Die van mij kon ook nog wel eten al was hij wel steeds aan het kokhalzen. En soms kwamen er toen brokjes mee. Wij hebben het toen ook even aangezien na overleg met de weekend arts uit de praktijk. Denk dat zolang ze nog wel drinkt en wat eet je best tot morgen kan wachten. Eigen dierenarts is vaak toch het fijnste.
De kat van mijn vader had iets wat wel een beetje klinkt als wat jij beschrijft, en die had keelontsteking, super zielig. Ook vanuit het niks een soort nies/hoest/kokhals aanvallen. Ik hoop dat de dierenarts erachter komt wat het is en dat je kat snel opknapt!
Oh mijn kat heeft zoiets soortgelijks gehad. Zoān geluid alsof hij ging overgeven maar dan kwam er niets. Hij bleek iets verrekt (? Echt hoe dan) te hebben en heeft toen prednison gekregen. Moest bellen als het weer terugkwam maar zijn nu paar maanden verder en heb het hem niet meer horen doen.
Super bedankt voor jullie reacties, fijn om andere ervaringen te lezen en te horen dat het vaker voorkomt!
We liggen samen in bed en ze slaapt nu. Ons avondritueel is altijd even knuffelen/kneden voor het slapengaan, maar dat lukte haar niet. Denk dat het spinnen pijn doet aan haar keel, want ze bleef maar slikken. Morgen gaan we ernaar kijken, hopelijk is het iets soortgelijks als bij jullie.
De kat van een vriend ligt op sterven (bijna 17 jaar oud, heeft kanker) en ik ga vanmiddag afscheid nemen. Ik heb best wel veel op hem gepast de afgelopen 2,5 jaar, en hij woont momenteel om de hoek dus ik zie de kat sowieso regelmatig. Het is goed zo, we weten wat de dierenarts gaat zeggen vanavond en zijn baasje wil hem niet laten lijden. Toch zit ik te huilen als een baby. Ik raak zo snel gehecht aan dieren en vind het zo erg als ze pijn hebben. Hij heeft echt het beste kattenleven gehad dat hij kon wensen, maar ik blijf het zo verdrietig vinden. Ook voor die vriend, hij heeft hem ooit als kitten gekregen toen hij 10 was, dus die kat is er het overgrote deel van zijn leven geweest.
Ik ga binnenkort groter wonen, op een appartement dat geschikt is om een kat te houden. Ik heb me altijd voorgenomen om oude katten uit het asiel een fijn laatste thuis te geven, maar als ik zie hoeveel verdriet ik elke keer heb bij het verliezen van een dier (o.a. vorig jaar zelf afscheid genomen van mijn kat die nog bij mijn ouders woonde, was 15 dus is ook een groot deel van mijn leven er geweest). Ik weet gewoon niet of ik dat kan? Bij oudere katten weet je dat je sneller een keer afscheid moet nemen, en ik ga me toch elke keer zo hechten aan een beestje⦠ik weet niet of ik dat kan?
Heel herkenbaar en veel sterkte! Ik snap je twijfels ook hoor, dat verdriet is altijd zo heftig. Ik denk dat je de katjes er een groot plezier mee zou doen, maar het moet emotioneel wel vol te houden zijn.
We zijn naar het dierenziekenhuis gegaan, omdat onze dierenarts pas einde dag plek had (we hadden gisterochtend al gebeld).
Ze moest vanochtend ook hoesten namelijk en is vannacht meerdere keren wakker geworden. We wilden niet langer wachten.
Bloedonderzoek en CT-scan gedaan, kwam niks raars uit. Er zit wel een gezwel in haar keel en die gaan ze nu verwijderen. Ze was namelijk toch al onder narcose voor de scan, want ze stribbelt altijd erg tegen.
Over 2 uur mogen we haar ophalen, dus hopelijk gaat alles goed.
Edit: ze konden het niet verwijderen ivm lastige locatie. Door de acute klachten denken ze aan iets viraal, dus we krijgen medicatie. Hopelijk werkt dat snel! Voor de zekerheid sturen ze een swab op naar een lab en over een week moeten we terug om te kijken of het geslonken is (helaas weer onder narcose).
Zometeen lekker thuis bijkomen en uitrusten!
Heek veel sterkte. Wat betreft het adopteren van een oudere kat, je moet gewoon doen wat bij je past.
Ja ik denk wel dat een oudere kat goed bij me past (en ook bij mijn leven), dus ik denk dat ik alsnog ga voor een opa of oma (hangt er natuurlijk van af met welke kat het ook klikt natuurlijk, maar ik wil gewoon niet voor een kat gaan die sowieso wel snel geadopteerd wordt). De emotie beinvloedt momenteel gewoon een beetje mijn gedachtes daarover
Ik ben net afscheid gaan nemen en dat was verdrietig maar wel fijn. Heb hem nog even kunnen knuffelen en daar reageerde hij ook goed op; maar je kon wel merken dat hij aan het doodgaan is. Ga die lieverd wel echt missen
Ah fijn dat je nog bij hem geweest bent Het blijft gewoon heel erg verdrietig.
Wat betreft een kat voor jou; een lieverd van 9/10 wordt ook als senior gezien, maar met een beetje geluk hoef je dan nog 10 jaar niet over het afscheid na te denken.
1 van mijn katten gaat altijd in de weg zitten op mijn muismatš als ik dan iets doe op de laptop dan zie ik haar ook naar de muis staren
Die van mij springt dan van schoot en rent de hele kamer door. Met als gevolg dat ik mān nies probeer in te houden (geen fijn gevoel), maar zo sad als hij ineens weg is
Mijn kat komt beneden. Geeft op twee plekken over, waarbij onder de bank. Ik mag het opruimen en ze verdwijnt weer naar boven. Ligt nu weer op een stoel voor de kachel boven bij mijn man. En bedankt.
Ik heb vanmorgen ook al kots mogen opruimen altijd fijn he
Dolly gaf gisteren over vanaf 'n plankje van de krabpaal, zo in zoān fluffy mandje⦠was leuk schoonmaken
Sinds oud en nieuw waren dave en Dolly allebei best bang als er mensen binnenkwamen, dan schoten ze meteen onder of in de bank.
Gisteren was ik jarig en ze waren voor er mensen kwamen al in de bank gaan liggen slapen. Pas toen iedereen weg was kwamen ze tevoorschijn. S avonds kwamen er nog 2 vrienden en ze waren denk ik mān slaapkamer in gevlucht, maar halverwege de avond liepen ze zomaar de woonkamer binnen, alsof ze nooit bang waren! Dave gewoon overal snuffelen, iedereen kopjes geven en op schoot springen. Dolly vond 't nog een beetje spannend wel en hield afstand, maar liep wel gewoon door de woonkamer. Dus ik ben zo blij, hopelijk blijven ze dit doen als er mensen zijn!
Knapperd!
Hoe gaat 't met m?
Ahw liefie Hopelijk gaat alles goed