Dit heb ik ook gehad! Was een phd. Ze hadden gezegd dat ik uiterlijk de dag voor het gesprek een opdracht toegestuurd zou krijgen om tijdens het gesprek te bespreken. Toen kreeg ik opeens 3 dagen vantevoren op zondag ochtend een opdracht om een essay te schrijven die ik de avond ervoor moest inleveren. Met allemaal eisen erbij waar het aan moest voldoen, maar geen woorden aantal ofzo. En de mail was ook zo geformuleerd dat het geen vraag was maar alleen: doe x, doe y, lever dan en dan in. Punt.
Ik heb toen een mail gestuurd dat ik dit geen goede voorbode vind van een gelijke samenwerking en afzie van voortzetting van mijn sollicitatie. Kreeg toen een boze mail terug dat ik te snel conclusies trek maar het voelt nog altijd goed dat ik die dans ontsprongen ben, al ben ik nu 5 maanden verder en nog steeds aan het solliciteren. Dus denk goed na of je daar wel wilt werken!
Ik heb dit vroeger ook wel gehad. Ik had daar ook een beetje mijn twijfels bij (wie zegt dat ze dat stuk en die pitches later niet gebruiken?) maar ik heb het uiteindelijk gewoon gedaan en was toen ook aangenomen. Het is niet heel zeldzaam in de sector waarin ik werk.
Moet je ook niet doen. Als ze dat vragen kun je zeggen dat dat niet relevant is voor deze baan want andere taken en verantwoordelijkheden. Periodieken zijn altijd een beetje nattevingerwerk. Als je echt 0 ervaring jebt is trede 0 of 1 gebruikelijk (of zelfs aanloopschaal). Als je een paar jaar ervaring hebt ga je ergens aan het begin van de schaal zitten. En met veel ervaring aan het eind. En verder alles ertussen. Altijd eem trede hoger inzetten, zodat je nog iets naar beneden kunt bij onderhandelingen. En wel met argumenten komen waarom je die trede verdient. Dus dat je bovengemiddeld goed kunt breien, ervaring hebt met kantklossen en dat je weet hoe naaimachines werken en dat dit alles zorgt voor een hogere productie bij het maken van kleding bijvoorbeeld. Dus hen uitleggen waarom jij dat geld waard bent.
Ik werk op de HR afdeling van een organisatie die met salarisschalen werkt en voer ook arbeidsvoorwaardengesprekken. Wat ik doe is naar iemands cv kijken, de relevante ervaringsjaren optellen en inschalen in de bijbehorende trede. In sommige gevallen is het heel helder hoeveel ārelevante ervaringsjarenā er zijn en is het aanbod dat ik doe eigenlijk niet onderhandelbaar, vooral omdat we de salarisverschillen tussen soortgelijke medewerkers zo klein mogelijk willen houden.
In sommige gevallen is het aantal ārelevante ervaringsjarenā niet zo helder. In dat geval spreek ik vaak intern een range af (bijv. wij bieden trede X, en als de kandidaat daarmee niet akkoord gaat gaan we max. tot trede Y). Dan geef ik vaak als argumentatie āje hebt X relevante ervaringsjarenā, en als de kandidaat dan goed beargumenteert dat andere jaren ook (deels) relevant zijn waardoor een salaris tussen X en Y passend is, ga ik daar vaak wel in mee. Ik zou om deze reden ook aanraden je cv altijd goed aan te laten sluiten bij de specifieke functie waarop je schrijft, zodat het bij de salarisonderhandeling ook helder is dat je ervaring hebt met die taken en verantwoordelijkheden en de jaren worden meegerekend. Ik zie vaak cvās waarbij dat onduidelijk is of waarbij niet helder is hoe lang de kandidaat die betreffende functie nou precies heeft uitgeoefend en dan ga ik vaak wel afronden naar beneden, aan de kandidaat om dan te beargumenteren waarom er sprake is van meer relevante werkervaring.
Hopelijk heb je hier iets aan! Succes
Ja super, bedankt! Je helpt me hier heel erg mee.
Als iemand bijv. met een master solliciteert op een HBO functie, tel ik die master niet mee als ervaringsjaar, eigen keuze om op een HBO functie te solliciteren. Nu zijn er natuurlijk altijd uitzonderingen (bij functies waarvoor we moeilijk een goede kandidaat kunnen vinden en/of er haast is is ga ik wel eens mee in argumenten waarin ik normaal gesproken niet mee zou gaanš)
1 ervaringsjaar telt inderdaad voor 1 trede!
En ja dat is wel normaal, bij mijn organisatie tenminste. Daar wordt gezegd āde keuze is op jou gevallenā, wordt tijdens het arbeidsvoorwaardengesprek het precieze aanbod gedaan en als de kandidaat dat accepteert is alles rond. Bij mijn organisatie komen we daar 9 van de 10 keer samen uit, juist ook omdat de salarissen vast zitten in schalen en de kandidaat dus wel enigszins kan inschatten welk salaris hij/zij kan verwachten.
