Ik ben vanuit huis meteen gaan samenwonen. Best wel lang ook twijfels over gehad en wilde eerst graag iets voor mezelf. Maar dat lukte gewoon niet door de enorme vraag. Samen hadden we toch wat meer te besteden. Ik heb hier geen spijt van. Ik denk niet dat ik minder zelfstandig ben omdat ik meteen ben gaan samenwonen. Omdat je dan toch zelf moet koken, wassen, een huishouden onderhouden. Maar ook communiceren met je vriend hierover en taken verdelen. Je doet het wel samen met iemand maar ik heb niet het gevoel dat ik leun op mijn vriend of andersom. En thuis deed mijn moeder het uit gewoonte en zij was ook meer thuis voor het gezin. Als ik thuis kwam uit werk stond het eten klaar, als ik mijn was in de wasmand deed werd het meegewassen met ieders was.
Ik vind het alleen soms jammer dat ik nooit een huisje heb gehad wat ik kon inrichten naar totaal mijn eigen smaak haha.