Gefeliciteerd! Ik heb een postdoc in het buitenland gedaan en ondanks wat gedoe met belasting betalen toen ik weer terug verhuisde was het top. Salaris lag daar ook hoger en heb daar nu nog steeds voordeel van. Ik zou wel echt even nadenken of je op die plek wil wonen. Ik heb toen ik solliciteerde nog een paar uur door de stad gelopen om erven beetje gevoel voor te krijgen.
1 like
Oh ja dit is echt mijn nummer 1 eis! Leuk en aardig wetenschap maar ik moet ergens ook een leuk leven kunnen hebben. Heb tijdens m’n studie twee keer in het buitenland gezeten en die tweede plek bleek totaal geen match met mij en wat ik wilde, dat ga ik me niet nog een keer laten gebeuren (blijft natuurlijk altijd een beetje een gok, maar ga niet meer zoals toen doen dat de eerste keer dat ik in een stad kom meteen voor 10 maanden is haha).
De administratieve hobbels ga ik wel even zien als het zo ver is @maurice en @grace daar maak ik me voor nu nog even niet druk om haha. Maar wel een heel goed punt wat je maakt met waar dat uiteindelijk op neer komt qua inschrijving/belasting want ik ga niet een paar jaar droog brood eten voor m’n ~passie voor de wetenschap~ haha.
Ik vraag me vooral af of het carrière-technisch nou echt zoveel uit maakt of je zelf een beurs aan vraagt of gewoon via een vacature gaat werken. Heb het idee dat meer senior mensen die ik spreek vaak roepen dat je écht een rubicon aan moet vragen en bla bla bla, maar eerlijk gezegd wil ik een beetje van veld veranderen en lijkt me dat dan best moeilijk, en heb ik daar nu ook nog geen lab voor op het oog ofzo. Heb gewoon nog niet echt een idee waarvan ik denk: daar moet iemadn mij geld voor geven haha
Ik zou alleen een rubicon aanvragen als je een duidelijk onderzoeksplan/idee hebt. Als het onderwerp anders is dan wat je tot dan toe hebt gedaan maakt weinig uit, zolang je maar een narratief kan verzinnen hoe het nieuwe thema past bij wat je ervoor hebt gedaan (de meeste mensen verzinnen dat verhaal retrospectief) en positief spint als in dat het illustreert dat je moedig bent en niet voor-ingenomen/dogmatisch. Je eerste PD (en je tweede pd) via een beurs is echt helemaal prima in mijn discipline, pas vanaf Assistant prof level worden eigen beurzen belangrijk gevonden.
1 like
Ja als ik dat niet heb ga ik het sowieso niet doen. Maar ik kan nu natuurlijk wel de keuze maken om een goed plan/idee te bedenken (want het is natuurlijk ook niet alsof ik helemaal geen ideeën heb), of dat dat nu niet is waar ik m’n tijd/aandacht aan wil besteden nu naast m’n proefschrift afmaken. Naja, zijn weer dingen voor mij om over na te denken voor mij, bedankt voor je reactie in elk geval!
Ik moest van mijn supervisor een abstract indienen voor een congres wat eigenlijk buiten mijn veld ligt en wat best wel onpraktisch zou zijn qua tijd en planning, dus ik had niet echt helemaal mijn best gedaan op het abstract. Ben ik toch uitgekozen om een praatje te komen geven op dit congres!!
(hartstikke goed verder natuurlijk maar ik zit er zo niet op te wachten haha, ik dacht echt dat ze me af zouden wijzen)
3 likes
Hebben jullie F*ckulteit gekeken? En hebben jullie ook een professor Hartman in jullie veld? Ik vind het zo een goede serie en vind dat iedereen in de academische wereld in Nederland dit moet kijken.
3 likes
Oeh interessant! Waar keek je dit?
