Ik stond met vriendinnen binnen te wachten voor de deur van het theater. Drie dames wilden er langs en gingen naar binnen. Dus wij dachten dat je gewoon al naar binnen kon gaan.
Ik doe de deur open en loop al lachend en kletsend door en zie iemand op het podium staan, bleek het de cabaretier te zijn 
Hij keek echt zo verbaasd. Gelukkig heeft hij ons niet gebruikt in zijn show 
6 likes
Dus was de show nu wel al begonnen en kwamen jullie te laat binnen? Of waarom gingen er al mensen naar binnen?
Nee de show was nog niet begonnen. De cabaretier was nog het geluid en licht aan het checken.
Die vrouwen waren dus medewerkers en die waren helemaal verbaasd en lichtelijk in paniek dat we binnen kwamen hahaha
4 likes
Haha nou ja Google vertelt me net dat de eerste drukpers uit 1455 stamt dus een deel van de teksten had niet handgeschreven hoeven te zijn 
22 likes
Hahah love die reactie van hem ook.
2 likes
Hahaha sorry moet hier zo om lachen. Dit zou echt een opmerking voor mij kunnen zijn 
1 like
Ooooh ik heb ook een keer een chihuahua een meter weggetrapt. Ik liep heel blij een restaurant uit en voor de deur lag de hond, de baas had m aan de lijn. Ik zag dat niet en liep met een enorme stap de deur uit, pratend, voet onder die hond en dat beest vloog en werd half gewurgd door die lijn.
En ik sprak de taal ook niet en die mensen dachten eerst dat ik het expres deed tot iemand die het gezien had het uitlegde. Schaamde me echt dood. Arme hond, echt zo’n afschuwelijke jank kwam eruit.
32 likes
Hahahaha ik ga helemaal stuk, ik zie m al vliegen.
Dit is stiekem ook echt mijn nachtmerrie: dat ik zo’n klein kutbeest niet zie, erop ga staan en hem dood trap… 
1 like
Vreemd gevoel voor humor heb jij.
16 likes
Huh?!
2 likes
Ik refereerde niet naar jouw ongemakkelijke moment hoor! Ik kan me wel voorstellen dat zelfs dingen die eigenlijk niet grappig zijn op dat moment toch komisch kunnen zijn (moeten lachen op een begrafenis is mij niet vreemd) 
Ik had het puur over het tweede deel van de post van LaScript.
1 like
Oh oeps gaat even verkeerd. Ik bedoelde het niet als grap, bedoelde het letterlijk. Maar sorry. Niet helemaal gepast.
1 like
Waarom zette je er dan die smilies erachter en formuleerde je het op zo’n manier? Ik bedoel: dingen kunnen digitaal even anders overkomen, maar ik zou zoiets niet eens kunnen denken, laat staan mijn toetsenbord uit kunnen krijgen 
Ik zou me er ook lullig over gevoeld hebben, dat is logisch! En ik zou ook dat gegil van het beestje in mijn hoofd telkens weer horen, had jij dat toen ook? Het is echt irritant als je niet kunt ontsnappen aan domme dingen die je gedaan hebt… het voelt voor mij dan als een soort karma hahaha
1 like
Ben het met jullie eens hoor, het is slecht geformuleerd en in dit topic ook niet toepasselijk.
Het is niet dat ik graag op een hond wil staan, absoluut niet!!! Ik ben juist een keer bijna op een hond gaan staan en sindsdien ben ik er wel echt bang voor omdat ik ze gewoon niet snel zie. Zo wilde ik het ook formuleren.
Maar nogmaals, excuus. Was absoluut niet grappig bedoeld en snap dat het verkeerd over komt.
3 likes
dit heb ik nog steeds regelmatig met mijn kat, ze leert het ook gewoon niet dat ze voor mijn voeten loopt
1 like
Oh ja verschrikkelijk! Mijn emoties gaan ook altijd heen en weer tussen aah zielig en eigen schuld.
Ik heb een keer gehad dat ik een deur dicht wilde doen en dat lukte maar niet, dus ik nog 2 x met die deur zwaaien, tot ik erachter kwam dat de kat ertussen zat ze was verder gelukkig ok hoor. En het zo grappig en zielig tegelijk.
7 likes
oh nee wat erg! de mine heeft dat nog nooit gehad gelukkig maar ze is wel gat achterlijk dat als ze op de verwarming ligt en we het touwtje pakken (vind ze leuk om te vangen) ze keer op keer eraf valt :’)
1 like
Gisteravond was ik met mijn vriend bij zijn familie en zijn ouders vertelden dat ze een seksend stel in een auto op een parkeerplaats gezien hadden. Vervolgens zegt mijn vriend: ‘‘Robin Sparkles en ik reden ook een keer naar een afgelegen parkeerplaats…’’. Ik onderbrak hem meteen, flipte helemaal en begon ‘‘Vriend WTF!!! dat ga je toch niet vertellen waar je familie bij zit!!!’’ te roepen, omdat ik dacht dat hij ging vertellen over de keer dat wij het op een parkeerplaats gedaan hadden. Zowel hij als zijn hele familie keek mij super ongemakkelijk aan en hij stamelde ‘‘ik wilde alleen vertellen over die keer dat wij ook een stel betrapten… dat van ons ga ik echt niet vertellen!’’. De ongemakkelijke stilte die daarna kwam heeft me echt grijze haren bezorgd.
258 likes
Ik was een week geleden op het feest van een bruiloft waar ik niemand kende. Ik zag twee oudere dames waarvan één de oma was van de bruid en feliciteerde haar, waarna ik de andere vrouw vroeg of zij de oma van de andere bruid was. Nee, ze was haar tante. Toen maakte ik het nog erger door te zeggen “oja nu zie ik het” waarna ze er een glimlach uit perste en weg liep. Echt pijnlijk haha
27 likes