Ik heb net voor het eerst gezegd dat ik zwanger ben, bij een eerste gesprek. Het gesprek was daarna snel voorbij maar ik weet niet of dat vanwege drukte was en het gesprek gewoon afgerond was. Ik heb een beetje spijt eigenlijk. Ik ga ook met verlof rond de drukste tijd van het jaar, dus dat maakt mij ook al minder aantrekkelijk.
Ik ben nu halverwege, dus ik kan nog maar 3.5 maand werken tot verlof. Daarnaast wil ik niet pas als ik aan de slag ga zeggen âoh ja trouwens ben zwangerâ, vooral niet nu ik zo ver ben. Aan het begin van mijn zwangerschap had ik dat nog wel overwogen, bijvoorbeeld voor 12 weken. Want dan vertel je het vaak ook pas als je al een baan hebt.
Voor mij verschilt het ook gevoelsmatig per bedrijf. Bij een groot bedrijf zou ik het niet meteen benoemen, bij een klein bedrijf waar de verstandhouding heel belangrijk is wel.
Het moet niet trouwens, je bent niks verplicht, dus doe wat je zelf goed vindt voelen. Ik vertel het niet overal bij een eerste gesprek, maar wel bij een tweede.
3 likes
Hebben jullie wel eens een minder gevoel gehad over een bedrijf tijdens het sollicitatieproces, waarna de baan toch heel leuk bleek te zijn? Ik heb nu twee gesprekken gehad voor best een hoge positie. Het eerste gesprek was heel leuk, maar heel kort. Het tweede gesprek viel me tegen. De mails (om het volgende gesprek te plannen) zijn heel kortaf en tussen de bedrijven door gestuurd. Ook verschilden de mensen in de twee gesprekken heel erg qua verwachting van mijn rol. Het klinkt al met al niet als een fantastische werkgever, maar op papier is dit mijn âdroombaanâ en een mega stap omhoog.
Ik denk dat ik gewoon door ga met de gesprekken en het dan maar op mijn gevoel aan laat komen. Iemand die dit herkent?
Ja, dat is wel interessant wat je zegt. Een vriend van me zei ook: krijg je dit gevoel alleen omdat je al gestresst bent of door wat zij doen? En dat weet ik niet, dus ik ga maar gewoon door met de gesprekken.
Iets anders dat ik in het volgende gesprek wel echt moet aanspreken zijn de verwachtingen. De eerste zei dat 4 dagen prima was en de tweede zei dat ze wel iemand zoeken die âover een jaar nog overeind staatâ. Dat is wel blijven hangen want dat is op dit punt in mijn leven niet wat ik zoek in een baan⊠als ze dat nog recht gepraat krijgen ga ik het nog eens goed overwegen 
thanks iig!
1 like
Ik vind het echt verschrikkelijk als mensen vragen hoe het met solliciteren gaat. Het is natuurlijk goed bedoeld en attent enzo, dus wat dat betreft waardeer ik het wel.
Alleen als ik een baan had dan zou ik het waarschijnlijk wel uit mezelf delen. Dus deze vraag echt beantwoorden betekent vertellen over sollicitaties die het niet geworden zijn, en over dingen die ik uit heb staan maar waar ik nog niet van weet of het op iets gaat uitlopen. En ik vertel daar ook liever niet over, want als ze dan later zouden vragen hoe dat is afgelopen kan ik waarschijnlijk weer vertellen dat ik afgewezen ben. En dat vind ik vervelend en confronterend.
En soms is de situatie er wel naar dat ik wat wil delen, maar meestal hou ik het het liefst zo vaag mogelijk eigenlijk.
Is het herkenbaar, om die vraag vervelend te vinden?
12 likes
@Hazel @Victoria ja echt 100%, en om het nog een tikje kutter te maken willen mensen ook altijd âbehulpzaam zijnâ door compleet irrelevante vacatures aan te dragen waardoor ik weer helemaal moeite moet doen om 1) wel duidelijk dankbaar te zijn omdat ze het goed bedoelen maar er niks mee te doen omdat het gewoon een totaal niet passende vacature is maar toch het gevoel te hebben me te moeten verantwoorden, ook omdat 2) ze me elke week aan deze vacatures herinneren en blijven vragen of ik al heb gereageerd op en hoe staat het met en is het nog wat geworden met die vacature voor compleet-irrelevante-baan 1 en 2 en 3 en 4 en 5 zo nee waarom dan niet want ik denk dat je hier en hier eens aan moet denken.
Manage je eigen leven aub!!!
10 likes
Ja dit! Vind dit totaal niet leuk, en ook steeds die reacties van âis het nu nog niet wat gewordenâ, âhoe lang zit je nu al thuis?â âHet duurt wel lang of niet?â en dan vooral van 65+ tantes die niet eens goed begrijpen wat ik doe, echt Gerda bedankt voor je interesse, maar hou je lekker met je eigen leven bezig of stel niet zulke verwijtende vragen! En mân moeder is vooral zoals @EllaFitzgerald beschrijft, vacatures sturen in totaal andere vakgebieden, en als ik dan zeg dat dat niet bij me past âmaar wat kun je dan wel?â om vervolgens dat uit te leggen en een dag later weer een totaal irrelevante vacature toegestuurd te krijgen.
