Samenwonen

[Harrrie]

Wij hebben alle vaste lasten op een hoop gegooid en in de vaste lasten rekenen we oa huur, gwl, (zorg)verzekeringen maar ook boodschappen, netflix, spotify, apple family, kranten abbos, maar ook wat we willen sparen etc.

We hebben hiernaast berekend wat onze netto salarissen samen zijn. We maken hetzelfde bedrag over naar de spaarrekening en daarnaast berekend wat we allebei moeten overmaken naar de gezamelijke lopende rekening zodat we even veel zakgeld over houden (in praktijk betekent ditt dat we allebei meer geld op onze rekeningen overhouden dan zakgeld gezien sommige vaste lasten zoals zorgverzekering niet van de gezamelijke rekening gaat maar van de prive rekening).

Dit leek ons het eerlijkst. Dat zakgeld is dan puur voor leuke dingen doen (als we samen uit eten gaan betalen we het dan 50/50 gezien we allebei evenveel zakgeld overhouden), kleding en persoonlijk sparen.

Edit voor toevoeging: en voor nu is dit eigenlijk bij ons 50/50 omdat we netto bijna evenveel verdienen maar ben ik er gigantisch op achteruit gegaan (van een all in huur van 400 euro ben ik nu naar een gezamelijke all in huur gegaan van bijna 1400 euro, geef ik ipv 180 euro pm aan boodschappen samen 450 euro uit etc) en zal dit in de toekomst alleen nog maar nadeliger uitpakken voor mij gezien ik veel sneller ga groeien in salaris dan hij en ik dus meer zal bijdrage aan onze vaste lasten terwijl we allebei wel even veel persoonlijk zakgeld zullen overhouden. Voor mij betekent samen wonen een stap zetten naar een gezamelijk leven en het gezamelijk goed hebben dus ook de leuke dingen naar rato verdelen (want zo kan je nog meer leuke dingen samen doen.)

[Keerbeer]

Wij hebben laatst een huis gekocht en moesten ook alle kosten weer even herverdelen. Onze hypotheek betalen we overigens 50/50. Ik ben degene van ons die het minst verdient, maar wil wel graag 50% van het huis betalen om eventueel gedoe in de toekomst te voorkomen.

Onze vaste lasten (g/w/l, abonnementen, belastingen en boodschappen) betalen we naar rato. Daarnaast plussen we beide nog 100 euro bovenop ons ‘eigen’ bedrag voor eventuele uitjes/uit eten/onvoorziene aankopen en dergelijke.

Dus eigenlijk als volgt:
Ik: 500 hypotheek, 400 vaste lasten, 100 onvoorzien = 1000
Partner: 500 hypotheek, 600 vaste lasten, 100 onvoorzien = 1200

Voor ons werkt dit het beste en voelt het het eerlijkst.

[Sundance]

Nou dit vind ik wel heel kort door de bocht zeg. Omdat ik het lastig vind dat ik er financieel op achteruit ga moet ik maar eens nadenken of ik wel wil samenwonen? Dit schiet me echt helemaal in het verkeerde keelgat. Het ‘achteruit gaan’ heeft puur betrekking op het financiële aspect.

Ik wil dolgraag samenwonen om 1001 redenen, aan de ‘nadeelkant’ staat alleen dat ik er financieel op achteruit ga. Dat is absoluut geen reden om het niet te doen, alleen vind ik dat wel iets om bij stil te staan en goed over na te denken wat de beste/eerlijkste aanpak is. Ik vind het heel vreemd dat je dit meteen doortrekt naar hoe mijn relatie in elkaar steekt.

Overigens studeert mijn partner nog, dus gaat het bij ons wel degelijk om een groot verschil in inkomen en niet om een paar tientjes per maand.

[George]

Toen mijn vriend en ik een huurhuis hadden hebben we alle gezamenlijke kosten op een hoop gegooid en naar rato betaald. Uitjes deden we een beetje om en om. Ik betaalde 60% en hij 40%. Nu hebben we een koophuis en wil hij het wel graag 50/50, inderdaad omdat zoals @Keerbeer al aangeeft hij het anders niet zo prettig vindt als er in de toekomst gedoe komt en we het huis niet eerlijk hebben betaald.

Je geeft al aan dat jouw vriend nog studeert en daarom minder kan inbrengen, mijn vriend heeft dit ook gehad met zijn vorige vriendin en toen heeft hij de lasten zo veel mogelijk betaald. Zij kon niet zo veel inbrengen, maar er was natuurlijk wel het vooruitzicht dat zij meer kon bijdragen zodra ze was afgestudeerd, dus dat nam hij dan die periode voor lief.
Mijn ouders hebben dit vroeger ook gehad, toen werkte mijn moeder en studeerde mijn vader nog. Mijn moeders salaris ging toen naar de vaste laten/boodschappen e.d. en wat mijn vader verdiende ging op de spaarrekening en daar gingen ze dan van op vakantie.

