Ik heb heel vaak dat ik precies, maar dan ook precies weet wat mijn man gaat zeggen, met welke woorden en in welke taal (soms gooien we er engelse uitdrukkingen tussendoor).
Kan er ook mee te maken hebben dat we al bijna 10 jaar samen zijn maar toch. Vind het wel heel apart en bijzonder altijd haha.
Toen ik lang lang lang geleden eens voor het eerst bij mijn toenmalige vriendje thuis ging, leidde de gps van mijn ouders ons naar een kerkhof. Zijn huis was uiteindelijk wat verder in de straat maar het was toch wat creepy. De volgende keer dat ik daar was, was jaren later voor die (toen al ex-)vriend zijn begrafenis.
Dit klinkt heel grappig of als klinkklare onzin, maar het is iets waar ik nog altijd mijn hoofd over breek. Bij mijn ouderlijk huis werd er regelmatig een cake gebakken en omdat we katten hadden, deden we het overschot in de kast. We plaatsen er altijd aluminiumfolie over en legden het op een stapel borden in die kast.
Een bepaalde middag waren mijn moeder en ik alleen thuis, zussen waren naar school, ik had een vrije dag van mijn studie, vader was aan het werk. We besloten een cake te bakken, aten er een deel van en deden de cake in de kast voor een later moment. We deden gelijk de afwas en gingen in de woonkamer (open keuken) een film kijken.
Na een half uur porden we elkaar en zeiden we, ja kom, we pakken nog een stukje! Mijn moeder doet de kast open, maar ze ziet de cake niet meer. Ik dacht dat ze het verzon en ging kijken, maar inderdaad, bovenop de stapel borden lag er niets meer!
Ik keek in het schap erboven, daar zaten kopjes en bekers en geen cake want die kon daar niet zo makkelijk op balanceren. Het schap eronder had grote kommen. Als we daar cake op hadden gezet, was die in de kom gevallen.
De cake was spoorloos verdwenen. Er lag geen kruimel. Verward keken we elkaar aan. We waren 100% alleen thuis, er was niemand anders. Een heel groot bord met cake en daarover aluminiumfolie was verdwenen. We liepen naar de woonkamer, misschien hadden we het onbewust meegenomen naar de tafel en dat niet opgemerkt? Nee. Terug naar de keuken, we speurden het aanrecht af. Geen cake.
We vroegen ons af of we gek geworden waren. In de koelkast gekeken (ja je moet toch wat), ook niet. Alle kasten opgegooid. Niks, niks, niks. We haalden de hele kast uit, alle kopjes, bekers, borden, kommen, ⊠alles ging op de keukentafel. Geen cake te vinden, nergens. Alles weer terug. Nog altijd niks, geen spoor van aluminiumfolie.
We gingen de film verder kijken, maar dachten echt dat we samen gedroomd hadden dat we cake hadden gemaakt. Mijn moeder ging nog rondlopen om te checken of er een inbreker was (die we dan allebei niet hadden gezien en het had gemunt op onze cake), maar soit, we kregen er een gek gevoel van, dus we lieten het maar zo.
Later ging mijn moeder koken en vroeg ze of ik alvast de tafel wilde dekken en jawel - de cake lag mooi op de borden in de kast. Onaangeroerd.
Tot op de dag van vandaag weten we niet waar die cake in de tussentijd was.
Was dit een glitch in the matrix?
Toen mijn moeder overleed viel er een schilderij, wat ze zelf had geschilderd van de muur in de kamer waar ze lag opgebaard. Dat was al vreemd. Ik wilde een cdâtje in die ruimte opzetten omdat ik gek vond als mn moeder daar zo in de stilte lag, maar om de een of andere manier ging die cd steeds naar nummer 9. Was een gloednieuwe cd. Later was ook nog de stroom in een deel van het huis uitgevallen, precies op het moment dat mn vader aan het bellen was met de broer van mn moeder waar mn moeder geen contact meer mee wilde.
Ik geloof niet in leven na de dood, maar als er wel iets is dan denk ik dat mn moeder nog even afscheid wilde nemen.
heeel vreemd dit zeg!
