Ik vind het zo fascinerend hoe het bij The White Lotus over twee dingen gaat: dat de themesong niet meer wololo heeft en dat het een saaier seizoen is dit keer dan de vorige seizoenen.
Voor mijn gevoel is dat echt puur omdat de serie via social media helemaal dood wordt besproken en zo meta om een serie op die manier te kijken? Bijna niemand kijkt die serie puur alleen lijkt wel, iedereen kijkt het met de lens van wat anderen ervan vinden, met hoge verwachtingen over wat de serie precies zou moeten zijn.
Kijk even een seizoen van the Sopranos of een andere serie van 10/20 jaar oud en kijk op welk tempo dingen toen gingen (24 afleveringen in een seizoen van 1 uur etc.) en dat is ook niet saai? Vind ik dan.
