PhD topic

Vinden jullie het ook zo frustrerend dat de eisen op te promoveren zo arbitrair zijn? Het ligt aan je promotor of decaan wat zij precies willen. Op dezelfde afdeling heb ik mensen die met 1 publicatie met lage impact kunnen promoveren en iemand die nu aan het wachten is op haar geaccepteerde derde eerste auteur paper voordat het naar de leescommissie mag :exploding_head:

2 likes

Uh, is dat echt mogelijk dat je met een artikel mag promoveren?

Bij ons was (EMC) het dat je minimaal 4 artikelen moest hebben gepubliceerd in het eerste kwartiel (volgens mij 3 echt gepubliceerd en 1 submitted). En op onze afdeling was het liefst minimaal 4 in het eerste deciel (!).

Wow moet je echt zo ā€˜hoog’ publiceren ook per se? Dat is wel treurig eigenlijk…

1 like

Ja al op twee universiteiten meegemaakt (1 artikel geaccepteerd, niet in totaal in het boekje!).

Ik vind ook dat je naar de inhoud van het proefschrift moet kijken en niet alleen maar naar aparte artikelen. Als je bijvoorbeeld 1 paper hebt, waar super veel werk inziet en hoge impact, dan zou dat toch net zoveel waard kunnen zijn als 4 artikelen in PLOS one (even gechargeerd want er is niks mis met PLOS one).

Het is in mijn ogen niet meer van deze tijd om zoveel artikelen geaccepteerd moeten krijgen voor je verdediging. Als ik kijk wat er voor mijn veld wordt gepubliceerd, dan merk ik vaak dat je al moet samenwerken met een ander lab om de hoeveelheid data te kunnen genereren voor een goed paper. Bij ons mogen PhD studenten ook niet dezelfde hoofdstukken in hun boekje hebben dus samenwerkingen worden ook flink tegengehouden al.

Maar het punt is dus dat het zo arbitrair is en per afdeling al kan verschillen.

Hoezo is dat treurig? Ik heb alleen ervaring met promoveren / promotieonderzoeken binnen geneeskunde. Ik weet eigenlijk niet beter dan dit, hehe. Overigens, de afdeling waar ik ben gepromoveerd is internationaal erkend als een van de beste op gebied van screening (wist ik niet van te voren, het was een leuke vacature en in de huurt). Druk om daar hoog te publiceren is hoog. Maar is op zich ook wel makkelijk te behalen, juist omdat de studies die daar lopen toonaangevende zijn en daardoor vrij ā€œ makkelijkā€ geaccepteerd worden.

@SissyThatWalk ik ken promoveren alleen op mijn vakgebied en daar kom je wel prima aan 4 of meer artikelen. Soms wordt hetzelfde database meermaals gebruikt en uitgemolken. Daar ben ik absoluut geen fan van. Bij ons was het echt per onderzoeksvraag aanvragen indienen bv bij het NKR voor gegevens en dat was een of maximaal 2 artikels.

1 like

Ik snap inderdaad de verschillen. Ik snap eerlijk gezegd niet hoe zoveel mensen op ƩƩn database kunnen promoveren. Zo’n geneeskunde PhD moet ik eigenijk ook niet met een lab PhD vergelijken waar je eerst nog alle experimenten moet gaan doen voordat je überhaubt data hebt waar je mee aan de slag kunt.

Het vervelende is dat onze decaan alle PhDs op een hoop gooit en dus niet begrijpt dat je met een database wel 4 artikelen kunt hebben maar met experimenten dat veel moeilijker gaat.

3 likes

Dat er zo gefocust wordt op het publiceren in zo’n toptijdschrift, alsof dan je werk pas goed genoeg is. In plaats van dat er inhoudelijk naar het werk wordt gekeken. (oke natuurlijk snap ik ook wel dat het feit dat je artikel door zo’n tijdschrift geaccepteerd wordt ook wel wat zegt over de kwaliteit ervan, maar het voelt wel scheef ofzo?).

Maar het zal ook komen omdat ik in een omgeving zit waar veel over DORA gesproken wordt (https://sfdora.org/read/) en waar je dus geen h-indexen etc. meer mag noemen. Ben benieuwd hoe dat zich gaat ontwikkelen ook op universiteiten/in het onderzoek, want het is nogal een omslag.

2 likes

Lab PhD kan natuurlijk ook een geneeskundig PhD zijn, maar ik snap je punt. Aantal collega’s van mij zijn gepromoveerd op de immunologie met in de eerste jaren alleen maar labwerk en pas op het eind 4 artikelen. Lijkt mij echt pittig! Hoe doen je directe collega’s het dan? Komen zijn wel aan 4 artikelen ?

Ik kan mij goed voorstellen dat het scheef voelt. Ik lees af en toe artikelen in een top tijdschrift waarvan ik denk okay waar slaat dit op, haha. Ik heb op wel geleerd dat het soms geluk hebben is, soms hard werken is en soms zeker ook vriendjespolitiek. De editors van de grote tijdschriften kennen elkaar natuurlijk en sommige werelden zijn zo klein dat je zelf bij anonieme review al redelijk kunt achterhalen wie je artikel heeft gerievewed …

1 like

Ja niet goed verwoord inderdaad. Heb zelf ook een paar collega’s die in het lab werken met een geneeskunde achtergrond.

Bij mij hebben de meesten wel 4-5 hoofdstukken met aardig wat data maar nog niet alles afgerond voor publicatie. Om mij heen krijgen de meesten in 5 jaar maar 1 of 2 echt gepubliceerd. De rest komt vaak pas na promotie of je moet nog langer blijven en als postdoc alles afmaken en daarna pas promoveren (doen ook wat collega’s).

