Bij ons gingen ze ooit klassenfoto’s maken voor het jaarboek op het toilet
Haha ja dit begrijp ik ook niet helemaal? Maar echt wel ongemakkelijk dat iedereen het heeft gehoord als je een dikke scheet laat haha
Het was het lokaal tegenover het toilet en het was erg gehorig daar helaas
Afgelopen zaterdag liep ik om twee uur 's nachts met vrienden naar een café in de stad. Ik was druk in gesprek met mijn vrienden naast mij, dus ik ik keek niet voor me. We waren nog maar een paar meter van het café verwijderd, toen ik opeens vol tegen een fiets aanliep. Ik viel zo hard over die fiets heen, ik maakte echt een snoekduik. Er stonden veel mensen buiten te roken en omdat ik met fiets en al viel, maakte het veel lawaai. Ik bleef maar gewoon liggen op de grond, wilde wel door de grond zakken. De mensen keken echt zo van: “Wat doe jij nou? Man man man.”
Een andere vriendin moest zo lachen dat ze achteruit liep. Vervolgens stootte zij een fiets aan, waardoor alle andere fietsen die daar stonden als dominostenen omvielen. Toen vonden de mensen het niet zo grappig meer.
Dit was altijd mijn angst vroeger als ik dus inderdaad op school moest poepen/scheten laten.
Ik vind dit ook al ongemakkelijk bij vrienden thuis. Het liefst kak ik niet bij vrienden, maar soms moet je en ik ga het ook niet onnodig inhouden. Maar als de wc niet netjes in een halletje is of als de tussendeur open staat oid, kan ik daar heel ongemakkelijk van worden.
Gister bij iemand op de koffie. Ik pak een glas water en loop terug naar de tafel. Hou het glas te schuin zo hoppa paar druppels op de bank. Vervolgens zeg ik sorry is gelukkig maar water. Ga ik zitten en schuif mijn stoel aan. Glas omgestoten met mijn boobs. Gelukkig vond die het niet zo erg want maar water. Alleen ik zat daar echt zo van oké dat je zo onhandig doet in je eigen ruimte prima maar waarom in iemands anders huis. Het kopje koffie bleef gelukkig wel staan
Omg ik stoot altijd van alles aan met mijn boobs, dacht dat ik de enige was.
mag hij wel in grappige forumposts?
Ik werd gebeld door een klasgenoot en heb geen enkele van mn klasgenoten opgeslagen dus ik wist niet wie het precies was. Ik heel gesprek blablabla. Zeg ik later tegen een vriendin ‘Jaaa Juliëtte belde me net blabla’ zegt ze ‘Nee dat was ik’
Oei hahahaha
Haha ja, dat vind ik juist leuk!
@SuperCoolePinda ik gooi ook alles omver met mijn tieten. Ik vraag me soms af of het zou helpen om er een bordje aan te hangen met:
Kijk uit, zwenkt uit
Heb een keer gehad dat ik op bezoek was bij vriendinnen en ik even ging plassen. Was dus ook gehorig want ik kon zodra ik de deur dichttrok woord voor woord horen wat voor vreselijke dingen ze over me zeiden. Ik durfde toen dus en niet meer te plassen want je hoort blijkbaar alles en niet meer naar buiten want ik voelde me kut. Dat was echt zo rot, was echt een een hele goede vriendin bij die echt mega shitte dingen zei. Het is daarna een beetje doodgebloed (gek he).
Wow, wat naar!
Dit is inderdaad heel erg naar en gemeen van ze!
Ja dit was voor we zouden gaan stappen, heb maar gedaan alsof ik niets gehoord had, maar heb achteraf spijt dat ik niets gezegd heb.
Lekker lullig ook van je huisgenoten Dat gevoel is zo kut!
HAHAHAHAHA meerdere keren hardop gelachen
Ahw @Delos en @LizzyBennet dat is echt zo naar… snap ook heel goed dat je er niks van zegt op zo’n moment. <3
Ik zei net tegen een docent ‘Ik kom zo hoor!’ maar ik heb helemaal geen les van hem nu hahaha
Ik had tot een paar jaar geleden een platonische vriendschap met een jongen. We kenden elkaar al lang, hadden elkaar als kind leren kennen bij een gezamenlijke hobby. Achteraf was het een aparte vriendschap, nogal houterig, hij was ook gewoon een beetje onnozel en socially awkward, snapte over het algemeen weinig van vrouwen en had zelden succes bij ze.
Op een dag kwamen we op het idee om een avondje bij mij thuis op de bank MDMA te gebruiken. Ik deed dit wel eens op feestjes, voor hem was het de eerste keer. Tijdens die MDMA-sessie werd hij ineens enorm loslippig en biechtte op dat hij al zijn hele leven opgewonden werd van ‘meisjes met hoge nood’. Rijen voor de wc’s tijdens het uitgaan met nodig moetende vrouwen vond hij helemaal het einde en hij hoopte vurig nog eens real life te mogen toekijken bij een plassend vrouwelijk wezen. Hij dacht dat dit ontstaan was toen hij als kind zijn zusje zag plassen en daar een bepaald gevoel bij had. Nadat ik alle ins en outs betreffende deze voorkeur te horen had gekregen vroeg hij hoopvol of ik ook ‘zoiets’ had om te delen waarop ik hem helaas het antwoord schuldig moest blijven.
Ik ben best een open minded persoon maar dit stond gevoelsmatig zo haaks op hoe hij verder altijd overkwam (gesloten, beetje burgerlijk) dat ik de neiging niet kon onderdrukken het toch een beetje tja, ‘viezig’ te vinden? Ik had dit simpelweg liever niet geweten. En vooral vond ik het een heel erg ongemakkelijk idee dat hij dit wellicht in een impulsieve vlaag had verteld om begrip te vinden, en dat ik hem vervolgens geen wederzijds geheim van dit kaliber kon schenken.
We hebben er nuchter nooit meer over gesproken. Ik durfde er niet over te beginnen omdat ik dacht dat hij misschien vergeten was dat hij het had verteld. We hebben elkaar op een bepaald moment uit het oog verloren, hij is inmiddels getrouwd en als ik foto’s voorbij zie komen van hem en zijn vrouw zie dan hoop ik altijd gewoon maar voor hem dat ze knallende plasseks hebben.