Mijn oma is naar het hospice en heb haar kat erbij in huis genomen omdat ik het sneu vond voor het beestje, maar het is zo saai beest in vergelijking met mijn andere katten. Ze is best schuw dus laat ze je niet uitgebreid aaien en ze heeft gewoon niet echt de persoonlijkheid die mijn andere katten wel hebben. Alsof ik een bewegende kattenbeeldje in huis heb.
Misschien moet ze nog een beetje ontdooien en wennen? Wel superlief van je!
Wellicht en ook al doet ze het niet dan mag ze er gewoon zijn. Ik ben gewoon een beetje verwend dat er altijd een kat op schoot wilt of om m’n heen wilt zitten. Misschien denkt die kat wel zelf wat een saai kutwijf daar blijf ik uit de buurt.
Oh wauw, 19 jaar oud voor een raskat/ragdoll is echt al heel oud! Meestal worden ze niet zo oud.
Wat fijn dat jullie haar nog een thuis geven. Zo’n lieve dame verdient het inderdaad niet om haar laatste (hopelijk nog vele) jaren in het asiel te slijten.
Wat een leeeuuuuukerd Als ik 19-maar dan in mensenjaren ben ga ik ook heel grumpy zijn hoor, dat hoort!
Omg ze is jullie zo dankbaar dat is zeker
Kom maar op met zoveel fotospam als je wilt
M’n kat is weer eens op avontuur en ik lig al sinds 22.30 in bed want ik wil slapen maar ze komt maar niet terug
Ze is nu 4.5 uur buiten ofzo en geen 1 keer teruggekomen in de tussentijd (meestal loopt ze een paar keer de keuken in en uit) en ik zie/hoor dr ook helemaal niet dus ik maak me wel een beeeeetje zorgen
Mijn achtertuin grenst aan andere achtertuinen die omsloten zijn door huizen dus echt weg kan ze niet zijn maar vind het toch een beetje vreemd
Ik heb ook geen luikje oid en als ze eenmaal naar binnen wil kan ze hard krijsen dus ik kan ook niet echt gaan slapen nu
Kom terug!!
Een van mijn kittens deed dit ook! Ik had het ook nog nooit gehoord. Ik dacht dat er ergens opeens een bij was ofzo, zo’n laag diep gebrom
Hij was trouwens heel lief en je kon het speeltje ook pakken zonder dat hij iets deed. Dus het stelt niet zoveel voor!
Is ze al terug?
Ik heb ooit in een vergelijkbare situatie gezeten en nam toen een paar maanden een kat in huis die op leeftijd was, en heeeeel erg op zichzelf was. Aaien ging bijna niet, dan haalde ze meteen uit.
Omdat de twee katten die ik had en zij verschrikkelijke ruzie kregen waarbij de logeerkat steeds het slachtoffer was, heb ik haar apart gezet op mijn slaapkamer. Ik was in die tijd veel thuis en bracht veel tijd met haar door.
Ze was dus steeds in mijn buurt en langzaamaan begon ze me te vertrouwen. Op een gegeven moment zat ik op bed, en sprong ze ineens naast me! Ze was even verbaasd als ik. Sindsdien kon ik haar regelmatig aaien, of gaf ze mij weleens een kopje. Wel altijd op haar initiatief en niet zo uitbundig als mijn eigen katten, maar het was een wereld van verschil met eerder. En af en toe werd ik wakker en lag ze aan mijn voeten te slapen op bed.
Toen de eigenaar van de kat hersteld was is de kat weer teruggegaan, maar ik was best trots dat ik toch een beetje van haar vertrouwen kon winnen.
Ik hoop dat jouw kat ook gewoon wat tijd nodig heeft om te wennen en je binnenkort voldoende vertrouwt. Heel lief trouwens dat je dit voor je oma hebt gedaan!
Mijn kat wordt vandaag gecastreerd en ik vind het zo zielig. Dat hij niet thuis is en op een vreemde plek is met vreemde mensen hoop dat ik 'm vanmiddag snel mag ophalen
Oh wat een schatje!!! Echt super dat je haar een thuis geeft. Zo zielig dat ze terug gebracht is, het is zo normaal dat ze eventjes van slag zijn en dat miauwen kan na een week al veel minder zijn. En dan nog, je neemt een kat in huis… Oude katjes zijn zo sterk!! Heb er echt een zwakke plek voor.
Ik hoop dat ze nog heel lang en gelukkig bij jullie mag wonen
Ja dat wel, maar hoe…
Een paar minuten na m’n post hoorde ik ineens kattengejank. Zo’n geluid waarbij je twijfelt of het een baby is of een kat.