6 likes
Ik zou doen wat voor jou het beste voelt. En net zoals hierboven gezegd wordt, zou ik het pas benoemen in een 2e gesprek en afhankelijk van de termijn. Ik heb het wel steeds in een 2e gesprek gezegd, maar merk echt dat bedrijven het niet fijn vinden om iemand aan te nemen die zwanger is (kan natuurlijk ook net zo zijn dat ik de verkeerde bedrijven tref).
Ik word namelijk wel steeds uitgenodigd, maar uiteindelijk kiezen ze dan toch voor iemand anders. Ik ben nu 20 weken zwanger en ga er maar vanuit dat het voor mijn bevalling sowieso niet meer gaat lukken. Ik ben ook in staat het nu in mijn brief erbij te vermelden omdat ik geen zin meer heb om ergens energie in te steken waarvan ze dan later toch bij het gesprek denken Ohh ze is zwanger dus die willen we niet. Nodig me dan alleen maar uit als je daar voorbij kan kijken.
1 like
Ja, herkenbaar. Daarom vertelde ik het op termijn nog maar weinig mensen (een vriendin/collega en mijn vriend, verder niet). Tegen mijn moeder heb ik expliciet gezegd dat ze er niet meer naar moest vragen omdat dat mij stress geeft. Dus misschien dat tegen mensen zeggen? Het voelt als extra druk en je hebt er gewoon niets aan. Ook die niet-passende vacatures toegestuurd krijgen is ergenis ja.
Overigens heb ik nu een baan gevonden via een open sollicitatie. Ik riep altijd als hardst dat ik daar âniet in geloofdeâ want âals ze iemand zoeken staat er wel een vacature onlineâ. Ben het toch maar gaan doen (en het is extra werk want je moet zelf op zoek naar bedrijven) maar ik heb nu toch via die weg een baan gevonden. Dus wel de moeite waard om het zo te proberen. Ik werk in een werkveld waar ze de keuze uit duizenden hebben als ze een vacature plaatsen, dus het scheelt wel echt als jij als enige een open sollicitatie stuurt ipv dat je moet strijden tegen 600 brieven van anderen.
4 likes
Ik kreeg het gisteren zelfs te horen van iemand waar ik solliciteerde, die vond het lang duren alsof ik eigenlijk totaal ongeschikt ben. Ik ben anderhalve maand werkloos in het midden van een pandemie Ă©n de zomervakantie, dus het valt heus wel mee. Ik heb nu ook gewoon vier lopende sollicitatieprocessen dus het valt wel mee denk ik.
2 likes
Heel fijn dat dit herkenbaar is! Ik voelde de frustratie in sommige berichten, sorry dat die erbij omhoog kwam haha
Ja dit vind ik dus ook heel kut, lief maar kun je weer een teleurstelling gaan delen. Dan is het inderdaad fijner om te zeggen Geen nieuws=slecht nieuws.
@EllaFitzgerald @aardappeleter ik krijg gelukkig nauwelijks dingen doorgestuurd, en als ik wat krijg zijn ze niet opdringerig. Maar ik herken het wel een beetje van toen ik vorige keer zocht. En die rotvragen komen bij mij af en toe, en dan inderdaad vooral van mensen die het niet snappen.
@Virago Iedereen weet sowieso wel dat ik op zoek ben, daar kom ik niet onderuit. Bij mensen die dichtbij staan zeg ik dat inderdaad ook wel! Maar bij de meeste houd ik het op een âja ben aan t kijken, nog niks gevondenâ, Misschien er nog bij dat ik een paar gesprekken heb gehad, maar niet over de dingen waar ik nu in de procedure zit.
Jij gefeliciteerd met je nieuwe baan in ieder geval! 
1 like
Heel veel herkenning wat betreft de ergernis als iemand vraagt naar mijn sollicitaties. Het is allemaal heel lief bedoeld maar inderdaad, als er iets te vertellen valtdeel ik dat echt. Niks zo demotiverend dan steeds te moeten vertellen dat iets weer op niets is uitgelopen.
Zelf heb ik een tijd terug, na mijn bacheloropleiding een aardige tijd (+/- 1 jaar) gesolliciteerd. Omdat ik toen niet eens uitgenodigd werd voor een gesprek (en omdat ik niet zo goed wist wat ik zocht) ben ik een master opleiding gaan volgen. Beste keus van mân leven. Maar nu ben ik dus opnieuw al een paar maanden aan het solliciteren en krijg ik alleen al steeds afwijzingen op mijn brieven. Naast dat dit mega demotiverend is vraag ik me ook erg af of ik het schrijven van een motivatie brief en CV wel âgoedâ doe. Als in, een aantal van jullie vertellen dat jullie uitgenodigd worden voor een gesprek en dit zou ik zo graag ook eens willen. Al is het maar als kleine boost om door te zoeken naar een passende baan 
Misschien een stomme vraag maar hebben jullie enig idee hoe jullie ervoor gezorgd hebben dat je wordt uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek? En hebben jullie ooit je brief + cv laten checken door bijv vrienden of recruiters?
