Goed voorbeeld, maar precies waarom ik (misschien iets te fel) aansloeg op deze discussie. Om zo te denken heb je geld en perspectief op veel geld nodig. Dan bedoel ik meer dan modaal veel.
Echte Eames: 400 euro
Zes ervan: 2400 euro.
Een echte + wat tweedehands stoelen: 500-600 euro.
De mensen die een nepperd voor 29 euro kopen, zitten doorgaans uberhaupt niet in de groep die 2400 euro voor stoelen bij elkaar kan sparen en daar dan ook voor over heeft. Je interieur is immers niet het enige dat veel geld kost. Voor minder dan de helft van het geld van één echte heb je je eettafel vol met stoelen . Als je dan over om vijf jaar weer moet kopen: tja so be it. Je bent in dit voorbeeld 13 decennia (dus dood) verder voordat het uit kon om zes echte stoelen te kopen en daarvoor jaren te sparen.
Als je design leuk en mooi vindt (itâs me) en het kan betalen moet je het vooral gewoon kopen, maar het hele verhaal over koopgedrag vind ik wat uit de hoogte. Want het is niet toegankelijk. Ik ben het helemaal eens met dat bedrijven kwalitatief betere producten moeten maken. Liever nog zie ik dat bedrijven met kwalitatief goede producten beter bereikbaar worden voor de meute. Tot die tijd heb ik alle begrip voor mensen die een namaak van enkele tientjes kopen.