Haha wow ochtenden waren vroeger zo pittig hè! Mijn vader heeft me een keer een hondenbrokje gevoerd en ik had dat pas door toen hij in al in m’n mond zat (onze hond kreeg altijd een pilletje op 1 brokje met smeerworst, vandaar dat het er maar 1 was).
4 likes
Heb je dan ook dat pilletje op?
Nee gelukkig niet! Ik spuugde het meteen uit toen ik de smeerworst proefde, haha.
1 like
De oma van mijn vriend is onlangs overleden en bij de begrafenis kwamen we met de familie van tevoren nog samen, voor extra steun. De oom van mijn vriend kwam binnen en ging iedereen kussen en condoleren, maar bij mij zei hij per ongeluk ‘gefeliciteerd’. Ah het was vooral voor hem rot want hij was gewoon zo in de war en overspoeld door emoties, het floepte er zo uit. Maar het was wel een beetje ongemakkelijk.
6 likes
Vroeger heb ik wel eens op van die vage webcam chat sites gezeten. Was een keer vergeten dat het nog aanstond en zat toen uitgebreid in mijn neus te peuteren. Ik klikte weer op het gesprek en toen vroeg die jongen allemaal dingen als ‘ ja kan je er bij komen?’. Heb het gelijk weggeklikt maar na 10 jaar nog bang dat er 1 of andere screenshot ergens opduikt:roll_eyes:
86 likes
Meestal als je dan met de familie bij elkaar zit, condoleer je iedereen in die ruimte. Dus ongeacht of je ‘aanhang’ bent of directe familie.
3 likes
Bij ons is het gebruikelijk om de naaste familie (echtgenoot, kinderen en kleinkinderen) te condoleren. Het initiatief om te condoleren gaat dan uit van degene die het verst van de overledene afstaat. Zo heb ik als kleinkind mijn ooms en tantes (de kinderen) gecondoleerd, al is die condoleance dan natuurlijk wel wederzijds. Op de begrafenis komen verdere familie, vrienden en bekenden dan vaak na de dienst langsgelopen om de naaste familie te condoleren.
1 like
Het is inderdaad de zoon van de overleden oma. We waren samen met alle ooms en tantes (dus kinderen van oma) en de nichtjes en neefjes. Als we met z’n allen samenkomen is het gebruikelijk dat we iedereen begroeten en kussen (niet mijn favo bezigheid haha), maar in dit geval dus condoleren. Dus in dit geval condoleert iedereen elkaar.
1 like
Vorig jaar gingen mijn vriend en ik een nachtje bij zijn ouders slapen. Ik vond het best wel spannend, maar het was gezellig en uiteindelijk ook best prima geslapen. De volgende dag komen we beneden en het eerste wat die vader zegt is: ‘Zo -naam vriend-, ik wist niet dat jij zo hard snurkte!’
Ik heb nogal de neiging om te gaan snurken als ik gestresst of gespannen ben. 
9 likes
Haha jezus dat is wel echt heel slecht.
1 like
Hahahaah 
1 like
Oh my god! Sit zou zo een nachtmerrie kunnen zijn 
Zooo dat is bijdehand! Ongeacht of het nou over je gewicht of je psyche gaat. Ik vind het überhaupt behoorlijk debiel om bekenden bij huisartsen etc. te vragen waar ze voor komen. Bemoei je met je eigen zaken?
5 likes
Wtf? Je zou eerder verwachten dat dat kind zoiets vreemds zou doen
die scheet ook nog echt hahahaha
4 likes
Ohmygod 
Net tijdens yoga les ging mijn mobiel af in de kleedkamer. Dus de lerares zei al ‘van wie is die?’ Ik dacht dat het het beste was als ik gewoon zou doen of ie van iemand anders is, dus ik ook zo schijnheilig rondkijken(waarom ook echt???). Na 1 minuut was het eindelijk stil. Nou iedereen opgelucht natuurlijk. Begon het 5 minuten later weer 
toen heb ik hem weer 30 seconde ofzo laten afgaan omdat ik niet durfde toe te geven dat het de eerste keer ook van mij was. Uiteindelijk toch maar de grote walk of shame gedaan om hem uit te zetten. Ik zag voor mijn gevoel alle hoofden afkeurend nee schudden terwijl ik langs liep. Echt 100% mijn eigen schuld maar wel super naar haha
56 likes
Ach die moeten z’n eigen niet zo aanstellen. Kan gebeuren toch?
4 likes
Ja klopt ook. Maar ik had ook de eerste keer gewoon op kunnen staan om hem uit te zetten. Het liep gewoon uit de hand Hahah
3 likes
