Precies. Zei dat ook al. Ook dat de opmerkingen niet helpen.
Misschien moet ik de opmerkingen maar terug gaan maken. Want ook zij ‘kan een paar kg kwijt’.volgens haar zelf.
Ben ook gewoon alweer teveel tijd met haar in een te kleine ruimte en te weinig andere mensen.
Wow wat ontzettend naar gedrag van je moeder! Om het over je gewicht te gaan hebben nadat je zoiets hebt meegemaakt, echt, wat is er mis met die generatie? Juist ontzettend goed dat je al die verstoorde verwachtingen/patronen achterwege wil laten. Wat jammer dat ze daar niet trots op kan zijn, of op zn minst begrip voor kan opbrengen.
Wat naar dat je moeder zo oordelend is over jouw uiterlijk. Het klinkt alsof ze ontzettend vanuit haar eigen verstoorde perspectief redeneert, maar daarin zich niet meer kan inleven wat dat met jou doet en hoe negatief oordelend het is.
Helpt het nog om het met haar in het algemeen te bespreken en niet op het moment zelf of doet ze er sowieso niks mee?
Begrip is ver te zoeken. Ze denkt meteen dat ik haar de schuld geef.
@Nina al een keer geprobeerd op een ander moment maar helpt gewoon niet.
Ze betrekt alles op zichzelf en zij heeft stress van mijn situatie en denkt dat ik haar de schuld geef. Maar is helemaal niet zo.
Vandaag ook eerste wat ze zei, je broek is te lang, wat heb je nu weer aan. Maar mn broek is goed op lengte en heeft gewoon enorme flared pijpen.
Probeer ene oor in en andere uit maar pff.
Wat naar! Ik vind het knap hoe je ermee omgaat en ik hoop dat er ook weer in periode voor jou komt waarin je moeder iets minder om je heen is en andere mensen iets meer.
Toen ik net wist dat ik zwanger was van een tweeling had een familielid net een miskraam gehad. Een oude tante zei ‘ach mooi toch, kan jij er eentje aan hen geven’
Ik ben volledig afgekeurd vanwege chronische pijn door een gebroken nek. Iets wat ik heel erg vind. Ooit zei een vriendin tegen mij “zeg wanneer ga jij eens aan het werk”. Als ik er over nadenk draait nog iedere x mijn maag er van om. Inmiddels heb ik met dr gebroken omdat ze weer een kutopmerking maakte omdat ik geen tijd had omdat oa mijn vader in het ziekenhuis lag, en die breuk voelt zo ontzettend goed.
Paar weken terug bezocht ik met werk een museum. In dat museum kregen wij een rondleiding en werden er een aantal dingen uit de geschiedenis besproken, zo ook de ‘heftigste politieke moord’ en ik wist best het een en ander te vertellen over die gebeurtenis. Komt er een collega/leidinggevende naar me toe : “Zo, is dat wat jij leert op je secretaresse opleiding?” Alsof het zo raar was dat ik enige kennis heb van vroeger. Zo naar.
Een tijdje terug was er ook zo’n voorval ket deze vrouw toen ik hele oude documenten uit de oorlog had gevonden in onze kast. Iedereen wilde het zien, dus had het zo heel mooi uitgestald zodat iedereen kon kijken. Iedereen enthousiast. Roept ze ineens “Ja, Negativ zal wel denken, waar gaat dit allemaal over” echt bitch wtf, ik leg het toch juist voor iedereen neer. Echt van die neerbuigende opmerkingen maken naar de secretaresse 
Wauw wat een trut. Dit is gewoon pestgedrag.
Ohh deze vrouw is stiekem zo onder de indruk van je
Ja dit denk ik ook! Alsnog walgelijk
Absoluut, handle je emoties gewoon ipv zo achterlijk reageren naar je collega
De volgende keer zou ik gewoon zeggen: ‘Dat ik secretaresse ben betekent niet dat ik dom ben, Brenda.’ of ‘Kun je dat herhalen? Ik verstond je niet.’
Waarom zou je die confrontatie uit de weg gaan? Echt zo gênant voor haar dit. Ze verdient het om op haar nummer gezet te worden
Ja op dat moment sta ik vaak met mijn mond vol tanden. Had eigenlijk willen reageren met : “Welke secretaresse opleiding? Want toevallig heb ik laatst HR management afgerond” maar dat is dan altijd achteraf. Wil haar er na mijn vakantie wel eens op aanspreken want het begint echt irritant te worden.
Dat straalt er niet per se vanaf, niet alle onaardigheid is jaloezie.
Ik denk dat ze gewoon iemand zoekt om op te dunken en traditioneel is degene die ze secretaresse noemen een makkelijk doelwit want vaak jonger, andere inhoud van functie, etc.
Alsnog moet ze d’r bek houden uiteraard
Ik lees dit er juist wel in, maar even wat belangrijkers: wanneer en waar gaan we eieren gooien?
Ik heb geleerd om op dat soort momenten te vragen ‘wat wil je hiermee zeggen?’ of ‘wat bedoel je precies?’ En dan wel duidelijk blijven aankijken en een antwoord verwachten… want wat irritant zeg, doe normaal.
Maar deze comeback zet haar niet genoeg voor lul hoor. Laat je niet uitlokken om defensief te reageren. Jij hoeft niet te proberen je waarde aan haar te bewijzen. Dat gaat de dynamiek alleen maar versterken denk ik. Dan blijft zij kleineren en jij proberen je te bewijzen. En dan heeft ze je.
Doorbreek de hele dynamiek.
Idd zeg: ik verstond je niet, kun je herhalen wat je zei?
Of: kun je uitleggen hoe je dat bedoelt?
Altijd voor lul als zo iemand zich dan moet uitleggen. Vraag het nog gerust 3x door en vergroot het helemaal uit. Oefen een paar bedenkelijke gezichtsuitdrukkingen. Laat wat stiltes vallen zodat het ongemakkelijk wordt voor haar. Oefen rustig stemgebruik en een kalme blik (ook als je je niet zo voelt bij haar). Probeer unbothered te lijken (ook als je dat niet bent).
Verontschuldig je niet, twijfel niet aan jezelf, probeer je niet te bewijzen, stel je niet dienstbaarder of aardiger op dan noodzakelijk is.
In mijn ervaring helpt een gemene snauw terug ook wel. Maar dat is ook niet chique.
Naja en als het oploopt, kijk serieus naar wat je ermee wilt. Dit is gewoon toxic.
Ik heb dit laatst toegepast op mijn werk! Een collega (waar ik niet veel mee samen werk gelukkig) liep naar mij toe en zij ‘hey jij staat weer alleen op jouw regio, ben jij nou zo stom dat niemand met jou wil samen werken?’
En ik vroeg direct ‘sorry, ik snap je niet, wat bedoel je hiermee?’ en zij ging allemaal stamelen en mompelen van ‘ja nou we kunnen toch niemand vinden die op jouw regio komt?’ dus ik nog steeds dom spelen door weer te vragen ‘ja maar, wat bedoel je nu?’
En zij kwam er echt niet aan uit en is weg gelopen.