van mensen in een soortgelijke situatie om herkenning te vinden. Ben een tijd geleden gestopt met sommige mensen te volgen omdat ik gewoon onzeker werd. Stel ik me aan, moet ik het ook op die manier doen etc. Nee, de situatie is gewoon kut en we hoeven het niet mooier te maken dan dat het is.
En inderdaad de opmerkingen die mensen kunnen maken en de vooroordelen en verwachtingen die ze hebben. Zou zo vaak de discussie aan willen gaan of mensen erop aan willen spreken maar heb daar gewoonweg de energie niet voor. Zit me er dan achteraf wel weer druk om te maken overigens
13 likes
Mooi geschreven. Vond het gesprek dat we vorig jaar/twee jaar terug hadden hierover ook erg verhelderend en super fijn om te horen van een ander.
1 like
Heel mân insta-story-feed bestaat uit âshow us your name in urban dictionaryâ en dan dus diegene zijn/haar naam in de urban dictionary met een kapot lang verhaal, wie boeit dit? Vind het zo ontzettend saai en ook egocentrisch haha (maar ja dat is social media sowieso)
Heb het echt bij een kennis uit AustraliĂ« gezien en bij influencers en bij âgewoonâ mensen uit mijn geboorteplaats dus blijkbaar is het toch populair
35 likes
Daar gaat het om in het leven. Verschrikkelijke zin die je veel te vaak ziet als het over tienermeisjes gaat
13 likes
Sowieso die nieuwe insta feature waardoor alle stories nog saaier zijn geworden.
9 likes
Ik vind thee zoân saaie drank. Zou ik nooit uit mezelf pakken om te drinken
15 likes
Ik ging vrienden opzoeken en naar ze sturen. Toch weer 5 minuten genoten van die slechte verhaaltjes samen met die persoon.
Maar ja ik snap die hype ook niet om het op insta te delen. Alsof iemand wat boeit wat er over je wordt geschreven. Ik deel toch ook niet mijn horoscoop in mijn stories 
misschien wordt dat next 
Ik vind dat echt heel leuk
Ben ook benieuwd naar de spotify wrapped lijstjes
Ik probeer mijn insta ook zo in te delen dat ik alleen mensen like die ik echt leuk vind en daar wil ik dan ook alles van weten
5 likes
Ik vind Maarten van der Weijden echt zo gruwelijk irritant
37 likes