Ik heb ‘m opgeven moment van de tv af gehaald en op m’n telefoon verder gekeken. Alsof het op zo’n klein schermpje minder hefti is. Ofzo. Geen idee.
Want onwijs indrukwekkend weer… Als hondse staat met die twee kleine meisjes, en die Lauren dan nog huilend ook… heel heftig…
Ik volg het normaliter niet zo erg, is er soms een “hoe gaat het nu met?” Een poos later oid?
En die uitslag van Jeroen, dat dat toch weer “redelijk” oké is. Hoe raar het leven kan lopen…!
Op de site en instagram volgen regelmatig updates!
Ik vind het helemaal prima hoe Tim het doet, al link ik zn manier van praten wel steeds wat aan ‘boos’. Maar ik mis Valerio nog gewoon eigenlijk en eigenlijk Patrick ook gewoon nog. Ik blijf het daar gewoon mee vergelijken.
Kunnen we dat terugkijken? Welk programma?
Ja, snap wel wat je zegt. Maar het is ook zijn eerste seizoen dus misschien moet je in zoiets ook wel groeien? En het zijn natuurlijk 2 verschillende personen haha
Ik ben nu aan het terugkijken. Wat vreselijk intens
En @Nikkie86
Ik kijk het nu terug, het programma zelf vind ik echt butt dus ben benieuwd of het wat is.
Ik moet dit toch een keer gezegd hebben: ik heb echt een zwak voor Pieter. 
Ik vond hem ook heel knap op de uitvaart 
Vond ik ook inderdaad. Hij lijkt me zo beheerst en kalm. Dat leek hij steeds wel. Ik krijg het daar dus echt warm van. 
Ik vond Lotte ook zo’n intens mooi persoon. Haar eerlijkheid naar zichzelf en voor de camera. Hoe ze die dozen heeft gemaakt voor de kinderen. Hoe ze aan dit programma heeft meegedaan vóór haar kinderen. Dat stukje dat ze het elke avond zo moeilijk heeft met het op bed leggen van haar kindjes, echt mijn hart brak in 10.000 stukjes.
Voor ik zelf kinderen had voelde ik nooit zoveel kwetsbaarheid voor het leven, maar sinds ik kinderen heb wel en met dan zulke beelden al helemaal.
Vond de beelden van de onwetende kindjes rond dartelend op het podium tijdens die speech ook zo mooi, met het uitblazen van dat kaarsje. Ik denk dat Lotte het voor de situatie niet beter had kunnen achterlaten voor deze meisjes dan ze gedaan heeft met al dit mooie beeldmateriaal waarbij alle liefde voor haar kindjes er vanaf straalt, de brieven, de kist.
Oh en over Tim. Ik vond Valerio ook fantastisch, Yvonne verschrikkelijk. Tim moet ik nog even wat aan wennen, ook dat hij bv bij die uitslag Jeroen in het ziekenhuis nog het hardste jankte van iedereen :’) maar ga er maar aan staan. Tranen krijg je niet weggedrukt en dan moet je ook nog met een camera op je neus positie innemen in zo’n situatie. Ik vind dat hij het goed doet.
En die vrouw van Alex, wat een ongelooflijk lieve vrouw is dat zeg.
Ik vind het een heel heftig programma. Maar het staat ook bol van de liefde. Ik vond het zo mooi om te zien hoeveel liefde de vriend van Mirjam voor haar heeft. Hoe hij aan haar bed stond en altijd bij haar was. Dat hij haar hoofd kuste toen ze in de kist lag, kippenvel. En dat hij een jaar later weer een bijeenkomst organiseerde, en dat terwijl iedereen praatte, hij even omhoog keek. En inderdaad de vriend van Lotte, hij gaf zo’n mooie speech en hij bleef kalm en rustig. En de vrouw van Alex, zo’n leuke vrouw vind ik dat.
Het is mij helemaal ontgaan dat Yvon Jaspers het ook nog gepresenteerd heeft. Vond dat Patrick Lodiers het ook altijd goed deed.
Wie mij altijd is bijgebleven is Evelien, volgens mij deed zij 2 seizoenen terug mee? Zo’n bijzondere vrouw, ze stond zo positief in het leven. Ik denk heel vaak aan het programma en aan de deelnemers, in positieve zin. Mij helpt het echt om meer te genieten van de kleine dingen en minder te stressen.
Ik heb dat heel erg met Jip van een paar jaar geleden. Denk nog regelmatig aan hem, wat vond ik hem bijzonder.
Ik vond Eveline ook echt prachtig. Ze was heel nuchter, maar ondanks dat toch nog depressief geworden tijdens haar ziekte.
Ik kijk nu het vorige seizoen terug. Het verhaal van Gerrianne breekt echt mijn hart. 16, 17 jaar oud. Dan is het leven met recht oneerlijk te noemen.
Heb vandaag het voorlaatste seizoen met Valerio terug gekeken en snap nu de vergelijkingen tussen de twee wel beter. Allebei heel anders. Ik denk dat het grote verschil is dat Tim zich kan identificeren qua leeftijd en in Jeroens geval qua leven in Amsterdam en dat ontbreekt bij Valerio. Het valt me in het seizoen van Valerio ook op dat er veel gezegd wordt “zo dat is een tijdje geleden” als hij weer ergens een kamer komt binnenrollen, erop doelend dus dat Valerio en de deelnemers elkaar niet heel vaak zagen. Wat dat betreft vermoed ik dat het laatste seizoen veel persoonlijker is geweest qua onderling contact, ook tussen de deelnemers. Logisch gevolg dus dat Tim zijn gevoel daardoor een grotere rol speelt.
Chelsea
Ik moet ook regelmatig nog aan Methap denken
Ik heb de aflevering van OP1 teruggekeken, en vond het echt tenenkrommend. Ik vond dat Pieter heel weinig ruimte kreeg, terwijl Lotte toch diegene is die 2 kinderen achter heeft gelaten (waarmee ik absoluut niet wil zeggen dat dit de rest minder erg maakt, begrijp me niet verkeerd, ik vond alleen dat ze daar weinig op doorvroegen) echt heel raar dat ze Tim helemaal uitgebreid lieten toelichten hoe het afscheid liep (wat hij overigens goed deed want hij betrok Pieter daar wél bij). Het voelde heel ongemakkelijk en geforceerd allemaal. Maar misschien ligt dat aan mij.
Helemaal mee eens! Vond dat de presentatoren hem ook te snel afkapten, terwijl ik normaal wel fan ben van Sophie Hilbrand.