Ik weet natuurlijk niet hoe lang jouw vriend nog moet studeren, maar het gaat waarschijnlijk over een situatie van uiterlijk 4 jaar waarin jij (veel) meer kunt inbrengen dan hij. Misschien moet je dat ‘‘gewoon’’ accepteren, want er gaat ook een punt komen waarop hij een baan heeft en de verdeling veel gelijker zal zijn. Dat is nu natuurlijk wel even zuur, maar daar zal hij je natuurlijk ook heel dankbaar voor zijn. Ik zou het andersom namelijk ook best lastig vinden als zo goed als al mijn inkomen naar het huis/de vaste lasten gaat en ik dan niets meer over houd om leuke dingen van te doen/spullen voor mezelf van te kopen.

[Sundance]

Misschien moet ik het ook maar eens een keer concreet gaan uitrekenen wat het precies betekent want zit ik er helemaal naast. Ik heb nu als ik het voor me zie alleen af en toe het idee dat hij straks bijv. meer kan sparen dan in zijn huidige situatie en ik minder dan in mijn huidige situatie. Dat ik minder kan sparen vind ik helemaal niet erg, alleen als hij dan tegelijkertijd juist meer kan sparen ‘dankzij’ mij voelt een beetje krom. Ook juist met het oog op stél dat je ooit weer uit elkaar gaat. Uiteraard niet de intentie, maar wel verstandig om over na te denken vind ik. Maar misschien als ik het concreet uitreken met echte bedragen is het wel helemaal niet zo dat hij meer kan gaan sparen en ik juist minder en zit dat meer in mijn hoofd.

[Musa]

Ik las de hele discussie en dacht ik val even binnen met een ander verhaal wbt kosten verdelen. Mijn vriend verdient meer dan ik, hij werkt 5 dagen en ik heb er zelf bewust voor gekozen om maar 3 dagen te werken. Mijn twee vrije dagen zijn ook echt twee vrije dagen en qua huishouden doen we evenveel (ik denk hij zelfs stiekem meer dan ik). Mijn vriend heeft een gigantische studieschuld waardoor hij als hij de maandelijkse aflossing doet nog evenveel overhoudt als wat mijn maandsalaris is. Mijn studieschuld wordt afgelost door mijn ouders, dus die kosten heb ik niet. Om bovenstaande redenen wilde ik dus graag alles 50/50 doen, mijn vriend is in de praktijk wel vaak degene die wat extra’s koopt en uitjes betaald.

Dus even samengevat:

• ik kies er bewust voor minder te verdienen én om die dagen echt voor mezelf te hebben en dan niet een soort huisvrouw te zijn. Sommige mensen vinden ja je werkt minder maar draagt meer bij in huis dus daarin draag je ook bij etc.
• zijn studieschuld zorgt er voor dat hij na betaling daarvan evenveel netto overhoudt als ik per maand ontvang qua salaris. Mijne wordt betaald door mijn ouders dus dit zijn kosten die ik zelf niet heb. Als hij dan wel naar rato zou bijdragen zou hij dus uiteindelijk minder voor zichzelf overhouden.
• qua samenwonen ben ik er maandelijks op vooruit gegaan. Mijn maandelijkse vaste lasten zijn nu lager dan toen ik nog alleen woonde. Hij is er op achteruit gegaan, zijn maandelijkse vaste lasten zijn nu hoger dan toen hij nog alleen woonde. Dus dit is een beetje wat bij jou ook lijkt te spelen?

[Musa]

Een lieve bonus dochter is wel welkom denk ik! Heb altijd al een zusje gewild

[anon44204370]

En een tweede bonusdochter?

[Sundance]

De vaste lasten gaan we sowieso naar rato doen, dat staat buiten kijf. Mijn vraag ging puur en alleen over hoe mensen het doen met uitjes, boodschappen etc. Omdat ik er nog niet uit ben of ik het eerlijk vind om dat ook naar rato te doen of 50/50.

Dit ga ik later denk ik weghalen ivm herkenbaarheid maar mijn vriend en ik hebben ook een flink leeftijdsverschil. Hij is nog op een leeftijd dat het logisch is om nog te studeren en wat krapper bij kas te zitten. Ik heb lang gestudeerd en ben nu relatief laat gaan werken. Hierdoor verdien ik nu eindelijk mijn eigen geld en zit ik in de fase dat ik wat op kan gaan bouwen. Doordat ik laat ben gaan werken heb ik logischerwijs een salarisgat met leeftijdsgenoten. Ik verdien prima voor een starter, maar voor mijn leeftijd in mijn werkveld is het geen dik salaris. Hierdoor heb ik misschien ook iets van ja logisch dat hij maar weinig kan sparen en ik wat meer en/of wat meer voor mezelf overhoud.