1 like
Dankjewel! Jij succes met het vinden ervan, komt echt goed.
@eiland Ik heb mijn eerste tig brieven vroeger altijd laten lezen door vrienden en familie. Inmiddels doe ik dat niet meer omdat ik weet dat ze goed zijn. Maar een tip: vraag eens aan iemand die je kent die meerdere banen heeft gehad of je een brief mag lezen. Dat opent echt je ogen (bij mij wel in ieder geval). Je mag mij ook een brief sturen (evt geanonimiseerd) zodat ik je feedback kan geven als je wilt.
2 likes
Ik ben op de laatste paar brieven die ik heb gestuurd vaak uitgenodigd. Mijn geheim: in een sector solliciteren waar er veel vraag is naar werknemers
Ik vind mijn brieven ook wel goed, maar ik heb ze nooit laten checken door een expert dus ik weet niet of dat ook echt zo is. Ik probeer in ieder geval om ze kort maar krachtig te houden, en om in 1 alinea te vertellen waarom ik de baan wil, en in de volgende waarom ik geschikt ben voor de baan.
Mijn CV is wel gecheckt door een loopbaancoach, en daar heb ik best wat goede tips van gehad, dus ik raad het wel aan om je cv en brief een keer door een professional te laten bekijken. Kan soms nog wel gratis bij je uni, ook als je afgestudeerd bent.
Toen ik voor het eerst ging solliciteren was dat ook na mijn master en ben ik in een jaar tijd 1x uitgenodigd voor een gesprek. En uiteindelijk was de 2e keer bij de omscholing die ik heb gedaan. Dus ik snap je 
Het grootste verschil met toen is dat ik nu werkervaring heb, maar vooral dat ik in een andere sector werk met een groot verschil in werkgelegenheid. Dus net als @Trivia, de gouden tip heb ik ook niet voor je.
1 like
Geldt dit ook voor gesprekken zelf? Ik heb het idee dat ik vaak te bescheiden ben tijdens een gesprek, mezelf moeilijk kan verkopen omdat ik het allemaal vanzelfsprekend vind wat ik allemaal doe. Terwijl iemand anders normale zaken (in mijn ogen) wel als voorbeeld gebruikt en zichzelf verkoopt en omhoog praat en dan de baan krijgg
Ah anderhalve maand is nog helemaal niet zo lang, wat een stomme opmerking!
Haha ja, een beetje wel ja, maar maakt niet uit haha, het is gewoon de hele situatie en dat ik vaak zoiets heb van âdenk je dat ik zelf niet in zit over de situatie?â maar goed. En vooral dat delen van een teleurstelling is gewoon niet leuk. Maar het komt uit een goed hart denk ik dan maar.
En als aanvulling op het brief/cv laten checken, dit heb ik tot nu toe alleen nog door iemand van de universiteit laten doen, maar bescheidenheid is hierin echt een ding ja, ook gaf die persoon aan dat ik beter meer aandacht kon geven aan mân meest relevante (bij)banen en dan de overige (bij)banen schrappen (ook al lijkt het dan alsof je een gat in je cv hebt).
2 likes
Ik ben bij mijn huidige baan aangenomen terwijl ik een totaaaaal andere achtergrond heb. Bij mijn eerste gesprek zeiden ze al dat ik niet de achtergrond heb maar dat mijn brief en cv er het meeste uitsprongen in totaal rond de 50 aanmeldingen. En dat ik dus daarom uit ben genodigd voor een gesprek. In het gesprek bracht ik naar voren dat ik weet dat ik niet de achtergrond heb die ze zoeken maar dat ik wel gewoon HBO werk- en denkniveau heb en dat dat samen met mijn leergierigheid genoeg is om die achtergrond in te halen.
Mijn cv en brief had ik in dezelfde stijl gemaakt met een template van een gratis website (iets van gratis template cv had ik gegoogeld). Daarop ook meer dingen beelden gemaakt in plaats van in woorden zoals bijvoorbeeld: Nederlands O O O O O - Engels O O O O - Duits O O. En dit ook dan met mijn vaardigheden in Microsoft Word, PowerPoint, Excel etc.
En verder wat ik heb is een paar hobbyâs erop die wel specifiek zijn. Dus ik had bijvoorbeeld erop: uitproberen van nieuwe vegetarische gerechten, lezen van thrillers, wintersport in Oostenrijk. En bij een van mân gesprekken in het verleden had ik het naar aanleiding daarvan over wintersport in Oostenrijk vs. