Maar als jij veel oudere spullen van Ikea hebt, zou het kunnen dat die nog van betere kwaliteit zijn. Dus dat zegt dan niet per se iets daarover.
Ik heb ook houten kasten die ruim 20 jaar in gebruik zijn en nog als nieuw zijn, fantastisch. Ook heel oude Billy’s die super zijn, stevig, niet verkleurd, helemaal super. Maar ook ervaring met veel recentere stukken die in veel kortere tijd zijn gaan slijten, echt zonde. Nieuwe Billy’s zijn gewoon merkbaar van dunner, minder stevig materiaal.
Iets ouder dan 10 jaar, geen 20+
Ja, ook wel, maar die telde ik niet mee.
Goede discussie!
Het doet me ook denken aan dat het patent van “de Eames stoel” verliep, ze stonden zelfs voor €29 bij de Kwantum. Iedereen aan de namaak Eames, want iedereen (gechargeerd I know) vind het mooie stoelen. Nu X jaar later zijn die stoelen allemaal kapot, versleten, vervangen. Je ziet ze bij kringlopen en ze wiebelen, missen schroefjes, ga zo maar door.
Een andere POV: je kunt van het geld van 6 nep stoelen, ook 1 echte kopen, en dan 5 stoelen via kringloop/marktplaats/enz. Als je de stoelen mooi blijft vinden, kun je in de komende jaren eventueel die 5 stoelen vervangen door allemaal echte.
Voor beeldvorming: de betreffende Eames stoel.
Ja, maar duurder is niet altijd beter en goedkoop (relatief I know) hoeft geen flutkwaliteit te betekenen. Het is ook wel lastig om aan een nieuw meubelstuk te beoordelen of de kwaliteit degelijk zal blijken.
Maar verder ben ik het wel heel erg eens met de “komende jaren”-methode. Ik ben heel erg van “het hoeft niet in één keer af, een huis is een langetermijnproject”
Nee, maar daarom nam ik de Eames stoel als voorbeeld omdat “duur” daar wél kwaliteit betekent. Die stoelen zijn 70 jaar na dato allemaal nog intact. En nieuw is het inderdaad moeilijk in te schatten, maar een tweedehands/vintage stoel heeft bijvoorbeeld zijn kwaliteit al bewezen.
Geen idee maar snelle search vertelt me dat die stoel 425 euro per stuk kost? Dat vind ik wel echt een bizar bedrag haha zoveel geld zal ik zelf nooit hebben en ik weet zeker dat het goed mogelijk is om voor veel minder degelijke spullen te kunnen hebben haha.
Edit: die eames houten/leren lounge stoel is wel m’n droom maar die kost tweedehands nog duizenden euro’s dus yeah blijft bij dromen
Ik vind het leven te kort om te zitten met spullen die ik niet meer mooi vind, maar tegenaan moet kijken “want was duur”. Ik ben absoluut niet iemand die vaak haar interieur wisselt, we hebben nog spul van toen we thuis woonden. Maar ik heb bijvoorbeeld wel tafeltjes op marktplaats gezet die we pas 2 jaar hadden. Het pastte gewoon toch niet bij ons en ik stoorde me er elke dag aan. Daar ga ik dan niet nog 20 jaar tegenaan kijken omdat dat duurzaam is.
Goed voorbeeld, maar precies waarom ik (misschien iets te fel) aansloeg op deze discussie. Om zo te denken heb je geld en perspectief op veel geld nodig. Dan bedoel ik meer dan modaal veel.
Echte Eames: 400 euro
Zes ervan: 2400 euro.
Een echte + wat tweedehands stoelen: 500-600 euro.
De mensen die een nepperd voor 29 euro kopen, zitten doorgaans uberhaupt niet in de groep die 2400 euro voor stoelen bij elkaar kan sparen en daar dan ook voor over heeft. Je interieur is immers niet het enige dat veel geld kost. Voor minder dan de helft van het geld van één echte heb je je eettafel vol met stoelen . Als je dan over om vijf jaar weer moet kopen: tja so be it. Je bent in dit voorbeeld 13 decennia (dus dood) verder voordat het uit kon om zes echte stoelen te kopen en daarvoor jaren te sparen.
Als je design leuk en mooi vindt (it’s me) en het kan betalen moet je het vooral gewoon kopen, maar het hele verhaal over koopgedrag vind ik wat uit de hoogte. Want het is niet toegankelijk. Ik ben het helemaal eens met dat bedrijven kwalitatief betere producten moeten maken. Liever nog zie ik dat bedrijven met kwalitatief goede producten beter bereikbaar worden voor de meute. Tot die tijd heb ik alle begrip voor mensen die een namaak van enkele tientjes kopen.
Ik vind Chesterfields wel altijd erg leuk. Ik houd gewoon niet zo van neutraal / veilig. Al zullen sommige meubels die ik heb van Kartell en Hay wel tijdloos zijn omdat ze al lang worden verkocht.
Ik vind het belangrijk dat een woning een afspiegeling is van de persoon die er woont en in mijn geval is dat ratjetoe van stijlen en wat gewaagdere keuzes dan een industriële eetkamertafel en een grijze hoekbank. En ik vind het juist leuk om kringloop, ‘Ikea-prijzen’ en duur met elkaar te combineren, maar dat kon nu ook alleen omdat ik gespaard had om in één keer een inrichting aan te schaffen.
Ik vind het grappig dat zaken zoals de H&M en IKEA duurzaamheidsvlag willen uithangen maar kom eerst maar eens dan met een premium collectie (geen Stockholm) van natuurlijke materialen die echt lang meegaat.
Maar het is dus niet zo dat alleen designproducten van goede kwaliteit zijn. (Overigens was mijn tweedehands designbank 100,- dus het kan echt wel goedkoop hoor.)
Wel helemaal eens dat we niet als consument hier als enige verantwoordelijk voor zijn maar we kunnen er best wat beter en langer over nadenken wat we kopen, hoe lang we er mee kunnen/willen doen, en hoe de prijs zich verhoudt tot de kwaliteit (en dan denk ik dat we in veel gevallen tot de conclusie zullen komen dat goedkoop duurkoop is). Disclaimer: ja natuurlijk alleen voor degenen die het enigszins kunnen betalen.
Idd wat @anon91169173 zegt: een mix van kwaliteit, tweedehands en Ikea is al zoveel beter dan alles van de Kwantum bijvoorbeeld. En qua totaal prijs zal dat ongeveer op hetzelfde neerkomen.
Dit ben ik dus gewoon met je eens. En ik wil dat gewoon nu. Het duurste stuk inrichting in mijn woning is trouwens mijn bank van ik weet niet 200 euro ofzo? Dus ik heb echt geen perspectief op design meubels hoor. Maar ik wil er gewoon niet aan dat het “logisch” moet zijn dat stoelen van 60 euro “na 5 jaar op zijn” ofzoiets, ik vind dat helemaal niet zo heel goedkoop en ik wil gewoon kunnen verwachten dat dat een acceptabele prijs is voor een degelijk artikel.
Maar ik ken of zie trouwens wél mensen die vrij regelmatig “alles omgooien”, allerlei muren weer andere kleuren, “alle accessoires” weer anders want het past niet meer in “het kleurenpalet”, hele inrichting weer op de schop en weer een lading nieuwe troepjes van H&M/Zara home. Goh ja tuurlijk mag dat, want ja je moet vooral blij worden van je eigen huis. Maargoed, ik vind dat dus wel enorm zonde en een verschijnsel van onze geweldige kapitalistische consumptiemaatschappij.
Ja ik wist dat mijn bericht reacties zou oproepen, en het “uit de hoogte” zag ik ook al aankomen.
Een Eames via Marktplaats zit trouwens op €200. Dat was ook de prijs waar ik vanuit ging, niet €400+. Ik bedoel niet te zeggen dat iedereen een designstoel moet (en kan) betalen. Maar er zijn heel veel alternatieven, maar die meer tijd kosten. “we” willen tegenwoordig gewoon snel, het liefst de volgende dag nog in huis.
@anon53137221 schrijft dat heel mooi. het is moeilijk om je punt over te brengen zonder snobistisch over te komen, en met voorbeelden te illustreren en dat dat voorbeeld voor iedereen haalbaar is. Dat klopt, dat is niet zo. Het is niet mijn bedoeling “echt” interieur voor de elite te maken, maar ik vind wel dat we tegenwoordig heel snel willen, veel voor weinig, en minder bezig zijn met de lange termijn.
