Net m’n auto naar de garage gebracht voor grote beurt en apk. Laat ik mijn huissleutels aan mijn autosleutel zitten Kon ik weer terug naar de garage om mijn huissleutels te vragen aan die man
Heh wat stom dat ze daar zelf niks over zeggen? Bij mij zegt de garage altijd dat ze alleen de autosleutels willen ipv de hele bos. Zou me ook echt knullig voelen om weer terug te moeten gaan haha.
Ik was in een tattooshop met een vriendin en zat op afstand in de zithoek. Was ook een jongen 3 uur lang en toen hij weg ging zwaaide hij naar 1 van de tatooerders, maar ik zwaaide ook
Hardop gelachen
Ik ga stuk
Hahaha doe jij dat ook? Wist niet dat dat een ding was, maar wel dat ik inderdaad ook spontaan begin te neuriën bij gedachtes die ik liever niet toelaat omdat ik me dan geneer.
Ja als ik me ongemakkelijk of angstig voel ga ik neuriegeluidjes maken, niet echt melodietjes maar mee @anon39978576 -style mmmm.mmm.mmm
Ik heb net een mail verstuurd en wilde die ondertekenen met mijn achternaam, maar ik vergat 1 letter en autocorrect maakte er cholera van. Dus nu is de mail ondertekend met “groetjes Spaarlamp Cholera”
Ik zei van week toen ik mijn zoontje naar de opvang bracht: werk ze schat!
Zelf geen idee of ik nou werk ze zei tegen mijn zoontje of schat tegen de leidster.
Laatst tijdens mijn ’ vakantie’ , was ik bij mijn ouders thuis om mijn vader met alles te helpen terwijl mijn moeder geopereerd werd. Maar mijn ouders hebben een tuinman die daar meestal rond loopt, en ook kwam er een werknemer langs om ons bestelbusje voor iets te lenen. Dus zij zaten alletwee met mij en mijn vader te kletsen, en die collega begint een beetje over zijn vakantie te praten enzo, en zegt:
’ Ja… ik ben eigenlijk liever aan het werk, thuis zijn is zo stressvol’.
Ik:’ Hoezo?’.
Hij:’ Nou, mijn vriendin heeft continu mensen over de vloer, en dat is echt uitputtend’.
Dus ik denk weer eens niet na over wat ik zeg en zeg met een stalen gezicht:
’ Ja, dat lijkt me echt vervelend man… de hele tijd mensen die in je huis zitten…’.
Wat ik dus zei… tegen de mensen die op dat moment in ons huis zaten…
Dus hij kijkt me op een gegeven moment echt aan met zo’n blik, en die tuinman was ook even stil, waardoor ik me realiseerde wat ik zei hahaha. Ze gingen ook echt vlak daarna allebei gelijk weg. Waaaarom ben ik zo?
En die ontvanger denkt nu ahh dat is ook een lastige achternaam
Dit is echt weer zo’n moest je bij zijn moment ben ik bang maar oke.
Wij hebben op het werk van die standaard zinnetjes zoals ‘Als het te warm wordt zeg het maar!’ (Met fohnen bijvoorbeeld dus) maar met afrekenen is het natuurlijk ‘Wilt u het bonnetje erbij?’
Dus ik sta helemaal startklaar met een föhn in mijn hand en zeg super overtuigend ‘wilt u het bonnetje erbij??’ Om vervolgens met een lege blik te wachten op een antwoord. Toen het kwartje eenmaal viel kwam ik niet meer bij van het lachen en de klant net zo hard mee. Met afrekenen begon alles natuurlijk weer opnieuw toen ik écht vroeg of ze het bonnetje erbij wilde. Dit had echt gefilmd moeten worden. Onze gezichten waren alleen al hilarisch.
Ik gaf vandaag een klant het bonnetje en toen zei ik in plaats van ‘alsjeblieft’ echt keihard ‘HALLO’
De klant probeerde toen heel hard niet in de lach te schieten, waardoor ik begon te lachen. Echt een ongemakkelijke maar ook wel grappige ervaring.
Ik was net m’n hond aan het uitlaten en hij had een beetje last van diarree . Hij zat zo hard scheten te laten en er liepen mensen langs. Arm beest.
Tijdje geleden hadden mijn vriend en ik een gesprek met mijn schoonzus en zwager. Zij hebben 1 kindje, wij nog geen. Op een gegeven moment zeg ik: ‘Als ik ooit een tweeling zou krijgen, word ik gek. Ik zou het echt niet aankunnen. Je leven is onmiddellijk gedaan dan.’ (vooral gebaseerd op het feit dat vriend en ik op dit moment totaal niet toe zijn aan kinderen)
Enkele weken geleden zwangerschapsaankondiging op facebook van schoonzus: wij verwachten een tweeling.
Ja dat was ook het eerste waar ik aan dacht !
Ik heb mezelf weer in zo’n ongemakkelijke situatie gebracht. Ik stond op het station en toen zag ik dat mijn scriptiebegeleider (superongemakkelijke man) stond te wachten bij de halte waar ik heen moest. Dus toen ben ik weggelopen. Toen kwam ik alleen een andere docent tegen, die zei ‘Hee Hats, volgens mij is die sneller’, want we moesten allemaal naar dezelfde plek. Dus ik zei met mijn stomme hoofd ‘nee, daar staan mensen die ik ontloop’, maar hij is natuurlijk gewoon een collega van mijn scriptiebegeleider. Dus toen maakte ik het nog erger door te zeggen dat het een docent was en dat het niks persoonlijks was, maar dat ik liever geen docenten sprak in het weekend. (wat waar is, maar oke) Maar ik zei dat dus tegen een docent… Toen zei hij ‘oh oei, dan heb ik je niet gezien’, toen zei ik ‘morgen zeg ik u wel weer gedag’.
Dus toen moest ik van mezelf van straf naar huis lopen
Edit: Ik bedacht net dat mijn vorige post in dit topic volgens mij ging over die keer dat ik me verstopte achter een kledingrek toen ik een docent tegenkwam in de hema. Ik ben echt niet goed met docenten in het wild
Hahah maar dit is vet chill eerlijk en herkenbaar.
Jup!
Tegenwoordig wordt daar een hele show rond gemaakt fotoshoot enzo. Alles voor de likes zeker
Ik was net in de supermarkt verse broodjes aan het kiezen toen ik achter mij een meisje Engels hoorde praten, en echt 3 seconden later stond ze naast me ook naar de broodjes te kijken en ik dacht oh hoe kan ze weten wat dit allemaal is als ze alleen Engels spreekt. Dus ik wachtte nog even en besloot toen om haar te helpen dus ik vroeg: ‘You speak English right?? ‘ Zegt ze met een zwaar Nederlands accent ‘uhhh yes I also speak English’
Dat was dus een totaal ander meisje dat gewoon Nederlands spreekt dus ik kon ook niet meer logisch nadenken en zei gewoon ‘oh goedzo!’ En toen ging ik weg en gaf ik haar een schouderklopje terwijl ik langs haar liep aahhhhhhhh Ik voelde ook gewoon haar ogen in mijn rug branden