Voelt bijna als een biecht. Maar ik heb bij beide zwangerschappen een gender reveal gedaan en vond het nog leuk ook. Gewoon klein met de leukste mensen om je heen niet a la martine.
8 likes
Ik zou me hier echt niet thuis voelen. Ik heb het niet zo op dat hele hipster gedoe.
2 likes
Ikzelf zou nooit zo reageren maar laten we mensen niet judgen op hoe ze reageren. Gender dissapointment is blijkbaar echt een ding wat bestaat en waar diegene niks aan kan doen. Gevoel heb je niet in de hand. Het trekt later altijd bij. Het is voor die mensen ook vervelend dat ze het zo voelen want hun willen dat waarschijnlijk ook niet zo voelen.
43 likes
Je mag toch best teleurgesteld zijn als je iets voor ogen had en dat het niet blijkt te zijnđ€·đŒââïž Lijkt mij niet dat als het kind 4 is ze nog steeds huilt omdat ze liever een meisje had gewild (hoop ikđ€Ł)
23 likes
Ik heb er niet om hoeven huilen, maar ik merkte wel dat ik heel erg afscheid moest nemen van een beeld dat ik in mijn hoofd had. Ik zag mezelf altijd met een dochtertje en toen we ontdekten dat het een jongetje was, en we toen al wisten dat we maar 1 kindje wilden, was het echt even omschakelen. Voor die echo had ik soort van 2 paden voor me liggen en nu kwam daar toch wat verandering in. En to be fair, zwangere vrouwen huilen soms ook als de havermelk op is bij een koffiezaakje, dan kan dit er ook nog wel bij.
70 likes
Ik had ook een ontzettende voorkeur voor een bepaald geslacht. Betekend niet dat ik met het andere geslacht niet blij was geweest. Alhoewel ik vast wel even had moeten wennen en misschien zelfs wel een traan had gelaten. Doet niets af aan de liefde voor een kindje.
6 likes
5 likes
Precies dit. Snap niet dat elk taboe doorbroken âmoetâ worden maar gender disappointment blijft iets wat AB-SO-LUUT niet kan. Vind dat een beetje met twee maten meten. (Zeg hiermee niet dat ik een gender voorkeur heb blablablabla insert disclaimer maar wel dat ik niet begrijp dat hier niet over gesproken âmagâ worden zonder met de grond gelijk gemaakt te worden)
gender disappointment is wel hokjesdenken ten top
4 likes
Niet perse waar.
Ik hoop op een jongen, gewoon omdat ik heel graag zou meemaken hoe een jongensversie van ons nageslacht eruit zou zien/zou zijn. Heeft weinig te maken met voetballen en ravotten en wild zijn (wat onze meiden zat doen overigens).
Verder zou ik net zo blij zijn met een derde meisje straks, dus in die zin is het geen âgender disappointmentâ wat mij betreft. Ik zou niet teleurgesteld zijn met een meisje, ik zou teleurgesteld zijn dat ik (waarschijnlijk) geen zoon zou meemaken in mijn leven.
Een voorkeur heeft echt niet altijd alleen te maken met gender stereotypes.
18 likes
Hoezo?
1 like
In deze zin ben ik het ook wel met je eens. In een medisch traject zitten om een meisje te krijgen. Kan me er niks bij voorstellen maar dat is idd onbegrijpelijk.
Maar als je 4 jongens hebt en de vijfde blijkt ook een jongetje te zijn kan ik het heel goed begrijpen als je eerst teleurgesteld bent.
3 likes
Teleurstelling om het geslacht van je kind zegt mijn inziens heel veel over de verwachtingen die je van een geslacht hebt. Blijkbaar is geslacht dan zo bepalend, dat je daar niet om heen kan denken. Uiteindelijk krijg je gewoon een baby, een klein mensje dat hopelijk zichzelf kan zijn. En het geslacht waarmee het geboren wordt had voor hetzelfde geld ook het andere geslacht kunnen zijn.
17 likes
Dit is denk ik niet het geval in jouw verhaal, maar dit gebeurt wel om medische redenen.
Ik ken iemand die via selectie vooraf een meisje heeft gekregen, omdat zij drager is van een erfelijke, dodelijke ziekte die alleen jongetjes ziek maakt. Dit stel had ook al een zoontje gehad dat overleden was.
2 likes
Ja dat is natuurlijk totaal anders, ik reageerde omdat je zei âals het al mogelijk isâ.
Is dus wel mogelijk maar het wordt (in NL) niet gedaan voor een voorkeur inderdaad.
5 likes
Heel erg bedankt voor je uitleg! 
Dat is ook wat ik bedoel. Vrouwen met een gender voorkeur worden al snel afgebrand hierom terwijl het mijn inziens beter zou zijn om een veilige omgeving te creëren waar ze dit dus wel kunnen delen zodat je het gesprek aan kunt gaan.
2 likes
Kan je bij adoptie eigenlijk een voorkeur uitspreken voor geslacht?
Snap niet waarom mensen dan niet een van de duizenden kinderen adopteren die wachten op een familie Ipv doorfokken tot je zelf je favoriete geslacht hebt gebaard.
6 likes
Jammer dat je het al zo invult, niet echt een open houding in een gesprek zoals dit.
(Mijn voorstelling van een hypothethische zoon ziet er overigens ongeveer uit zoals de kinderfotoâs van mijn man, en nee die had geen fabulous lang haar en eyeliner. Heeft weinig met gender-verwachtingen te maken en meer met dat ik geen blanco kind voor kan stellen in mijn hoofd)
Punt is, mag er ruimte zijn voor een bepaalde hoop/evt teleurstelling, zonder dat dit per direct wordt afgedaan als verwerpelijk âwant gender stereotypesâ?
9 likes
Hahaaha en, was dat zo? Mijn vader had het volgens mij wel erg leuk gevonden om naar voetbalwedstrijden te gaan (ipv de danswedstrijden waar ik aan mee deed hahah), maar zân dochters kunnen nou eenmaal niet voetballen, helaas voor hem.
Maar deze dochter vind het wel heel leuk om met haar vader naar voetbalwedstrijden te gaan, terwijl bv mijn vriend dat helemaal niet leuk vindt. Heeft dus echt 0 met geslacht te maken. Mensen denken soms echt teveel in hokjes.
Hoor wel eens dat mensen het mooi vinden als de familienaam wordt doorgegeven, wat toch vaker gebeurd bij mannen dan bij vrouwen. Al heb je daar zelf ook invloed op natuurlijk (als het je eigen kind betreft dan).
2 likes