Ik had het idee dat je als vrouw enorm veel aanspraak hebt zodra je je backpack om doet, maar dan wel grotendeels van mannen (andere reizigers). Ik had daar zelf wat minder behoefte aan, maar aan aanspraak en kerels die een dag(deel) met je op pad willen geen gebrek. Kwam misschien ook omdat er toen ik er was een Rugby Tournament was, wat veel mannelijke solo reizigers aantrok.
Qua hostels kun je denk ik als je boekt ook wel merken of het een sociaal hostel is of niet. Bij mij bleek dat iig steeds zoals verwacht te zijn. Als je wil socializen zou ik geen capsule hotel boeken bijvoorbeeld en letten op de gemeenschappelijke ruimtes. Sommige hostels organiseren ook activiteiten, dat helpt ook al contact te leggen.
Wat betreft locals had ik idd niet zo veel contact, soms waren er locals die een hostel runden en daar kon je leuk mee praten, of gidsen die open staan voor een sociaal praatje, maar verwacht niet op elke straathoek een praatje te kunnen maken met een Japanner. Ik ben wel op straat aangesproken door twee Japanse mannen, maar had daar zelf geen zin in. Wel waren er veel (oudere) andere toeristen die me kort aanspraken, vaak vooral om te vragen of ik echt alleen reisde. Maar ik heb me al met al niet eenzaam gevoeld, ik stond elke dag vroeg op om voor de drukte dingen te kunnen bekijken, en at daarvoor relatief vroeg in de avond en mistte daardoor het sociale avond gebeuren, maar dat vond ik prima. Japan is sowieso een land waar veel mensen alleen eten in restaurantjes, en ik at meestal eind middag/begin avond, voor de drukte. Soms ontmoet je aan de bar ook wel wat mensen, want daar werd ik meestal neer gezet om te eten ondanks dat er genoeg plek was aan tafeltjes haha.