[Quinn]

Is het een idee om de boodschappen mee te nemen in de vaste lasten?

[Discopony]

Aan de andere kant, als haar vriend voorheen 450 euro huur betaalde en zij 750 en ze gaan nu im eem appartement van 1500 euro wonen, gaat zij volgens de 70/30 berekening al 1050 euro betalen terwijl haar vriend 450 euro blijft betalen

Als er voor haar dan ook nog 80 euro extra boodschappen bijkomen terwijl hij er 80 euro minder door gaat betalen, vind ik t ook niet gek om dat dan (nu nog?) niet zo te doen.

Oftewel my 2 cents voor @Sundance: het ligt aan de situatie, zet het bij elkaar en praat erover en laat je niet van de wijs brengen door dingen als “maar je wil het toch graag?” Want wat mij betreft zegt dingen open doorspreken en regelen niets over hoe graag je elkaar ziet, integendeel.

[Lemongrab]

Als je gaat samenwonen kies je ook voor een leven met elkaar (vind ik), dan verandert de volledige situatie gewoon. Dat 1 op 1 gaan afzetten tegen hoe het nu is op individueel niveau werkt gewoon niet volgens mij. Je lasten worden ook hoger omdat je in een groter huis gaat wonen. Je kunt ook redeneren dat huur, gemeentelijke belastingen etc. juist goedkoper zijn omdat je gaat samenwonen, misschien niet ten opzichte van je huidige situaties waarin je dit met 3 huisgenoten deelt, maar ook als je niet zou gaan samenwonen was je op een gegeven moment waarschijnlijk zelfstandig gaan wonen en kon je die lasten ook niet meer delen met huisgenoten. Dan was je veel duurder uit geweest zonder partner. Hoe dan ook denk dat het een scheve vergelijking is om te trekken omdat de hele situatie op zoveel fronten gewoon anders is als je van een studentenhuis in een zelfstandig huis gaat trekken én als je gaat samenwonen. Je redeneert namelijk niet meer alleen vanuit een ‘ik’ maar vanuit een ‘wij’. De hele basis is voor mij dan al fundamenteel anders.

Toen ik ging samenwonen studeerde ik ook nog en betaalde mijn vriend dus veel meer, inmiddels verdien ik meer en betaal ik ook weer meer. Je vangt elkaar ook een beetje op vind ik als je kiest voor een leven samen. Hij heeft mij ook weer gesupport toen ik mijn baan opzegde en een paar maanden zonder inkomen zat, misschien ook ‘oneerlijk’, maar in de toekomst doe ik dat weer voor hem als het nodig is. Ik hoef dat verder niet uit te rekenen tot 2 komma’s.

Wij hebben de boodschappen wel opgenomen in onze vaste lasten overigens en doen we dus naar rato, uitjes en vakanties improviseren we elke keer maar weer een beetje.

[Sundance]

Volgens mij hebben we vooral een ander uitgangspunt. Jij vergelijkt de nieuwe situatie tussen ons beiden en ik vergelijk mijn oude situatie met mijn nieuwe situatie (en zijn oude met zijn nieuwe situatie).

En ik ben blij dat je je mening geeft, daar vraag ik tenslotte ook om in mijn bericht. Ik vind de toon van je bericht wel enigszins agressief/veroordelend. Heb niet het gevoel van ‘Goh ik zou dat misschien anders doen’ maar ‘Jezus wat egoïstisch dat je uberhaupt overweegt om het op deze manier te doen’. Maar dat is het risico natuurlijk als je meningen vraagt, dat die niet altijd per se gebracht worden op de manier die je zelf voor ogen had.

@Discopony jouw voorbeeld komt dicht in de buurt van de werkelijkheid! De verdeling van vaste lasten zal er ongeveer zo uitzien. Boodschappen en uitjes dus nog onduidelijk. Maar dit is precies wat ik bedoel met dat hij er dus financieel op vooruit gaat ten opzichte van zijn oude situatie wanneer we ook de boodschappen en uitjes naar rato zouden doen. Ik ga er sowieso op achteruit (niet erg, ik heb meer draagkracht), maar is het dan ‘eerlijk’ dat als we de boodschappen en uitjes naar rato verdelen ik er dus nog meer op achteruit ga en hij juist op vooruit. Gevoelsmatig denk ik dat het dan eerlijker is als zijn financiële situatie hetzelfde blijft en mijne dus wat achteruit gaat. Uiteindelijk heb ik dan dus nog steeds wel meer te besteden dan hij, maar dat is nu dus ook al zo. Het verschil tussen ons wordt zelfs kleiner doordat mijn lasten stijgen.

