Het is bij mij echt lang geleden, maar tegen mij werd gezegd dat je wel alleen je frons kan doen maar niet alleen je voorhoofd (dan moet frons ook).
En ben je voor Botox gegaan of voor het iets goedkopere middel?
Het is bij mij echt lang geleden, maar tegen mij werd gezegd dat je wel alleen je frons kan doen maar niet alleen je voorhoofd (dan moet frons ook).
En ben je voor Botox gegaan of voor het iets goedkopere middel?
Oh wat gek.
Bij mij spuiten ze ook altijd wat boven de wenkbrauwen (ze zetten vijf prikjes in totaal, waarvan een boven elke wenkbrauw maar niet hoger op het voorhoofd) maar ik kan nog steeds wel gewoon mn wenkbrauwen optrekken (en helemaal niet meer fronsen).
Ik heb een paar jaar alleen frons gedaan en dat ging prima eigenlijk.
Bij mij ook. Sterker nog, mijn voorhoofd ook doen werd echt afgeraden omdat ik al zware/hangende oogleden heb en er dan het risico bestaat dat dit verergert.
Bij mijn zijn ze ongeveer zo gezet:
Heeft iemand ervaring met fillers in de wangen tegen wallen? Ik heb 2 keer een traangootjes behandeling gehad. De eerste keer was ik super tevreden maar de 2e keer niet. Nu zag ik op insta onderstaand filmpje voorbij komen, en wil dit eigenlijk wel doen
Wat zonnestraaltje zegt inderdaad! Ben toevallig vanmiddag weer geweest, zie spoiler. Meestal zie je het niet zo erg, maar het heeft vandaag wat sporen achtergelaten. Ik heb altijd bocouture en kan na ongeveer 4/5 maanden weer een beetje fronsen en mn wenkbrauwen optrekken lukt altijd nog.
Merci voor alle reacties!
@Bunnyslippers ik heb Botox gehad, was niet echt een keuze geloof ik (ik woon niet in Nederland)
@Zonnestraaltje ja inderdaad dat had ik ook verwacht! Ze hebben die bij mij ook gezet, maar dan ook nog een paar van de bovenste blauwe, dicht bij mân haargrens.
Echt irritant want nu heb ik soms nog steeds een frons op mân voorhoofd als ik wakker word (ik frons âs nachts haha) en ziet het er tegelijkertijd raar uit als ik verbaas kijk.
Dat wordt dus een andere botoxboer de volgende keer, balen.
Ik heb dinsdag een consult met de plastisch chirurg over een borstverkleining.
Ik vind beslissen: wel of niet erg moeilijk.
Ik heb altijd al erg grote borsten gehad, ze zijn daarmee ook onderdeel geworden van wie ik ben en hoe ik mezelf zie. Ik heb een beetje de âangstâ dat ik mezelf met kleinere borsten gek vind.
Anderzijds heb ik altijd rug- en nekklachten. Moet bovenkleding altijd groot kopen, waardoor het bij de borsten goed zit maar voor de rest te groot. Ik ben een stoĂŻcijnse buikslaper, maar dat gaat eigenlijk niet want ik lig in een helling als ik dat doe wat weer zorgt voor fysieke klachten. Het consult is niet âzomaar geplandâ.
Als derde hebben we de wens voor nog een kindje, is nu dan een goed moment een verkleining te doen vraag ik me af.
Hebben jullie op voorhand tips?
Ik wilde al meer dan 15 jaar een bvk en durfde nooit. Tot ik iemand ontmoette die het ook had gedaan en ik vond haar borsten mooi. Ik heb dezelfde dokter genomen en daar een afspraak bij gemaakt.
Langer nadenken, twijfelen, vergelijken,⌠dat was ik al lang gepasseerd.
Ik heb het uiteindelijk gewoon gedaan.
Ik zou het precies pas doen na je kinderwens. Ik weet niet hoe je borsten veranderen tijdens de zwangerschap, maar wil je dat je nieuwe borsten wel aandoen? Zou ik navragen aan de chirurg. Het lijkt mij niet aan te raden om jonge littekens terug te laten uitrekken door de veranderingen tijdens de zwangerschap.
Borstvoeding geven kan na een bvk, maar zeker niet altijd. Hoe meer de tepel moet verplaatst worden, hoe minder kans dat je nog borstvoeding kan geven.
Ik zou het pas doen als je geen kinderwens meer hebt. Een kennis heeft het laten doen, kreeg binnen een jaar een kind en kon daarna een jaar later voor haar tweede borstverkleining. N = 1 dus geen idee hoe groot dat risico is, maar door een zwangerschap en evt borstvoeding veranderen je borsten vaak wel dus ik zou het risico dat je op korte termijn weer onder het mes moet Ăźberhaupt niet willen lopen.
