Ongemakkelijke momenten

Ja ik keek nog vol verbazing naar de caissière maar zij stond een beetje in de lucht te kijken.

1 like

Vanochtend begon mijn nieuwe therapie groep en ik was 5 minuutjes te laat, had alleen de introductie gemist van de begeleiders maar dat is niet zo erg aangezien ik er 2 al kende. Twee uur lang hebben we dus gepraat en gedaan en op het einde moesten we een positieve zin bedenken oid in een groepje van twee. We waren oneven dus 1 jongen in de hoek besprak met niemand, vond ik al erg zielig dus ik riep zijn naam maar hij hoorde mij niet dus heb het toen gelaten. Toen moesten we allemaal de zin opnoemen maar die jongen in de hoek gaven de begeleiders geen beurt, dus toen ze wilde gaan afsluiten zei ik uiteindelijk ‘maar hij moet zijn zin nog doen?!’ Bleek het de stagiair te zijn… Vond het al zo lullig dat ze hem over het hoofd zagen.

Edit: ik zit nu ook de heletijd terug te denken hoe ik het niet eerder door kon hebben, maar voor mijn gevoel werd daarvoor ook de heletijd zijn gevoelen besproken en hoe hij erin stond.

52 likes

Dit verhaal doet me denken aan de keer dat ik ging meehelpen op een afdeling voor dementerende bejaarden. Ee zaten 2 oude vrouwtjes samen te puzzelen en ik ging op een van die vrouwtjes af en vroeg: ‘zo… bent u lekker aan het puzzelen?’ En dan ook op zo’n manier alsof ik dus tegen iemand met een beperking praatte… zegt die vrouw meteen ‘ik werk hier…’ ook echt met zo’n hoofd: :triumph::triumph:
Oeps :joy: maar ze zag er echt uit alsof ze er zo bij kon wonen! Nouja needless to say maar daarna haatte ze mij :rofl:

93 likes

Ik moest net een pakket ophalen bij de Jumbo. Zij vraagt mijn naam en waar het van is. Duurt heel erg lang, dus als zij terug komt zeg ik: “pfoeh, gelukkig, ik was al even bang dat ik bij de verkeerde Jumbo stond!” Zij moest lachen, scant het pakket en vraagt of de achternaam klopt. Is niet mijn achternaam, dus ik kijk toch maar even in mijn mail. Heb ik het pakket dus bij de Gamma laten bezorgen. Dus ik een beetje binnensmonds: “oh, ehhh, laat maar… Toch niet.” En ik loop weg. Super ongemakkelijk. Voor mij, voor haar en de hele rij achter mij.

104 likes

Hahahaha, wel heel lief dat je hem erbij wilde betrekken! Volgens mij was hier ook ooit een soortgelijk verhaal van iemand die een begeleider van een woongroep oid aanzag voor een verstandelijk beperkte cliënt :face_with_hand_over_mouth:

3 likes

Wij zijn op vakantie. Omdat het het buitenseizoen is, zijn er heel weinig Nederlands-sprekende mensen hier in de buurt. Ik merk dat wanneer dat het geval is je je filter weggehaald in alles wat je zegt. Niet alleen bij mezelf, maar ook bij andere mensen. Gisteren zaten we bij een restaurant te eten en bleken we naast een Belgisch paar te zitten. Terwijl het een hele romantische setting was en een supermooi uitzicht, leek het erop dat zij gewoon een normaal gesprek aan het voeren waren. Totdat je oren zeg maar wennen en je realiseert dat ze verstaanbaar zijn, hoor je de verwijten over tafel naar elkaar gegooid worden. Uiteindelijk vroeg de één aan de ander of ze maar beter niet de rekening konden gaan vragen. Een ding was volgens de ander zeker, ze gingen niet meer samen op vakantie. Ik denk niet dat ze nog als setje naar huis zijn gegaan.

12 likes

Het doet mij in ieder geval aan dit filmpje denken:

14 likes

Oh dat is echt erg. Zie je er zo gevaarlijk uit hahaha!

Ik zag laatst opeens dit plaatje en moest meteen aan dit verhaal denken :joy:

7 likes

Echt al een keer lang geleden kwam er een nieuw meisje in mijn oude vriendengroep. Ze had net een relatie gekregen met iemand uit de groep en iedereen wist eigenlijk haar naam al natuurlijk. Laten we haar Suzan noemen.

Ik loop naar haar toe met in mijn hoofd; oh daar is Suzan, ik stel me ff voor. Ik geef haar een hand en zeg: Hee, Suzan! Dus zij kijkt me aan zo van: och wat leuk, dezelfde naam als ik! Dus ik begin als een idioot te stammelen: Uh, jij bent Suzan, haha. Ik ben Gebruikersnaam, hahah ik heet helemaal geen Suzan.