Misschien dus uiteindelijk de boodschappen 50/50 en ik wat vaker de uitjes (doe ik nu ook al).

[Sundance]

Nee we moeten het nog concreet gaan berekenen! Dus misschien verduidelijkt dat al wat meer. Ik vind het wel lastig wat daarbij precies wel en niet mee te nemen. Ik heb gewoon een salaris maar hij heeft salaris plus DUO lening. Rekenen we die lening dan mee als inkomen of niet? Aan de ene kant denk ik het is niet echt zijn geld, aan de andere kant vind ik het ook weer gek om het niet mee te rekenen.

[Keerbeer]

Ik ben ook gaan samenwonen met mijn vriend terwijl ik nog studeerde en wij rekenden mijn lening wel bij de inkomsten. Wanneer ik moet gaan terugbetalen, neemt hij op zijn beurt ook weer wat meer lasten op zich. Dit komt overigens ook wel omdat ik bijna het driedubbele moet gaan terugbetalen omdat we nu toeslagpartners zijn (en hij heeft een riant salaris, dus ik vind het zijn schuld ).

Ik zou vooral in overleg met elkaar gaan wat voor jullie het beste gaat werken. Ik las hierboven ook ergens een situatie dat je allebei een percentage van je inkomsten inlegt, maar dat gaf bij ons een dusdanig verschil dat ik mijzelf (als minder verdienende) niet prettig bij voelde. Weet je ook hoe je vriend er in staat?

[gep]

@Sundance, er is al veel gezegd, maar ik denk dat je ook naar de lange termijn moet kijken op dit moment. Samenwonen doe je sowieso al omdat je het plan hebt om lang bij elkaar te blijven. Zijn studie gaat later ook bijdragen aan jullie leven samen. Kun je dit niet zien als overbruggingsperiode?

[Bertie]

Ik snap het gewoon niet. Stel je doet alles 50/50, chill want dan ga je er niet op achteruit. Maar je partner kan dan bijna nooit mee uit eten of naar uitjes. Dat wil je toch helemaal niet? Je wil toch samen leuke dingen doen?

Ik zie nu echt een beeld voor me van iemand die een heel gevulde spaarrekening heeft maar niets leuks met de partner kan doen. Ben je dan gelukkig?

Maar goed ik heb hier ook vaak discussies over met mijn vriend, want in mijn ogen is een buffer leuk maar al het spaargeld daarboven fictie als je er niets mee doet.

[Discopony]

Volgens mij heeft ze het niet over 50/50 zodat hij niets kan doen, maar over een middenweg en overleg daarover.

@Victoria Als voorbeeld: Mijn vriend is vorig jaar een dag minder gaan werken om aan zijn hobby te besteden. Dat levert geen geld op en zijn salaris ging er dus op achteruit.
Bij naar rato zou ik dus automatisch meer moeten gaan betalen daarom, want mijn salaris blijft gelijk en in verhouding krijg ik meer geld binnen. Maar ik werk er ook meer voor.
Ik vind dat iets wat je in overleg doet (hebben we ook gedaan) en niet omdat naar rato altijd per definitie het eerlijkste is

[Yzile]

als mijn vriend als hij met mij ging samenwonen constant zat te zeggen dat ie erop achteruit gaat zou ik niet eens meer willen samenwonen. wat is dat voor instelling…
wij maken gewoon allebei 70% van ons netto loon over naar de gezamelijke rekening en daar betalen we alles van. met de overige 30% koopt hij computers, camera’s en spelletjes en ik tassen, make-up en parfum. en omdat zijn 30% een stuk groter is dan mijn 30% geeft hij me soms een cadeautje.
wij betalen gewoon elk de helft maar zijn helft is water groter.

[tomtom]

Mijn vriend en ik hebben niet op de cent uitgerekend wat naar draaglast de beste verdeling is. Ik had dit huis al gekocht en hij is ingetrokken. Hij betaalt gewoon mee aan alle vaste lasten incl. hypotheek. Hij betaalt daarin wel iets minder dan ik, maar dat was ook omdat ik meer verdien en had echt geen zin om een exacte berekening te maken. Als hij niet hier was ingetrokken, dan had hij de hypotheek van een huisbaas moeten betalen, zie nou niet echt een verschil. We leven ook niet bepaald in een goedkope stad, dus dan had hij 3x zoveel moeten betalen. Dan liever uitgegeven aan je partner, waar je een intieme band mee hebt.

Verder leggen we evenveel in voor de boodschappen, uit eten etc. Ook hierin maken we geen verdeling van wie meer verdient en wie niet. Zou ook niet weten waarom? Of je nou samenwoont of niet, je blijft je vaste lasten houden. Die zijn niet per se hoger geworden voor ons. Dus we vinden het helemaal prima zo.