Leuk topic! Ik zit in mijn tweede jaar van mijn PhD in Engeland (psychologie, heel breed gezegd). Ik merk dat de regels hier heel anders zijn (inderdaad is publiceren geen vereiste) maar dan komt dan wel bij dat er in principe van mij verwacht wordt binnen 3 jaar klaar te zijn (:scream:).

Ook heel fijn om te lezen dat velen twijfelen over wel/niet binnen de academische wereld blijven. De laatste tijd begin ik steeds sterker het gevoel te krijgen weg te willen, maar ik vind het tegelijkertijd heel eng want het universiteitswereldje is het enige wereldje dat ik ken…

1 like

Leuk dat dit topic er is! Ik werk nu al in het onderzoek en als junior docent op de universiteit, maar ik begin deze winter aan een PhD. Ik hou het graag vaag ivm herkenbaarheid, maar het is iets met psychologie. Ik heb heel veel zin om te beginnen, maar ik ben nu al een beetje bang dat het me niet gaat lukken binnen de tijd. Er is maar budget voor een parttime aanstelling (0,6 fte), maar er wordt wel verwacht dat ik het afrond binnen 4 jaar en 6 (!) papers schrijf. Ik voorzie nu al dat dit waarschijnlijk ten koste zal gaan van mijn vrije tijd en/of psychische gezondheid. Juist omdat ik erg gepassioneerd ben over het onderwerp en het daarom heel graag goed wil doen. Ik heb binnenkort een gesprek hierover en overweeg om aan te geven dat ik niet denk dat het haalbaar is, maar anderzijds wil ik ook niet gelijk een slechte indruk maken…

1 like

Superlate reactie dit, maar mag ik vragen waar je van plan bent je voorstel in te dienen? Ik heb het idee dat het in Nederland zo lastig is om te promoveren op een eigen voorstel, in vergelijking met andere landen, dus ik ben wel benieuwd daarnaar!

Wat tof! Ik kan me voorstellen dat het qua planning niet helemaal realistisch is nee… Ik had de pech dat de planning bij mij ook niet realistisch was, maar ik probeerde het wel en dat niet bepaald goed voor mijn mentale gezondheid, maar ik had dan weer het geluk dat de hele projectgroep heel begripvol was en dat er budget is voor eventuele uitloop. Misschien kan je van tevoren overleggen wat een plan B is en wat er gedaan wordt als je merkt dat het echt teveel is?

1 like

Oh zie nu pas dit topic! Ik zit in het tweede jaar van mijn PhD.
Ik merk een enorm verschil nu het tweede jaar begonnen is, waar ik eerst veel ruimte kreeg om te lezen en te ontdekken is het nu full on en voel ik echt de druk om alles perfect af te leveren (terwijl alles nu mis lijkt te gaan) dus fijn om af en toe hier het leed te kunnen delen. De enthousiaste post helpen wel om weer te beseffen hoe mooi en bijzonder en PhD is/kan zijn.

Wow maar waarom 6 papers ook, ik hoor over 't algemeen 4 voor mensen die gewoon fulltime de tijd hebben (hoewel iedereen wel onderwijs geeft). En wat houdt 0,6 in, ben je echt maar 3 dagen pw daarvoor aan het werk en verder geen andere taken/onderwijs? Of 0,6 PhD en 0,4 andere dingen?

't ligt aan van alles en nog wat denk ik of het haalbaar is, maar vind het ook wel heftig klinken!

2 likes

Leuk dat je een PhD wil gaan doen! Maar als ik dit lees, dan vraag ik me af of dit realistisch is…

Hoe lang doen andere mensen op de afdeling over hun promoties? Zijn die 6 papers verplicht? Want die regels zijn meestal erg arbitrair. Wat als je 4 papers hebt na 4 jaar? Zou je nog een beurs kunnen aanschrijven zodat er meer budget is voor jouw onderzoek?

Ik vind een full-time PhD al niet te doen in 4 jaar, maar dat is wel een andere richting. Ik zou de mensen daar heel kritisch ondervragen voordat je aan zoiets gaat beginnen. Ik zou bijna zeggen dat het dan deels ook je hobby moet zijn want het lijkt me met 0.6 fte eigenlijk ondoenbaar…

4 likes

Dankjulliewel @ScrantonStrangler , @anon81733682 , @SissyThatWalk en @grace ! Ik was bang dat ik me aanstelde, maar door jullie reacties krijg ik wel het idee dat ik beter nu op mijn strepen kan gaan staan dan straks met een burn-out te zitten. Ik heb voor nu gemaild dat ik niet denk dat dit haalbaar is, en ga voor het gesprek zorgen dat ik zelf een meer haalbare planning voorbereid heb. Hopelijk helpt dat :blush:

5 likes

Pfoe ik heb net mijn eerste sollicitatie verstuurd (zag de vacature pas superlaat want had mezelf een beetje beloofd nu eerst even te zorgen dat ik kan afstuderen voor ik volle bak al m’n energie in solliciteren steek, maar kwam het toevallig tegen) en heb nog iets lopen bij een oude stageplek waar ik sowieso op gesprek mag komen. Spannend dit allemaal zeg - vind het ook zo heftig om iets te kiezen voor VIER JAAR? Ik heb nog nooit een keuze gemaakt voor vier jaar vooruit haha - gaat die angst daarvoor ooit weg?

1 like

Ik had precies dat gevoel voordat ik begon, maar de tijd vliegt ook voorbij en ik vond het ook echt een luxe dat ik betaald werd en me zo kon ontplooien/ontdekken hoe ik werk

2 likes