Teleurstelling om het geslacht van je kind zegt mijn inziens heel veel over de verwachtingen die je van een geslacht hebt. Blijkbaar is geslacht dan zo bepalend, dat je daar niet om heen kan denken. Uiteindelijk krijg je gewoon een baby, een klein mensje dat hopelijk zichzelf kan zijn. En het geslacht waarmee het geboren wordt had voor hetzelfde geld ook het andere geslacht kunnen zijn.
Dit is denk ik niet het geval in jouw verhaal, maar dit gebeurt wel om medische redenen.
Ik ken iemand die via selectie vooraf een meisje heeft gekregen, omdat zij drager is van een erfelijke, dodelijke ziekte die alleen jongetjes ziek maakt. Dit stel had ook al een zoontje gehad dat overleden was.
Ja dat is natuurlijk totaal anders, ik reageerde omdat je zei âals het al mogelijk isâ.
Is dus wel mogelijk maar het wordt (in NL) niet gedaan voor een voorkeur inderdaad.
Heel erg bedankt voor je uitleg!
Dat is ook wat ik bedoel. Vrouwen met een gender voorkeur worden al snel afgebrand hierom terwijl het mijn inziens beter zou zijn om een veilige omgeving te creëren waar ze dit dus wel kunnen delen zodat je het gesprek aan kunt gaan.
Kan je bij adoptie eigenlijk een voorkeur uitspreken voor geslacht?
Snap niet waarom mensen dan niet een van de duizenden kinderen adopteren die wachten op een familie Ipv doorfokken tot je zelf je favoriete geslacht hebt gebaard.
Jammer dat je het al zo invult, niet echt een open houding in een gesprek zoals dit.
(Mijn voorstelling van een hypothethische zoon ziet er overigens ongeveer uit zoals de kinderfotoâs van mijn man, en nee die had geen fabulous lang haar en eyeliner. Heeft weinig met gender-verwachtingen te maken en meer met dat ik geen blanco kind voor kan stellen in mijn hoofd)
Punt is, mag er ruimte zijn voor een bepaalde hoop/evt teleurstelling, zonder dat dit per direct wordt afgedaan als verwerpelijk âwant gender stereotypesâ?
Hahaaha en, was dat zo? Mijn vader had het volgens mij wel erg leuk gevonden om naar voetbalwedstrijden te gaan (ipv de danswedstrijden waar ik aan mee deed hahah), maar zân dochters kunnen nou eenmaal niet voetballen, helaas voor hem.
Maar deze dochter vind het wel heel leuk om met haar vader naar voetbalwedstrijden te gaan, terwijl bv mijn vriend dat helemaal niet leuk vindt. Heeft dus echt 0 met geslacht te maken. Mensen denken soms echt teveel in hokjes.
Hoor wel eens dat mensen het mooi vinden als de familienaam wordt doorgegeven, wat toch vaker gebeurd bij mannen dan bij vrouwen. Al heb je daar zelf ook invloed op natuurlijk (als het je eigen kind betreft dan).
Oh ja herkenbaar, ik ben de jongste van vier meisjes en dat vinden mensen ook altijd heel zielig voor mijn vader. Ook vanwege dat soort stereotypen: niemand om mee te gaan voetballen, de enige man in huis, etc. Mooiste is, mijn moeder heeft een seizoenskaart van NEC en mijn vader haat voetbal
Gelukkig waren mijn ouders zelf wel blij met mij, ze hadden zelfs geen jongensnaam meer bedacht voor me dus maar goed dat ik ook een meisje was!
Ik denk ook dat het hebben van een voorkeur helemaal niet zo raar is. En die is dan zeker gebaseerd op bepaalde stereotypes. Maar in de wereld waarin we leven is de kans ook wel gewoon groot dat die stereotypes redelijk âuitkomenâ. Als ouder kan je je kinderen genderneutraal proberen op te voeden, maar op alle andere plaatsen in de samenleving krijgt je kind toch te maken met vooroordelen die invloed hebben op hoe een kind zich ontwikkeld.
Ik denk dat geslacht/gender daar niet zoveel mee te maken heeft hoor! Dat hangt meer af van de persoonlijkheden van je kinderen.
Ik kom ook uit een gezin met alleen meisjes en dan werd/wordt er altijd gezegd tegen mân vader: âach, de jongens komen vanzelfâ. Eh ja, of de meisjes, of ze blijven single?
Omdat er bij adoptie een heleboel andere zaken komen kijken, daarom niet.
Ik denk vooral dat wat de ouders vinden hoe hun kind eruit ziet niet zoveel toedoet? Als ik ooit kinderen mag krijgen zou ik het ook leuk vinden als een dochter vlechtjes in het haar kan en een zoon een stoer kapsel met gel ofzo. Maar wat doet mijn mening ertoe? Als mijn zoon lang haar wilt, dan mag hij dat. Of ik dat wel of niet mooi vind doet daar niet zoveel aan toe denk ik. Ik mag hopen dat elke (toekomstige) ouder wil dat zijn of haar kind gelukkig is, en of dat nou een jongen is met lang haar en die op turnen zit of een meisje dat âgewoonâ met poppen speelt en voetbalt.
Haha dat vonden ze ook voor mijn vader zielig (had hij 1 kind en dan ook nog een meisje) Een neef van hem had zelfs op het kaartje gezet jammer dat het een meisje is maar gefeliciteerd
Mijn vader heeft mij gewoon vanaf baby voetbal laten kijken en ben nu een grotere voetbal gek dan hem
Koningspaar wordt ook weleens gezegd toch
Ja mijn ouders hebben daarna nooit meer echt contact ook met hem gehad. En dat je het al denkt tot daar aan toe maar het ook nog opschrijft om je familie lid met zijn dochter te feliciteren is echt bizar.
Ik vond het kaartje toen we gingen verhuizen en vond het ook echt kut om te lezen. Heb het daarna ook weg gegooid.
Weet je wat ook zo cringe is. Als een vriendin met een dochter zegt: ohhh misschien krijgt ze later wel verkering met jouw zoon! Zijn meerdere met dochters in de vriendengroep en dan zeggen ze: ja jouw zoon heeft ze later voor het uitkiezen hi ha ho. Wordt nou nooit door een vriendin met een zoon gezegd van misschien krijgen onze zoons wel verkering!
Tsja niemand bedoelt dat natuurlijk kwaad en lang niet iedereen is zich helaas nog bewust van hoe ongelooflijk heteronormatief ze denken. Op dat soort momenten kun je volgens mij het beste een zaadje planten door op te merken âof niet, misschien vinden jullie meiden elkaar wel helemaal het einde, zou ook leuk zijnâ ofzoiets.
Doe ik ook haha. Zeg meestal van tsja, misschien wel maar misschien vinden ze elkaar niet leuk of is mijn zoon homoseksueel, kan allemaal