Dit is niet een ongemakkelijk moment van mij maar van mijn vriend, maar hij opperde zelf dat ik dit moest plaatsen haha dusssssss komt ie:
Gisteren waren we samen naar een food festival geweest. Ik was nog nooit daar geweest en had allemaal foodtrucks verwacht, maar het bleek een hele decadente bende. Restaurants die daar hun stands hadden en gewoon de overall sfeer, gezien en gezien worden. Niet persé wat we hadden verwacht en iets te casual gekleed waren we daar.
Na een paar drankjes vonden we het tijd worden om een hapje te eten ergens. We hadden om ons heen sommige mensen met pizzadozen gezien, en aangezien we zelf ook wel zin hadden om een pizza te delen gingen we op zoek naar de stand waar we dit konden krijgen.
Eenmaal daar aangekomen bleek dat we keuze hadden tussen twee soorten pizza; de ene funghi en de andere met ham. Mijn vriend houdt absoluut niet van champignons dus we besloten om voor die met ham te gaan.
Het was best druk dus we zochten een plekje om te eten aan een tafel waar al andere mensen zaten. We openen de doos en tot grote ergernis van mijn vriend zaten er alsnog champignons op onze pizza. Hij begon ze een voor een eraf te halen en op mijn helft te leggen. Op dat moment kregen we door dat de rest van de tafel ons wel erg bedenkelijk aan keek.
‘Ja, ik lust écht geen champignons’, zegt mijn vriend. Hij raakt aan de praat met de mensen tegenover ons, een echtpaar, waarvan de vrouw als opmerking maakt, ‘nou, dan zit je hier wel verkeerd.’ Ze was ook telkens zo aan het lachen, alsof het echt niet kon dat mijn vriend dat niet lust. Op dat moment dacht ik, mens, wat boeit jou dit nou. En hoezo zitten we hier dan verkeerd. Lekker boeiend.
De man tegenover ons, ging er nog verder op door door te zeggen dat hij mijn vriend dat wel zou kunnen bijbrengen, dat je ze gewoon lekker moet klaarmaken, dat hij wel op cursus kan bij hen (wtf??)…
Op dit punt hadden we beide zoiets van, wie zijn deze mensen en waarom hebben ze zo’n fascinatie met dat mijn vriend dit niet eet. Mijn vriend windt er geen doekjes om, en reageert door te zeggen dat het niet persé om de smaak gaat, maar vooral om de structuur. Hij dikt aan: ‘Als ik merk dat ik een champignon in mijn mond heb, dan kan ik hem er alleen nog maar uit laten vallen, ik kan er gewoon niet op kauwen. Zo goor vind ik het.’
De vrouw riep inmiddels meerdere keren ‘wat erg! Wat erg!!!’ En wederom dachten wij, waar heb je geleefd als je hier van op kijkt…
Er zat nog een man naast ons, die de zoon van het echtpaar tegenover ons bleek te zijn. Hij vraagt aan ons of we hebben gezien bij wat voor standje we staan. ‘Nee, nee, we hebben gezien dat er pizza was’, zeiden we grappend.
Bleek dus dat we bij een CHAMPIGNONBEDRIJF stonden, en de mensen bij wie we aan tafel stonden DE EIGENAREN van die toko waren. Toen we dit wisten was het zo ongemakkelijk voor mijn vriend hahaha
mmmm bij een bikini-foto 
We zijn nu iig voorbereid voor een volgende keer haha