De twijfels zijn erg herkenbaar. Vooral omdat het niet bepaald levensbedreigend is. Maar ik had in de zomer smetplekken, altijd rugpijn en vond het vooral erg lelijk met 1.60 klein en cup K (waar gaan de borsten met dat meisje naartoe?). Weet niet precies hoe ik de knoop heb doorgehakt, maar had echt precies nul plezier van mân borsten. Toen ik bij de arts navraag had gedaan of het vergoed werd (en de bevestiging kreeg dat ze idd wel heel groot warenđ ) was die stap alleen al zoân opluchting, dat dat voor mij makkelijker was om de knoop door te hakken.
Over het uitzoeken van een arts kan ik vrij weinig zeggen, door een chronische ziekte mocht ik alleen maar in een ziekenhuis (en had ik dus geen keuze in arts). Maar ik weet wel dat de wachtlijsten in een ziekenhuis doorgaans langer zijn dan in een kliniek. Mijn plastische chirurg zei wel dat ze het alleen maar doet als mensen geen kinderwens meer hebben, zij raadde het echt af om het te doen met kinderwens vanwege de redenen die hierboven ook staan.
En los van dat ik het jammer vind dat het gevoel uit mân tepels is, is het nog steeds de beste beslissing ever. Ik ben van een K naar een grote D, kleine E gegaan en het leven is zoveel makkelijker, dus geen spijt!
Heel veel succes met je beslissing!
Ik kom hier even op inhaken maar ik ben even groot en had ongeveer dezelfde cup (en moest ook in het ziekenhuis dus weinig keuze). Inderdaad ben ik ook teruggegaan naar een D/E. Dat is inmiddels drie maanden geleden en ik ben in principe heel blij, maar ik heb wel constant paniek of ik niet nĂłg kleiner had moeten gaan, zeker omdat mijn rugpijn ineens weer een opmars aan het maken is na een korte twee maanden verlossing
Totaal geen spijt van de operatie an sich, maar ben jij een jaar later nog steeds tevreden met je maat?
Overigens, over jouw vraag: ik voelde in mijn tepels direct na de operatie niks en de linker deed het zelfs helemaal niet (reageerde totaal niet op kou of wat dan ook) maar dat begint nu bij te trekken en hij âwerktâ inmiddels ook. Heb ook verhalen gehoord van mensen bij wie het jaren duurde, dus het kan nog!
Never forget Monica die net een borstvergroting had gedaan en kort daarna zwanger was
Ik heb een beetje hetzelfde. Vooral omdat het hebben van cup d/e nog steeds als groot wordt gezien. Maar ze zijn nu echt wel beter in verhouding en leer ze steeds meer te waarderen. Beste beslissing ooit, maar was ook niet van meet af aan helemaal in de gloria. (Dat ik ben gediagnosticeerd met body dysmorphia helpt ook niet. Doet me ook heel vaak twijfelen omdat ik elke dag wat anders in de spiegel kan zien)
Vanmorgen het consult gehad. Goed gesprek, uitleg gehad van de operatie. Daar ook het advies gekregen om eerst de kinderwens te vervullen. Ik snap het en zal dit advies ook opvolgen. Echter lijkt het allemaal nog zoooo ver weg. Er is geen kindje op komst, voorlopig is dat ook niet aan de orde. Daarna moet ik al het gewicht nog kwijt dat ik (waarschijnlijk) aankom tijdens de zwangerschap (was na mijn vorige zwangerschap wel zo).
Ik snap het heel goed en wat ik zeg, ik ga het advies ook opvolgen. Maar het is wel semi teleurstellend dat het nog zo ver weg lijkt.
Bedankt voor jullie antwoordenâĽď¸
Maar heeft dit je niet ook geholpen? Want in je eerste bericht gaf je aan dat je het uberhaupt nog moeilijk vond om te beslissen of je het wel of niet wilde. Nu lijk je teleurgesteld dat het waarschijnlijk nog zo ver weg is. Betekent dit dan niet dat je het gewoon moet doen (maar dan dus wel nadat je kinderwens vervuld is)?
Ja, tot die conclusie kom ik wel.
Heb gister voor het eerst mijn frons met Botox laten behandelen en ben heel benieuwd. Wilde het al zo lang. Weet dat ik even geduld moet hebben maar sta constant voor de spiegel te kijken of ik al iets zie
Ik vraag me af of je ondertussen iets hebt laten toen hiervoor ? Ik heb zo een ongelofelijke donkere kringen en wil er echt vanaf.