Vandaag knipoogde ik naar mezelf in mijn achteruitkijkspiegel voor ik uitstapte en kwam er toen ik de portier opendeed achter dat mijn collega me had zien parkeren en dus gezellig naar mijn auto toe was gelopen
echt fucking cringe ik weet ook helemaal niet waarom ik naar mezelf knipoogde??? En ik weet ook helemaal niet of ze me nou wel of niet had gezien, dus ik kon er ook niet ff een grapje over maken, was alleen maar ongemakkelijk haha
Wow, wat is interpunctie?
Jouw verhaal is nog goed te volgen hoor, ik voel je awkwardness Heb wel es ergere posts voorbij zien komen waar mn brein echt ff niks van kon maken
Ik: “hee lang niet gezien, hoe is het? Je was op vakantie toch?”
Directeur: “nee, m’n moeder is overleden”
Hoe hard ben je weggerend?
Heel zachtjes achteruit weggelopen
Had vorige maand weer een gezellige Vrijmibo op mijn werk. Na de nodige glaasjes rood zat ik weer in de trein op weg naar huis.
Het was spits en de trein zat ramvol, maar gelukkig had ik een plekje bij het raam in een vierzits terwijl het gangpad vol met mensen stond.
De trein was net een kleine 10 minuten onderweg waarna ik mij echt enorm misselijk voelde. Tijd om naar het toilet te rennen was er niet want voor ik het wist gooide ik het er allemaal uit….
Over mijn handen, broek en helaas ook de tas en schoenen van de meneer die voor mij zat….die dat beantwoorde met een luide schrikbrul
Het geroezemoes in de coupé viel compleet stil. Toen ik in die stilte er nog een lading uitgooide hoorde ik mensen om mij heen zich uit de voeten maken. Toen ik weer opkeek zat ik helemaal alleen in die vierzits onder mijn eigen spuug terwijl ik vanuit het gangpad werd aangekeken door allemaal mensen.
Fuck wat voelde ik mij toen ellendig, vies en alleen.
Gelukkig was er nog een lieve meneer die mij een zakdoekje aangaf en een flesje water. Tot overmaat van ramp raakte ik bij het aanpakken met mijn vieze braakhand zijn hand aan waarna hij hem weer snel terugtrok.
De weken daarna meteen mijn trein-routine aangepast en helemaal vooraan of helemaal achteraan ingestapt in de hoop niet herkend te worden als dat smerige braakmeisje. #kutleven
(Mochten mensen deze situatie herkennen en mij gezien hebben, laat het mij vooral NIET weten)
Oh neee, dat is wel echt heel naar.
Ahw nee dat vind ik super kut voor je en stom dat er (bijna) niemand hielp. Hoe kut het ook voor de rest van de passagiers was, voor jou was het het kutst
Ahw dit vind ik vooral zielig voor jou! Ik heb dit ook een keer meegemaakt in de bus (wel al zo’n 10 jaar geleden) en weet precies hoe je je voelt haha. Zoooo gênant gewoon. Ook na teveel rode wijn. En ik schaamde me zo erg dat ik de eerstvolgende halte de bus uit ben gestrompeld en toen mijn vader heb opgebeld en die heeft me vervolgens opgehaald ergens in the middle of nowhere (held)
Maar goed, er wordt wel vaker gekotst in het ov dus
Ik heb dat dus ook eens meegemaakt maar dan zonder alcohol, maar eerder buikgriep of voedselvergiftiging. Ik was naar school geweest en was klaar, zat in de bus richting het station. Onze school was een beetje het eerste punt waar er leerlingen instapte, waarna die vervolgens langs 3/4 hoge scholen reed. Waarbij ik dus bij een van die haltes ineens naar buiten rende en net niet een prullenbak haalde waarbij elke student die ging opstappen mij aankeek van wat gebeurt hier… Toen wilde ik terug de bus in, maar ik denk dat die buschauffeur dacht, nou mooi niet snel die deur dicht. Huilend m’n vriendin opgebeld om te vragen of ze mij met de fiets bij het station kon afzetten. Eenmaal daar afgezet heel het station besmeurd. er lag letterlijk een hele plas om me heen. Ik durfde hierdoor niet met de trein verder te reizen dus ik had mijn moeder gebeld om me op te komen halen zodat ik ‘‘veilig’’ met een zakje in de auto terug naar huis kon.
Maar het ongemakkelijkste aan dit verhaal vond ik, er was letterlijk niemand die het boeide of leek op te vallen, er liepen gewoon mensen door die plas heen waar ik ondertussen alles er aan het uit gooien was. vond dat zo vreemd, dat je me ontwijkt kan ik begrijpen, of dat je vraagt of het gaat kan ik begrijpen. Maar niet dat je niks ontwijkt maar ook niet de moeite neemt om te checken of alles oké is.
Maarja wat kan je doen?
Als ik ondergekotst door een dronken medepassagier was zou ik ook mezelf schoon maken en me uit de weg maken.
Ik heb dit een keer gehad op vakantie in de metro. Ik had toen net gevlogen en voelde me hondsberoerd door reisziekte. Ik voelde het op komen, het kokhalzen was al begonnen maar kon het soort van net op tijd tegenhouden (en doorslikken, ja goor I know).
Jaaa ik snap wat je bedoeld maar ik ziu toch wel even om me heen kijken of er een plastic tas oid in de buurt is, en water en doekjes geven. Tuurlijk als iemand over me heen kotst zou ik eerst mezelf redden maar het is voor degene die kotst vooral kuttig natuurlijk, dus zou wel wat aanbieden
Trouwens dit weet ik uit ervaring maar hou nooit je hand voor je mond als je moet kotsen want dan gaat het dus alle kanten op gratis tippie
Ik vind het heel zielig als iemand moet kotsen (en zou het ook echt vervelend vinden om zelf mee te maken), maar als een vreemde in de trein begint te kotsen ben ik weg, sorry
Wat moet je in zo’n situatie eigenlijk doen? Als je zo de trein onderkotst. Eerste halte uit stappen? Maken dat je wegkomt. Of je melden bij de conducteur?
Eens. Ik kan helemaal niet tegen kotsende volwassenen dus zou ik (denk ik, nooit meegemaakt) ook doorlopen.
En toch begrijp ik dat hele hulpeloze gevoel dat er niemand naar je omkijkt als je loopt te spugen.
Nouja ik ben een keer (gelukkig maar een beetje) ondergekotst door een vrouw in de trein en ik vond het niet meer dan logisch om haar papier aan te bieden en te vragen wat er aan de hand was, of ze nog ver moest, of ze iets nodig had? Snap dat je zoiets als voorbijganger die het niet live ziet gebeuren misschien liever negeert, maar als je erbij bent terwijl het gebeurt (en je niet bang bent voor kots ofzo) wil je toch helpen?
Haha ik zou iemand ook best willen helpen. Maar ik denk dat het dan erger wordt. Is dat niet zon scene uit family guy.