Ik kan er ook niets mee. Allemaal goedbedoeld natuurlijk maar van die opmerkingen als wat sterk / hoe kan iemand dit dragen etc etc, ja, als je die diagnose krijgt moet je wel.
Las (op zich een heel lieve) bespreking in de Volkskrant waarin een jonge terminale deelneemster met een engel werd vergeleken en nogmaals, super goed bedoeld waarschijnlijk, maar word er eigenlijk zo boos van, soort van gaan zitten kijken naar de ideale terminale patiënt. Iemand heel dichtbij me is al heel lang terminaal ziek en dat is gewoon zo anders, vol ontkenning en paniek, er niet over kunnen praten en als dat onontkoombaar is zichzelf helemaal versuffen met medicatie, maar ja dat is dan net weer iets waar mensen niet met een kopje thee naar gaan zitten kijken om zich dankbaar te voelen over hun eigen leven.
Als dat de redenen zijn dat mensen het kijken vind ik het ook stom ja maar ik vind het wel heel goed als er ook over de dood/dood gaan gesproken wordt. Ik denk dat we in onze cultuur dat veel te veel uit de weg gaan en dat mensen daardoor extra angst hebben en dat er ook minder respect en begrip is voor rouw etc.
Zo’n programma lijkt me dan een open deur om het erover te hebben en over na te denken. Maar ik kijk het niet dus ik ken de insteek niet echt.
Ik ben wel een trouwe kijker, maar zou het best interessant vinden als er inderdaad zulke verhalen tussen zouden zitten. Maar vanuit de productie snap ik dat er gekozen wordt voor een positieve insteek.
Insteek is vooral het leven te laten zien. Dat zij ondanks een terminale ziekte toch proberen te leven en te genieten. Sommige stellen kiezen bewust voor kinderen. Dan krijg je een kijkje in hun gedachte waarom dan? De een maakt samen met z’n vrienden zijn eigen grafkist. Ik vind het een liefdevol programma wat de nadruk legt op wat er nog wel kan. Ik krijg zelf niet het idee dat deze zieken andere in kwaadlicht zetten “omdat zij het nog wel kunnen”. Iedereen gaat toch op een andere manier om met zo’n ernstige ziekte. Ik snap dat dit het impopulaire topic is en niet iedereen dat programma interessant vind.
Havermout is één van mijn lievelingseten en ik zou het prima vinden om het de rest van m’n leven elke dag te moeten eten. Als ik op vakantie ben, mis ik het ook echt.
Ik vind het ook een soort inspiration porn en daardoor heel ongemakkelijk om te kijken
Dat heb ik ook heel lang gehad, ik nam 't zelfs mee op vakantie 
Inmiddels is de liefde over en zit ik inmiddels kwarkfase
HOE dan? Hoe bereid je het? Ik heb echt alles geprobeerd en ik wil het lekker vinden, maar nee
Verschilt per dag. Ene keer doe ik er heet water bij of opgeschuimde sojamelk. Dan blijft de havermout nog heel. Andere keer kook ik het in een pan met water of sojamelk. Door het mee te koken wordt het veel meer een pap.
En dan iets van fruit, noten, zaden, pitten er bij. Soms pindakaas of pure chocola. Of soms kaneel of cacao poeder
Ja same. Ik had het een tijdje geleden weer eens geprobeerd en vond het toen niet zo lekker, maar nu heb ik uitgevonden hoe ik het wel heel lekker vind en eet het nu sinds een week elke dag haha.
Ik zou het ook wel chill vinden om geen smaak te hebben. Nooit meer nadenken over wat ik moet gaan eten!
Jij hebt toch ook helemaal geen smaak?
Jij eet zeker elke ochtend havermout met feta
Of plantaardige witte plak? 
Ik ga dit uit principe gewoon niet kopen
En olijf olie
Havermout met sojasaus en sesamolie is ook serieus lekker. Klinkt raar maar smaakt net als rijst eigenlijk.
Ik maak het dan ook op deze manier:
Ik vind 1 interieur trend wat ik vaak bij andere zie zo kill en lelijk. En dan heb ik het over zwart liefst metalen meubels gecombineerd met grijze gietvloer, oudroze + witte muren.
Ik vind havermout ook echt lekker en ik snap het nooit dat mensen daar op haten. Echt gewoon al heel simpel met alleen blauwe bessen erin vind ik top.
Mijn vorige baas maakte altijd havermout op kantoor voor zichzelf en mij 
Oehh havermout hartig eten is nooit in me opgekomen, maar dit klinkt best lekker! En ik doe WW waar havermout voor mij “gratis” is qua punten. Ik zie mogelijkheden 