Toen dacht ik al, ah dat is die van mij want dan was een andere kat waardoor ze zo afgeleid was dat ze ook niet 1 keer terug kwam. Alleen dat gekrijs naar elkaar werd ineens HEEL erg en gedurende 5 minuten kwamen ze al schreeuwend dichterbij
Het was toen heel dichtbij alleen het viel ineens stil. Een half uur later doe ik de tuindeur nog eens open, zit daar ineens een zielig hoopje kat
Snel naar binnen, maar ze was duidelijk aangeslagen: plukken haar overal en ze miauwde niet terwijl ze normaal de oren van m’n kop kletst
Dus ik heb haar wat eten gegeven en wou nog knuffelen maar ik denk dat ze echt van dr apropos was want ze sjokte meteen naar dr favoriete stoel
Ik was zo geschrokken, toen ik eenmaal dat gekrijs hoorde zag ik al helemaal mijn bebloede kat voor me waarmee ik met spoed naar de dierenarts zou moeten. Dat viel dus gelukkig mee maar pff van opluchting/schrik nog even een potje gejankt om 1 uur s nachts toen kon ik natuurlijk niet slapen dus ik ging om 3 uur nog naar de wc en toen lag ze gelukkig lekker te ronken
Ik was van plan vandaag naar kantoor te gaan maar ik heb dus amper geslapen en ze verdient heeeeeel veel aandacht vandaag
Heel verhaal haha maar ik was echt geschrokken van dr, ze heeft wel vaker mot met andere katten (denk ook te weten welke het was, zit hier echt een rot kater) maar dit was another level
Helemaal mee eens! 's Ochtends als ik of vriend beneden kom (ze mag niet in de slaapkamer en het zijn uberhaupt 2 verdiepen, too much voor haar) is ze altijd eventjes ontregeld en krijgen we een heel miauwconcert. Maar na 10 min kroelen op de bank is ze weer helemaal zen. As we speak ligt ze ook weer opgerold op mijn schoot.
Verder wist ze vanaf dag 1 al onmiddelijk haar weg naar de kattenbak, voerkom, mandje… dus ik snap echt niet waarom ze teruggebracht is. Maar blij dat wij haar nu (hopelijk nog lang) hebben.
@bostons Wat leuk dat je een oudje geadopteerd hebt
Hier voelde de kat zich gister helemaal niet lekker, al het eten kwam eruit. Vind dat zo sneu he. Nu was zijn bloedsuiker ook veel te hoog, 16.6 terwijl het tussen de 5-9 moet zitten zo’n beetje.
Normaal geef ik hem dan een halve dosis insuline (dat is wat de dierenarts zegt), maar een bevriende diabeet zei dat ik hem (de kat, niet de diabeet) juist zijn normale eenheid insuline moest geven omdat hij door die te hoge bloedsuiker waarschijnlijk supermisselijk was enzo. Uiteindelijk zat de kat keurig op 8.4 op zijn laagste punt. En net ging hij zelf wat eten Fingers crossed dat het erin blijft en dat zijn lichaam het goed oppakt en ik zo normaal insuline kan geven.
Deze heet is teleurgesteld dat het bureau is ingepikt ivm thuiswerken. Vroeger zat hij nooit op stoelen en nu is het zijn grootste hobby. En hij is pissed omdat hij op dieet is.
Ik heb even meningen nodig om mij te helpen met een beslissing te maken. stiekem denk ik al dat ik de beslissing heb gemaakt maar dat doet wel mijn hart breken.
Mijn ex en ik zijn dus uit elkaar en het is altijd mijn doel geweest vanaf dag één om “mijn” kat mee te nemen. Dit mag nog steeds, hij woont nu nog bij ex en daar mag hij ook eventueel blijven. Nu was het plan om eerst te gaan kijken en te proberen met hem of het gaat voor hem om een beetje te kunnen landen. Nu ik er zelf zit denk ik dat hij hier niet heel gelukkig gaat worden.
- Hij houd heel erg van het zonnetje en heb daar amper daglicht (Niet overdreven, zit de hele dag met lamp aan). Ik vraag me af of hij dan wel echt gelukkig wordt.
- Hij heeft de kat waar hij vanaf jong al samen mee is dan niet meer en ook niet zijn vertrouwde omgeving.
- Heb wel voldoende ruimte voor ons maar als er aangebeld wordt heb ik niet even een tussendeur die ik dicht kan doen.
- Kans op weglopen is dan groot en ik zit dicht bij het spoor/centrum/centrum ring.
- Als ik een weekend weg ben of een week weg ben dan is hij alleen en heb ik eigenlijk ook praktisch gezien niemand die voor hem kan zorgen. Heb geen auto etc.
Hij kan dus bij mijn ex blijven maar ik weet op het moment gewoon niet wat ik moet doen. ik wil het beste voor hem. Ik kan het uiteraard ook proberen maar ik denk dan ook dat dat weer stress voor hem oplevert als het dan bijv niet lukt. Dan heeft hij weer dat hij en moet wennen aan huidige huis en dat hij mij niet mer ziet. Hij is nu gewoon blij zegt mijn ex en alles. doet gewoon normaal.
Ik denk dat je je antwoord voor jezelf al hebt geformuleerd.
En ik begrijp dat dat je hart breekt. Maar dat betekent niet nooit meer een kat. Alleen niet deze, nu, hier.
En als je argumenten wil: de eerste 2 zijn echt wel punten die je niet gaat oplossen en die wel impact hebben op je kat. En het laatste punt is juist volledig oplosbaar met kattenoppas ed.
Succes met je beslissing, welke je neemt, het blijft moeilijk. Maar je doet het geweldig, zoals je je kat op de eerste plek zet!
Zo lieffff als katten zo met hun voorpootjes zitten
Ik wordt echt gelukkig van mijn kat, hij is echt mijn baby. maar nu ik hier alleen zit is het ook heerlijk om niet panisch te zijn met de ramen en de deuren. gewoon gaan en staan waar ik wil, geen rekening hoef te houden met iets. Het voelt echt als een luxe dat ik gewoon niet over die dingen hoef na te denken.
wat dat betreft voel ik me daarover ook weer heel schuldig.
Ik was vorige week bij mijn ex heel even op bezoek en hij kwam even extra kopjes geven en dat was het ook. Hij liep daarna gewoon weer naar boven en heb hem daarna niet meer gezien. Dus ik denk dat hij het ook wel oke vind ofzo?
@TanteBetje Lief, dankjewel. Ik voel me ook echt rot erover, rotter dan over de hele break up…