Oooh, dit doet me denken aan toen ik uit eten was met mijn vader in Londen. Mijn pa en ik gaan bijna ieder jaar met z’n tweeën naar Londen, het is eigenlijk traditie. En dit doen we al sinds mijn 7e ofzo. Maar goed, ik was toen dat jaar 15 en die dag hadden we gewinkeld, ik had van hem een mooie jurk gekregen en die avond gingen we uit eten. Ik als 15 jarige vond dat natuurlijk helemaal leuk, want mooie jurk aan en naar een mooi restaurant. In ieder geval, wij zaten daar, wilden eten bestellen en mijn vader maakt een gebaar naar een serveerster, of we konden bestellen. Hij besteld zijn eten en toen vroeg de mevrouw aan hem wat zijn ‘vriendin’ wilde eten, aka ik. Ik kon wel door de grond zakken en sindsdien ben ik altijd bang dat mensen denken dat ik zijn vriendin ben. Helemaal nu ik volwassen ben.
Achteraf bleek ook nog dat ze aan het vissen was wat mijn relatie tot hem was, want ze heeft nadat mijn vader had uitgelegd dat ik zijn dochter ben, nog haar nummer aan hem gegeven. Heeft hij nooit wat mee gedaan natuurlijk. En toen we thuis waren heeft ze hem nog benaderd via mail, want ze had op de een of andere manier zijn naam kunnen ontfutselen ergens. Stalker.
.