Ook goed om je van tevoren even te verdiepen in de secundaire arbeidsvoorwaarden en in hoeverre daarover nog te onderhandelen valt!
Mocht je nog vragen hebben mag je ze gewoon stellen hoor!
heel fijn!
Je kunt bijv. in de cao kijken wat daar al in is vastgelegd over secundaire arbeidsvoorwaarden, en soms staat het ook in een regeling op de site van de organisatie. Bijvoorbeeld reiskostenvergoeding is vaak een regeling voor.
Dingen waar je verder over na kunt denken zijn afspraken maken over bijvoorbeeld flexibele werktijden, vaste thuiswerkdagen, etc!
Nogmaals heel erg bedankt! Fijn om er iets over te horen van iemand die aan de andere kant van de tafel zit. Jij ook bedankt @Virago
Dat waren inderdaad de dingen waar ik aan dacht.
Wat zouden jullie antwoorden op de openingsvraag bij een gesprek:
Welke nieuwe inzichten heb je recentelijk gehad?
Dat ik mijn huidige baan niet leuk vind en daarom nu solliciteer voor die vacature.
Maar waarschijnlijk als ik ooit wel op gesprek mag komen wel een iets mooier verhaal met meer argumenten waarom mijn huidige baan niet is waar ik verder in wil.
Halleluja dat is een goeie
Ik heb het uiteindelijk wel gedaan maar niet heel erg mijn best gedaan, en ik ben uitgenodigd voor een gesprek. Lijkt me overigens een heel leuke werkgever dus dat gaf wel de doorslag om het te doen.
Ik hoop dat het een fijn gesprek is en dat je aangenomen wordt! Dan maakt het ook niet meer uit of je er iets voor geschreven hebt.
Ik begin echt een beetje de moed te verliezen⦠gisteren ook weer gebeld op de vacature waren 130 reacties!!! Ik zat wel bij top 10 en mag waarschijnlijk op gesprek⦠maar ik denk dan, zodra ze vernemen dat ik zwanger ben is het waarschijnlijk heel simpel dan denk ik echt: hoe kom ik nou ooit aan een baan⦠ik wil gewoon echt graag werken!
Ik ben nu 13 weken⦠dus tegen de tijd dat ik proeftijd uit ben zie je het echt wel. (Er van uitgaande dat het ook nog wel 2-4 weken duurt voor ik ergens begin). En ik wil gewoon wel in eerlijkheid beginnen, want als ik na mijn proeftijd ineens zeg oh ja ik ben 20 weken zwanger weten hun natuurlijk ook echt wel hoe de zaken waren tijdens het solliciteren.
Ik heb nu in ieder geval nog werk tot eind september, en dan nog 11 maanden ww maar ik zie het gewoon niet zitten om thuis te zitten en ben echt bang dat de crisis straks alleen maar erger wordt waardoor ik straks in een situatie kom waarbij ik geen ww meer krijg en er dus geen inkomen is vanuit mij.
Ja ik wil ook echt wel eerlijk zijn en snap het vanuit hun Oogpunt ook echt wel. Zeker als je dus nog 129 andere kandidaten hebben waaruit je kan kiezen.
Maar vind het gewoon zo frustrerend omdat ik gewoon nog steeds dezelfde kwaliteiten heb en echt wel een meerwaarde ben voor een bedrijf. Op deze manier kan ik ook echt niet zorgeloos genieten van mān zwangerschap en dat vind ik zo kut
Interessant om te lezen! Hoe doe je dit met starters die direct van een opleiding komen maar wel relevante bijbanen/stages op hun cv hebben? Tel je dat ook mee als ervaring en kunnen die dus ook hoger ingeschaald worden? Of wordt daarvoor alleen gekeken naar echte grotemensen banen?
Dat ik door de Coronacrisis ingezien heb dat het leven kort kan zijn en dat je dus iets doen wat je gelukkig maakt en dat ik daarom nu voor dƩ baan wil gaan
Ik heb gisteren een afwijzing gehad voor een functie waarvan ik dacht dat ik wel door zou gaan naar de tweede ronde, was een heel leuk eerste gesprek en een fijn bedrijf om te werken. Vandaag verwacht ik nog een ander telefoontje, maar dat is waarschijnlijk ook een afwijzing 2 gesprekken gehad die echt heel leuk en positief waren, maar het assessment was negatief (en ze gaven aan dat heel belangrijk te vinden). Ze gingen daarom nog een kandidaat erbij halen en hoor vandaag wat het uiteindelijk geworden is⦠En dan ga je toch weer hopen ook al weet je dat de kans super klein is. Ben wel even helemaal klaar met alles wat er bij komt kijken, telkens je verheugen op een functie, telkens wachten wachten wachten en dan weer teleurstelling. Ik was vergeten hoe mentaal slopend dit proces is.