Mommybloggerstopic #7

Oh ja herkenbaar, ik ben de jongste van vier meisjes en dat vinden mensen ook altijd heel zielig voor mijn vader. Ook vanwege dat soort stereotypen: niemand om mee te gaan voetballen, de enige man in huis, etc. Mooiste is, mijn moeder heeft een seizoenskaart van NEC en mijn vader haat voetbal :skull:
Gelukkig waren mijn ouders zelf wel blij met mij, ze hadden zelfs geen jongensnaam meer bedacht voor me dus maar goed dat ik ook een meisje was!

6 likes

Ik denk ook dat het hebben van een voorkeur helemaal niet zo raar is. En die is dan zeker gebaseerd op bepaalde stereotypes. Maar in de wereld waarin we leven is de kans ook wel gewoon groot dat die stereotypes redelijk ‘uitkomen’. Als ouder kan je je kinderen genderneutraal proberen op te voeden, maar op alle andere plaatsen in de samenleving krijgt je kind toch te maken met vooroordelen die invloed hebben op hoe een kind zich ontwikkeld.

9 likes

Ik denk dat geslacht/gender daar niet zoveel mee te maken heeft hoor! Dat hangt meer af van de persoonlijkheden van je kinderen.

4 likes

Ik kom ook uit een gezin met alleen meisjes en dan werd/wordt er altijd gezegd tegen m’n vader: ‘ach, de jongens komen vanzelf’. Eh ja, of de meisjes, of ze blijven single?

3 likes

Omdat er bij adoptie een heleboel andere zaken komen kijken, daarom niet.

3 likes

Ik denk vooral dat wat de ouders vinden hoe hun kind eruit ziet niet zoveel toedoet? Als ik ooit kinderen mag krijgen zou ik het ook leuk vinden als een dochter vlechtjes in het haar kan en een zoon een stoer kapsel met gel ofzo. Maar wat doet mijn mening ertoe? Als mijn zoon lang haar wilt, dan mag hij dat. Of ik dat wel of niet mooi vind doet daar niet zoveel aan toe denk ik. Ik mag hopen dat elke (toekomstige) ouder wil dat zijn of haar kind gelukkig is, en of dat nou een jongen is met lang haar en die op turnen zit of een meisje dat ‘gewoon’ met poppen speelt en voetbalt.

5 likes

Haha dat vonden ze ook voor mijn vader zielig (had hij 1 kind en dan ook nog een meisje) Een neef van hem had zelfs op het kaartje gezet jammer dat het een meisje is maar gefeliciteerd :woman_shrugging:t5:

Mijn vader heeft mij gewoon vanaf baby voetbal laten kijken en ben nu een grotere voetbal gek dan hem :joy:

3 likes

Koningspaar wordt ook weleens gezegd toch

Ja mijn ouders hebben daarna nooit meer echt contact ook met hem gehad. En dat je het al denkt tot daar aan toe maar het ook nog opschrijft om je familie lid met zijn dochter te feliciteren is echt bizar.
Ik vond het kaartje toen we gingen verhuizen en vond het ook echt kut om te lezen. Heb het daarna ook weg gegooid.

Weet je wat ook zo cringe is. Als een vriendin met een dochter zegt: ohhh misschien krijgt ze later wel verkering met jouw zoon! Zijn meerdere met dochters in de vriendengroep en dan zeggen ze: ja jouw zoon heeft ze later voor het uitkiezen hi ha ho. Wordt nou nooit door een vriendin met een zoon gezegd van misschien krijgen onze zoons wel verkering!

14 likes

Tsja niemand bedoelt dat natuurlijk kwaad en lang niet iedereen is zich helaas nog bewust van hoe ongelooflijk heteronormatief ze denken. Op dat soort momenten kun je volgens mij het beste een zaadje planten door op te merken “of niet, misschien vinden jullie meiden elkaar wel helemaal het einde, zou ook leuk zijn” ofzoiets.

3 likes

Doe ik ook haha. Zeg meestal van tsja, misschien wel maar misschien vinden ze elkaar niet leuk of is mijn zoon homoseksueel, kan allemaal

6 likes

Jeeemig wat een gezeik mensen. Iedereen heeft toch bepaalde dromen of toekomstbeelden voor hun kind? Daar ontkom je niet aan volgens mij, anders wil je geen kind.

Wil niets zeggen over de liefde voor je kind als die dromen niet uitkomen.

16 likes

Mijn ouders konden toentertijd wel voorkeur aangeven, indien gewenst.

Ja, maar ik bedoel meer te reageren op ‘waarom dan niet adopteren’. Omdat dat niet zomaar iets simpels is.

1 like

Dat bedoelde ik ook niet, maar denk dat het onrealistisch is om te zeggen dat je geen toekomstbeeld/droom voor je kind hebt.

Echt he. Denk dat veel mensen fantaseren over hun toekomstige gezin. En daar krijg je dan een beeld bij. Ik had altijd het beeld van 2 meisjes, slaat natuurlijk nergens op. Toen het niet lukte zwanger te raken droomde ik daar over. Toen mijn tweede een jongen bleek te zijn vond ik dat helemaal fantastisch. Dus was het echt voorkeur, denk het niet. Heb ook nog kinderwens dus mijn beeld klopte helemaal niet. Maar denk wel dat het zo voor veel mensen werkt. Dat het niet eens per se een voorkeur is maar meer een beeld die je bedacht heb bij je droom.

3 likes

In mn zwangerschapsdagboek kan ik invullen wat onze evt voorkeur/hoop is qua geslacht. Zoiets vul ik dus niet in. Echt niet dat een eventuele dochter later leest dat we een jongen leuk hadden gevonden. Want de nuance daarin (die ik in eerdere reacties heb geprobeerd uit te leggen) snapt een kind die dat later terugleest niet.

Wat dat betreft is het wel goed om voorzichtig te zijn met wat je communiceert, zeker naar je kinderen toe.

3 likes

Ik vind het knap dat je zo kan denken, want ik stoor me wel echt aan mensen die teleurgesteld reageren op het geslacht van hun ongeboren kind. Bij ons ging het ook niet vanzelf en ik vind het echt de grootst mogelijke ‘westelijke verwendheid’ om zelfs hierin een keuze te willen hebben. Wees blij dat je een kindje mag krijgen.

9 likes

Om het perspectief iets breder te maken
 Ik denk dat gender disappointment niet alleen gaat om roze jurkjes, vlechtjes en voetballen.

Volgens mij zit er achter de wens om een meisje bij vrouwen bv vaak de verwachting dat er een sterke moeder-dochterband ontstaat en dat dochters ook op latere leeftijd toch meer onderdeel van het gezin blijven terwijl zoons daar minder aan hechten en dan meer naar de schoonfamilie zouden trekken. Zelfde idee met kleinkinderen, van je dochter zou dan toch meer dichtbij staan.

Ik wil niet zeggen dat dit feitelijk klĂłpt (hoewel er vast onderzoek naar is gedaan, ga ik eens opzoeken). Maar n=2 gaat dit voor mijn gezin en dat van mijn vriend wel redelijk op.

NB: buiten dit zit het volgens mij ook nog deels in het ‘herkennen’ van het geslacht en is dit iets (semi-)onbewusts. Zo van: ik weet hoe een meisje werkt dus dat is dan vertrouwd en andersom, ofzo. Als de baby er eenmaal is draait dat volgens mij bijna altijd bij. Maar sluit me wel aan bij opmerking can @anon13937616 over gemengde gezinnen. Kan me voorstellen dat de wens voor diversiteit bij een groter gezin wel toeneemt.

11 likes