Deze make up goeroe schreef het volgende
Ik werd dus getriggerd door een Instagram bericht vandaag. Over de slachtofferrol waar veel moeders in lijken te zitten. Slachtoffer van hun eigen kinderen. “Jeetje, ik ben al blij als ik om 14 uur een keer aangekleed ben.” Dat soort teksten. Moeders die zich, sinds er een kind/ kinderen zijn, daarachter verschuilen. Het kind als excuus gebruiken om hun dromen niet na te jagen, om geen make up meer te dragen, en niet normaal meer te kunnen functioneren.
Ja tuurlijk, het is met kinderen moeilijker, zwaarder, complexer en onvoorspelbaarder. Maar het kan toch niet zo zijn dat de kinderen gebruikt worden als excuus? Hoe zouden ze dat over 18 jaar vinden? “Ja lieverd, mama droeg geen make up en deed haar haar niet meer, omdat jij zoveel tijd opeiste.”
Je cijfert jezelf toch niet weg, omdat je moeder bent?
Ik weet ook als geen ander, er verandert zoveel zodra er een kind is. Het is de grootste verandering die je als vrouw kunt ervaren. En het vraagt heel veel van je, zeker de eerste maanden (zo niet, jaren). Maar dat betekent niet dat je jezelf daarachter compleet hoeft te verschuilen. Dat je jezelf moet wegcijferen, omdat je moeder bent.
Een kind betekent toch niet dat jij geen dromen meer kunt najagen?
Ik ben de laatste die zegt dat het makkelijk is. Maar het kan wel. Het vraagt prioriteiten en keuzes. Duidelijke keuzes. Elke dag weer. En die keuzes zijn niet altijd makkelijk of leuk, maar ze dragen wel bij aan een groter doel. Namelijk: dat jij als vrouw goed in je vel zit. Jij jouw dromen najaagt (hoe groots die ook mogen zijn, het zijn jouw dromen). Jij de moeder bent die jij graag wil zijn en daarmee een inspirerend voorbeeld voor jouw kinderen.
En dat voorbeeld, dat is voor iedereen anders. Voor de een is dat een waanzinnige carrière of een goedlopend eigen bedrijf. Voor de ander misschien een part time baan en veel tijd met de kinderen. En alles is oké. Zolang het maar jouw keuze is. En niet iets wat je overkomt, “omdat je nu eenmaal moeder bent”.
Want je bent zoveel meer dan moeder.
En het is eeuwig zonde om dat te vergeten.
Heb ik jou hiermee ook getriggerd? Ik ben benieuwd hoe jij erin staat…
Liefs,