Ik ben een beetje beduusd teruggekomen van m’n gesprek vanmiddag.
De kennismaking met mijn contactpersoon (zij is daar leidinggevende) was heel leuk, het verhaal achter het bedrijf en de nieuwe online tak ook, ze was ook enthousiast over m’n ervaring en de manier waarop ik mezelf dit werk heb aangeleerd.
Toen schoof de teamleider aan, een man die bij hele grote webshops heeft gewerkt en nu deze “start-up” begeleid. Hij had een nogal stuurse houding en was overduidelijk niet echt gecharmeerd, hij stelde steeds vragen waarvan hij blijkbaar dacht dat ik het antwoord niet wist. Nou weet ik gelukkig waar ik over praat, maar ik pretendeer geen absolute expert te zijn.
Dat is ook duidelijk te zien in mijn CV, ik kom met m’n 2 jaar en 4 webshops eigenlijk net kijken en zie deze baan als een leuke uitdaging maar ook een kans om veel te leren. Daar ben ik vanaf het begin echt heel transparant in geweest!
Ik kreeg ook sollicitatie-klassiekers als “waar zie je jezelf over 5 jaar” en “wat zijn je zwakke punten” naar m’n hoofd, dat zag ik echt niet aankomen! Ik dacht dat ik een gesprek inliep om te kijken of ik iets voor ze kan betekenen als freelancer door m’n kracht in te zetten voor het relevante onderdeel van hun shop. In ieder geval, toen ik zei dat ik moeite heb met gestoord worden als ik lekker in m’n flow zit te schrijven had deze guy al meteen besloten dat dat onacceptabel voor hem was, gelukkig zei m’n contactpersoon meteen dat het toch niet gek is om iemand even een paar uurtjes niet te storen hahaha. Achteraf gezien was het zo’n rare situatie!
Het ergste is nog dat ze in principe minimumloon en nul-uren contract proberen te bieden “want we zijn een start-up”. Ik weet het niet, ik voelde me echt totaal kut toen ik daar de deur uit liep en heb denk ik al wel besloten dat ik het niet ga doen, mochten ze met me in zee willen.
Eigenlijk heel jammer want het is een ontzettend leuk bedrijf met een doelgroep waar ik me helemaal thuis in voel. Wat een deceptie!
