Ik botste op de uni bijna tegen iemand op toen we allebei tegelijk de deur probeerden open te doen. In plaats van gewoon te lachen en mezelf te verontschuldigen of wat dan ook zei ik ‘zo… hallo!’ op een toon alsof ik hem het liefst ter plekke uit zou kleden… whyyy
74 likes
Ik was de chirurg assisteren tijdens een operatie. Ik stond dicht naast hem en was de camera aan het bedienen. Toen hij zei “kom dichterbij” kroop ik dichterbij BEDOELDE HIJ NATUURLIJK DE CAMERA INZOOMEN
Iedereen merkte het op😂
179 likes
Ik ga stukkkk, geweldig dit
1 like
Ik moet echt lachen om het idee dat iemand er blijkbaar opgewonden van raakt als mensen nodig moeten plassen hahahahaha
Maar ook niet van plas zelf ofzo maar gewoon mensen met hoge nood
Ieder diertje z’n pleziertje maar dit is zo droog haha
20 likes
Hahaha ik moet zo lachen
2 likes
18 likes
Ik stond net bij de informatie balie bij de AH om mijn hard bij elkaar gespaarde vershoud bakjes af te rekenen. Een man stond achter mij, maar dan ook echt schuin en vrijwel schouder en schouder. Dus ik ging afrekenen maar contactloos deed het niet. Ik moest dus mijn pincode invoeren. Maar die man stond zo dicht op mij dat het niet uit maakte welke hoek ik pakte en hoe ik mijn hand hield, hij kon sowieso mijn pincode zien. Ik vraag aardig aan deze meneer: goh meneer. Ik wil graag mijn pincode invoeren maar u staat een beetje dicht op mij. Zou u misschien een stapje naar achteren kunnen doen? Zegt die man: nee.
Echt vol verbazing keek ik die man aan. Ja maar… Ik voel me niet prettig om mijn pincode in te voeren als u zo makkelijk kunt mee kijken. Zegt hij: ja dus? Is dat mijn probleem?
Ik wist echt niet wat ik nog meer kon zeggen. Vond het heel ongemakkelijk. Caissière zei ook niks. Dus heb uiteindelijk half over dat pin apparaat gehangen om te betalen.
34 likes
Ja ik keek nog vol verbazing naar de caissière maar zij stond een beetje in de lucht te kijken.
1 like
Vanochtend begon mijn nieuwe therapie groep en ik was 5 minuutjes te laat, had alleen de introductie gemist van de begeleiders maar dat is niet zo erg aangezien ik er 2 al kende. Twee uur lang hebben we dus gepraat en gedaan en op het einde moesten we een positieve zin bedenken oid in een groepje van twee. We waren oneven dus 1 jongen in de hoek besprak met niemand, vond ik al erg zielig dus ik riep zijn naam maar hij hoorde mij niet dus heb het toen gelaten. Toen moesten we allemaal de zin opnoemen maar die jongen in de hoek gaven de begeleiders geen beurt, dus toen ze wilde gaan afsluiten zei ik uiteindelijk ‘maar hij moet zijn zin nog doen?!’ Bleek het de stagiair te zijn… Vond het al zo lullig dat ze hem over het hoofd zagen.
Edit: ik zit nu ook de heletijd terug te denken hoe ik het niet eerder door kon hebben, maar voor mijn gevoel werd daarvoor ook de heletijd zijn gevoelen besproken en hoe hij erin stond.
52 likes
Dit verhaal doet me denken aan de keer dat ik ging meehelpen op een afdeling voor dementerende bejaarden. Ee zaten 2 oude vrouwtjes samen te puzzelen en ik ging op een van die vrouwtjes af en vroeg: ‘zo… bent u lekker aan het puzzelen?’ En dan ook op zo’n manier alsof ik dus tegen iemand met een beperking praatte… zegt die vrouw meteen ‘ik werk hier…’ ook echt met zo’n hoofd: 
Oeps 
maar ze zag er echt uit alsof ze er zo bij kon wonen! Nouja needless to say maar daarna haatte ze mij 
93 likes
Ik moest net een pakket ophalen bij de Jumbo. Zij vraagt mijn naam en waar het van is. Duurt heel erg lang, dus als zij terug komt zeg ik: “pfoeh, gelukkig, ik was al even bang dat ik bij de verkeerde Jumbo stond!” Zij moest lachen, scant het pakket en vraagt of de achternaam klopt. Is niet mijn achternaam, dus ik kijk toch maar even in mijn mail. Heb ik het pakket dus bij de Gamma laten bezorgen. Dus ik een beetje binnensmonds: “oh, ehhh, laat maar… Toch niet.” En ik loop weg. Super ongemakkelijk. Voor mij, voor haar en de hele rij achter mij.
104 likes
Hahahaha, wel heel lief dat je hem erbij wilde betrekken! Volgens mij was hier ook ooit een soortgelijk verhaal van iemand die een begeleider van een woongroep oid aanzag voor een verstandelijk beperkte cliënt 
3 likes
Wij zijn op vakantie. Omdat het het buitenseizoen is, zijn er heel weinig Nederlands-sprekende mensen hier in de buurt. Ik merk dat wanneer dat het geval is je je filter weggehaald in alles wat je zegt. Niet alleen bij mezelf, maar ook bij andere mensen. Gisteren zaten we bij een restaurant te eten en bleken we naast een Belgisch paar te zitten. Terwijl het een hele romantische setting was en een supermooi uitzicht, leek het erop dat zij gewoon een normaal gesprek aan het voeren waren. Totdat je oren zeg maar wennen en je realiseert dat ze verstaanbaar zijn, hoor je de verwijten over tafel naar elkaar gegooid worden. Uiteindelijk vroeg de één aan de ander of ze maar beter niet de rekening konden gaan vragen. Een ding was volgens de ander zeker, ze gingen niet meer samen op vakantie. Ik denk niet dat ze nog als setje naar huis zijn gegaan.
12 likes
Het doet mij in ieder geval aan dit filmpje denken:
14 likes
Oh dat is echt erg. Zie je er zo gevaarlijk uit hahaha!
Echt al een keer lang geleden kwam er een nieuw meisje in mijn oude vriendengroep. Ze had net een relatie gekregen met iemand uit de groep en iedereen wist eigenlijk haar naam al natuurlijk. Laten we haar Suzan noemen.
Ik loop naar haar toe met in mijn hoofd; oh daar is Suzan, ik stel me ff voor. Ik geef haar een hand en zeg: Hee, Suzan! Dus zij kijkt me aan zo van: och wat leuk, dezelfde naam als ik! Dus ik begin als een idioot te stammelen: Uh, jij bent Suzan, haha. Ik ben Gebruikersnaam, hahah ik heet helemaal geen Suzan.
Daarna heb ik nooit meer iets gezegd en ik heb haar eigenlijk ook nooit meer gezien.
32 likes
Had ze er iets van gemerkt? Of liet ze het niet blijken?
Hahaha ik heb echt een keer precies hetzelfde gehad! Alleen dan met een vriend van een goede vriend van mij. Dus ik stelde me voor als Marnix 
6 likes
Dat is echt mijn grootste angst 
Ik word ook altijd zenuwachtig voordat ik naar de fysio moet en dat slaat altijd op mijn buik en darmen pff
3 likes