Videoland, een Nederlandse serie F*ckulteit
1 like
Aj jammer, net opgezegd haha
Ik moet even kwijt bij lotgenoten dat ik een paar dagen aan het schrijven ben in mijn eentje in een huisje, en dat ik gewoon echt eindelijk weet hoe alle losse onderdelen van mijn onderzoek aan elkaar moeten zitten en wat mijn argument is! Dat is zo’n OPLUCHTING goddamn ik zat de hele tijd maar een beetje stukjes van een puzzel uit te werken zonder dat ik echt wist of kon uitleggen waarom ik het deed. En nu zie ik gewoon voor me waar het naartoe moet, en schrijf ik duizenden woorden in een paar dagen, niet alleen aan notities/paragrafen maar ook echt de structuur van het boek (ja ik vrees dat dit een boek wordt ipv papers zo groot is deze doorbraak hahaha). En dan heb ik volgende week ook nog een afspraak met een bevriende collega die me gaat helpen met een ander probleem waar ik erg mee zat (ik heb een digitale bronnencollectie waarvan ik het moeilijk vind om echt in te schatten hoe compleet/representatief alles is). Wowowowowow ik heb er weer helemaal zin in, ongelooflijk. Ik ben dit jaar tien (!!!) jaar geleden begonnen met deze lijdensweg en nu kan ik me voorstellen dat het ook echt af komt.
35 likes
Wat heerlijk!
1 like
Zalig zo een aha-erlebnis!
1 like
Oh wat heerlijk. Denk dat het een heel goed idee is om je helemaal af te zonderen en even alleen met je boekje bezig zijn en met de rust en geen afleiding.
Ik publiceer een artikel met een bedrijf en zij passen de figuren aan naar huisstijl, dat moet. Het wordt zoveel lelijker dan het was 
Nu is de vraag of ik dan de supplemental figuren ed opnieuw wil opmaken. Nee?? Ik probeer naast mn opleiding/baan mn proefschrift af te ronden 
1 like
Publiceren met een bedrijf als in in een tijdschrift van hen, of als co-auteurs of wat bedoel je? Want uiteindelijk bepaalt de wetenschappelijke journal de huisstijl. (Of miss is dit veld specifiek hoor, ik ben bioloog)
Nee als co-auteurs! Ging met name om de kleuren, die worden in mijn werkveld niet vaak aangepast.
Jemig wat irritant zeg, zeker met de supplementals, kom nou.
1 like
Zijn hier toevallig ook mensen die postdoc zijn? Ik ben nu anderhalf jaar postdoc (medische biologie) en ik was altijd echt compleet overtuigd van een traject richting PI, vond (vind nog steeds) research doen geweldig, en vind dat ik er ook wel goed in ben.
Maar het leven wordt steeds duurder en de salarissen blijven moah. Het zal ook nog wel wat jaren duren voordat ik echt doorstroom (als het zelfs maar lukt) naar een PI positie met een wat beter salaris, dus al die tijd zal ik het wel hiermee moeten doen. Ik ben ook single dus moet alle financiële zaken zelf dragen, en heb het zo krap. Een vriendin van me die huisarts is vertelde even casual dat zij een hypotheek van 416k kan krijgen en ik kreeg een rolberoerte. Ik vind postdoc ook zwaarder dan PhD t.a.v. druk om te presteren, geld binnen halen, extracurriculairen buiten research. Ik denk er soms over om gewoon alles te laten vallen en terug naar de kliniek te gaan voor (iets) groter geld, of de industrie in te gaan voor het echt grote geld (maar ik vind drug related research heel saai).
Nouja struggle gewoon echt heel erg met de directie van m’n carrière nu, zijn er anderen die dit zo ervaren?
2 likes
Verdient het zo slecht, ja? Ik heb best wel veel alleenstaande collega’s, maar hoor hen daar eigenlijk nooit over. Ik ben zelf overigens docent, zit niet in het onderzoek, maar de schaal is hetzelfde. Ik vind zelf dat ik hier best wel in een ‘gouden kooi’ zit, want nu ik aan het solliciteren ben zie ik vooral lagere salarissen en minder flexibiliteit voorbij komen.
Maar, een grote maar, ik zit wel in een totaal andere wetenschap en bij ons is er niet zoiets als ‘het grote geld’, wanneer je de overstap maakt. Ik kan me voorstellen dat dat voor jou heel anders is.
1 like
Ik begon problemen te krijgen toen ik verhuisde, ik uit m’n spotgoedkope appartementje ging waar ik al 7 jaar zat (en die nog geprijsd was op 2016) en ik met vrijwel zelfde salaris ineens huizen moest huren in een schreeuwend duur en overpriced stelsel. Helpt ons ook niet dat universiteiten en onderzoeksinstituten vaak in dure steden zitten 
Ik denk dat het 5-6 jaar geleden, voor de cost of living crisis, allemaal beter te behappen was met ons salaris!