Opletten op kwaliteit is niet per se direct €2500 aan stoelen uitgeven (en hoeft wat mij betreft ook zeker niet), ook als je gaat winkelen bij Ikea kun je oog hebben voor welke materialen duurzamer of minder duurzaam zijn.
Stel je zoekt een kast voor de kinderkamer om speelgoed op te bergen (om maar even een toepassing te noemen waarbij waarschijnlijk wel slijtage gaat optreden). Dan kijk je naar een Kallax (karton met een fineer laagje, €60), de Fjallbo (staal en massief grenen, €90), of iets van Havsta (massief grenen, €150). Dan vind je misschien het een mooier dan het ander en dat is ook belangrijk, maar je kunt al wel bedenken dat die laatste 2 waarschijnlijk langer mooi blijven met schuivende legodozen en raceauto’s erop dan de eerste, en dat je massief hout nog een keer kan opschuren en opnieuw lakken als het nodig is.
Ik probeer altijd (ook bij kleding heel erg van toepassing) te kijken naar de materialen en hoe slijtvast/opknapbaar die zijn. (En hiermee wil ik niet zeggen dat ik de heilige maagd ben en nooit iets goedkoops/prutkwaliteiterigs koop hoor, maar ik probeer m’n best te doen uit duurzaamheidsoogpunt)
Daar stikt het van op Instagram de zogenaamde ‘interieurstylisten’ die een cursusje hebben gevolgd en geen eigen signatuur hebben en een lieve vriendin hebben die tegen betaling het toestaat dat ze de slaapkamer mag aanpakken met wat VT-wonen en Xenos-prullaria. Beste interessant want het is steeds hetzelfde riedeltje.
En ik heb echt de afgelopen 3 maanden zowat alle woonwinkels in verschillende prijsklassen bezocht en soms hebben goedkopere zaken zoals de Kwantum ook wel stoelen waarvan ik denk ‘die gaan 10 jaar mee’. Of dure meubelzaken met kasten van 2000 ballen die fineer-MDF-troep zijn.
Je moet vooral goed zelf goed opletten op de materiaalkeuze, afwerking en hoe sterk het meubel is.
Edit: en soms maak ik keuzes op basis van hoe catproof dingen zijn. Zo is mijn bank van fluweel en heb ik het gevoel dat mijn blouclé-eetkamerstoelen ook wel de tand des tijds gaan doorstaan.
In de ideale wereld, ja dat is dat zeker een betere keuze. Kleine sidenote wel dat als je op jezelf gaat wonen dan moet je ergens beginnen en dat was in mijn geval een halve tweedehands Ikea inboedel. Het duurste was m’n eettafel van €150 van een ander merk Daarnaast is de vraag naar hout echt gigantisch gestegen, deels heeft dat te maken met covid natuurlijk, maar het zegt ook wel iets over de manier waarop we met spullen omgaan. Ik zie het in mijn werk bij Ikea iedere dag, de vraag naar producten is ontzettend hoog op het moment en daar is bijna niet aan te voldoen.
Samenvatting
Ik ben zelf vanuit mijn studie gespecialiseerd in de richting van duurzame handelsketens dus ik bekijk dit met een hele andere blik dan mijn geel-blauwe collega’s. Ik ga me dan ook bezighouden als ambassadeur duurzaamheid dus deze discussie geeft al veel input voor mij om mee aan de slag te gaan.
Hier absoluut mee eens! Alleen als je net begint zit je er ook niet op te wachten om in een kaal huis te zitten dus ga je kijken naar een tweedehands of goedkopere optie voor in de tussentijd.
Supertof!! Zou hier best meer over willen horen
En ja tuurlijk, eens met je hoor, je moet wel aan tafel kunnen in een nieuw huis.
Oh ik wilde helemaal niet oordelen op de mensen die het kopen (doe ik zelf ook!) maar vooral op hoe er nu geproduceerd wordt. Namelijk niet met in het achterhoofd tijdloze kwaliteit die jarenlang meegaat, maar snel, goedkoop in productie en met de mode mee. Net zoals fast fashion. Ik denk niet dat het probleem (alleen maar) bij de consumenten ligt maar juist vooral bij de producenten!
Edit- dit dus eigenlijk wat jij later ook zegt
Ik durf hier nooit op te gaan zitten, vind stoelen met zo’n poot vreselijk eng