Mijn moeder vertelt altijd over toen mijn opa overleden was, dat het de dagen tot zijn begravenis rotweer was. Regen, hagel, onweer, sneeuw, echt alles wat je je kan voorstellen kwam voorbij. Op zijn begravenis was het mooi weer.
Toen de vader van mijn vader overleed, kreeg mijn moeder zijn auto.En toen zaten er nog van die knopjes in de deur die je dan omlaag kon duwen om de deur op slot te doen; we reden vlak nadat ie overleden was in die auto en toen gingen van alle 4 de deuren die knopjes omhoog en omlaag misschien wel 1 minuut lang 
fucking eng ben uitgestapt en naar huis gelopen
Heb een keer echt iets heel engs meegemaakt, tijdens een vakantie in Schotland met vriend. We hadden een huisje op een park (was een rondreis). Huisje zag er keurig uit maar het voelde niet goed. Ik was er bang, als ik in bad ging moest de deur van de badkamer en woonkamer open blijven zodat ik kon horen of vriend er nog was. Ergste had ik het in de slaapkamer, het gevoel dat we bekeken werden. Suffe is dat ik niks tegen vriend wilde zeggen want het was gewoon een huisje op een vakantiepark. Tot we daar wegreden en vriend zei, 'wat ben ik blij dat we hier weg kunnen, het was daar doodeng. Hij had dus hetzelfde gevoel gehad, bang en het gevoel dat we bekeken werden in de slaapkamer. We zijn er nu allebei van overtuigd dat daar iets mis was op die plek. (En hebben afgesproken dat het ooit weer zo voelt we het uitspreken en weggaan.) Kan dat gevoel van die hevige angst nog steeds voelen als ik eraan terug denk.
Oh wat eng ja. Mijn ouders hebben wel eens een soortgelijk verhaal verteld, ik was er ook bij maar was toen te jong om het me te herinneren. We waren op vakantie in Portugal, en gingen naar een camping waar we nog niet eerder geweest waren. De receptioniste gaf aan dat ze echt vooraf moesten betalen, want iedereen bleef daar altijd maar Ă©Ă©n nacht. Mijn ouders waren van plan langer te blijven, dus eerst maar eens voor 2 nachten betaald. Leek verder wel een prima camping, beetje krakkemikkig maar dat was toen niet ongebruikelijk in Portugal. Mijn ouders merkten wel dat ze zich niet helemaal in hun doen voelden, maar verder niet over nagedacht. Die nacht hebben zowel ik als allebei mân ouders de hele nacht door nachtmerries gehad. Wij zijn dus inderdaad ook maar Ă©Ă©n nacht gebleven, volgens mij hebben mân ouders niet eens geprobeerd om het geld van die tweede nacht terug te krijgen maar zijn we die ochtend direct vertrokken.
Niet dat ik weet, ik zal het binnenkort eens vragen aan ze! Volgens mij is hun theorie dat het iets met het water was đ€·
Toen mijn oma overleed stopte onze slingerklok en was gewoon echt kapot, konden we ook niet meer opwinden. Toen mijn opa overleed knapte overal in huis lampen stuk en bij de rest van de familie waren er ook lampen kapot gegaan. Mijn opa is ook pas echt overleden nadat alle familieleden geweest waren, terwijl hij niet meer bij zinnen was (sliep denk ik van de medicijnen e.d.). Ik voelde ook van zowel mijn opa en oma wanneer ze overleden, toen mijn oma overleed wist ik op school dat ik die dag gebeld zou worden door mijn vader om te horen dat zij was overleden. Heel gek allemaal
Toen mijn zusje overleden wat is een ballon die van haar was helemaal naar de tweede verdieping omhoog gevlogen naar haar kamer. Die ballon is nu 20 jaar later nog steeds vol.
Mijn ouders, broertje en ik heb geen contact met een deel van mijn familie, dus ik we wisten niet dat het slecht ging met mijn oma.