Daarna heb ik nooit meer iets gezegd en ik heb haar eigenlijk ook nooit meer gezien.

32 likes

Had ze er iets van gemerkt? Of liet ze het niet blijken?

Hahaha ik heb echt een keer precies hetzelfde gehad! Alleen dan met een vriend van een goede vriend van mij. Dus ik stelde me voor als Marnix :joy::sob:

6 likes

Dat is echt mijn grootste angst :sweat_smile: Ik word ook altijd zenuwachtig voordat ik naar de fysio moet en dat slaat altijd op mijn buik en darmen pff

3 likes

Hahaha oke dit is echt erg, maar ik moest gewoon wéér aan dit verhaal denken! Ik luister radio terwijl ik aan het werk ben en net was dit nummer:


Met dus deze tekst: ‘All the girls standing in the line for the bathroom’ :joy:
4 likes

Dit is echt al jaren geleden, maar ik moest er net opeens aan denken door het liedje hier boven.

Ik was eens uit en had toen een beetje gezeik met m’n toenmalige vriend, dus ik liep met hem te appen terwijl ik naar de wc liep. Het was niet heel druk, maar om de een of andere reden stond er toch best een rij voor de wc.
Dus ik ga al append in die rij staan wachten.
Sta er echt al een paar minuten als ik opkijk van m’n telefoon en zie dat ik naast een groepje meisjes sta die op een rijtje met elkaar stonden te praten. Daar ben ik dus als een of andere creep gewoon bij gaan staan, net iets te dichtbij (want je staat natuurlijk altijd vrij dicht op elkaar als je in een rij staat) en ze keken me echt aan van ‘what the fuck doe je?’.
Ik heb me direct omgedraaid en ben weggelopen. En toen bedacht ik me dat ik nog steeds moest plassen, dus moest ik met een soort van walk of shame er weer langs.

49 likes

Dit is een verhaal van mijn vriend, maar zo ongemakkelijk dat ik het toch wil posten.

Mijn vriend werkt in de gezondheidszorg, in zo’n centrum met huisartsen, apotheek, tandartsen, laboratorium enz. Hij kwam buiten een huisarts tegen die die nog niet had gezien. Die huisarts ging visite rijden op de fiets dus stond met z’n fiets in de hand. Mijn vriend wilde zich dus voorstellen en die huisarts heeft ook nog iets vast ofzo en steekt z’n elleboog uit. Dus m’n vriend pakt maar met z’n hand die elleboog om zich voor te stellen :joy:

57 likes

Ik ben net bij mijn vriend om te praten (zie leed dat een relatie heet voor geïnteresseerden :confused:). Nu kreeg ik onderweg fucking buikpijn en moest ik echt poepen. Was ik te vroeg en heb ik nog bijna 10minuten moeten wachten. Dus eerste wat ik nu zit te doen is poepen en die fase waren we nog niet eens. Zo ongemakkelijk. Heb zo’n buikpijn :sob:

2 likes

Hahaha, ik vraag me wel af wat dan wel een gepaste reactie was geweest? Een soort elleboog-boks?

Een en al ongemakkelijkheid hier. Ik ben blond, klein en best snel bruin op vakantie en altijd als ik dan naar een zuid-Europees land ga wordt ik aangestaard, nagefloten en nagetoeterd. Ik heb het nu ook steeds vaker in Nederland als ik aan het hardlopen ben langs de openbare weg. Aaahh en ik haat het zo. Ik kan alleen maar denken: laat me met rust.
Ik snap zelf ook niet zo goed waar mijn gevoel van ongemak en irritatie vandaan komt, want het zou juist vleiend moeten zijn maar ik weet het niet. Ik vind het verschrikkelijk.
O ja, ik heb ook nog Tinder en happn op mijn telefoon staan en dat is helemaal ontploft sinds ik hier ben. Ik krijg elke dat een notificatie dat er 20+ mensen mij geliked hebben? Kan een truc van de app zijn maar Pff als ik de reacties hier om me heen bekijk kan het zomaar echt waar zijn.

Ja maar in het dorp niet en de medewerkers zijn dat ook niet :stuck_out_tongue_winking_eye:

Maar ook vanmiddag, bij het zwembad zit een stel van ik denk 40 ofzo. Die man heeft gewoon de hele tijd liggen staren. Ik lag op eenbedje schuin achter hem en hij lag op zijn buik alleen maar te kijken. Echt vent, hou op

En vanavond bij het diner had de kok van het show cooking blijkbaar eindelijk de moed verzameld ofzo en vroeg hij: where are you from? Dus ik: Holland. En hij echt keihard naar alle medewerkers: Hollanda hollanda!
Hallo, ik ben niet achterlijk? Ik hoor dat heus wel

5 likes