We zaten in de tuin thee te drinken toen de telefoon ging en ik eruit knalde âoma is doodâ. Mijn moeder stond al, maar aangezien het de familie van mijn vader betreft is hij naar binnen gegaan om de telefoon op te pakken. Oma was inderdaad overleden.
Ik weet niet of het volgende verhaal hier helemaal hoort, want het gaat over mijn ervaring met (ik denk) een shadow person. Het was bij mijn ouders (oud huis), zat laat 's avonds beneden de laatste dingetjes voor mijn scriptie te regelen achter mijn laptop. De kamer was helemaal donker op Ă©Ă©n lamp (en mijn laptop) na, zoân staande lamp naast een kast. Uit mijn ooghoek zag ik dat het licht van de lamp heel even werd geblokkeerd, dus ik kijk op. Niks te zien. Paar minuten later weer een schaduw, dus ik had mezelf voorgenomen naar de lamp te blijven kijken en als het nog een keer gebeurde dan naar boven te gaan. Had dat nog niet gedacht en er liep weer een langwerpige schaduw voor de lamp langs. Dat was voor mij het moment om mijn spulletjes in te pakken en naar boven te gaan. Geen idee wat het nou was, het ging echt vóór de lamp langs en niet op de muren (bijvoorbeeld schaduw van licht buiten).
Mijn opa was streng gereformeerd en wilde een hele sobere begrafenis die zoveel mogelijk zonder opsmuk was (geen bloemen, geen steen, geen speeches, geen muziek, etc). We wilden gehoor geven aan die wens maar bijvoorbeeld het luiden van kerkklokken en orgelmuziek was gewoon gangbaar in die tijd.
Op de dag van de begrafenis viel kort voor de plechtigheid de stroom uit in het grootste gedeelte van het dorp en deden veel zaken als licht, geluid, klokken, en koeling het niet, waardoor de plechtigheid kort en sober was.
Ook de kist moest met touwen naar beneden gelaten worden ipv machinaal.
Ongeveer een half uur na de begrafenis deed de stroom het weer. Ik geloof eigenlijk niet dat hij er invloed op zou kunnen hebben maar ik vond het wel een heel merkwaardig toeval.
Ja volgens mij had mân pa een keer iets gelezen over hoe bepaalde stoffen die eigenlijk niet in je water horen, psychische effecten konden hebben. Of iets in die richting in ieder geval. Maar ik betwijfel zelf of je dat na Ă©Ă©n dag al zou merken eigenlijk
Ik had tijdje terug ook zoiets. Ik was een man voorbij gefietst en je kon eigenlijk moeilijk anders mij voorbij komen zonder dat ik het zou zien. Was ik een km verderop, staat die man opeens voor mij bij een stoplicht. Ik vraag me nog steeds af hoe hij me voorbij heeft kunnen gaan of hoe hij op de punt gekomen is en dat ik het niet gezien heb :S Was heel raar. Alsof hij uit het niks opeens op een bepaald punt was neergezet.
In mijn nieuwe huis is er een deur die de hele tijd opengaat. Wanneer ik 'm dichtdoe controleer ik of hij goed dicht zit. Je hoort echt een klik dat hij in het slot valt. Daarna duw ik er nog even tegenaan om het zeker te weten dat hij goed dicht zit. En toch elke keer staat hij weer wagenwijd open. Deurkruk gaat ook best zwaar naar beneden. Niet alleen irritant, maar ook raar haha
ik heb sinds kort dat als ik op een bepaald stuk met de auto rijd dat ik een naar gevoel krijg⊠als ik naar de andere kant van de weg kijk heb ik dat niet. Het is een bos waar vroeger ook lichamen gevonden zijn maar heb eht dus echt met een specifiek gedeelteâŠ
Ik heb dat ook maar dat ligt gewoon aan de scheve oude kromme deur hahaha
Wat een gek verhaal! Haha. Nu je dat zo zegt over glitch in the matrix, kan het wel dat jullie misschien heel even in een parallel universum waren. Ik heb er weleens hele Reddit threads over gelezen, over mensen die soortgelijke ervaringen hadden. Echt super interessant!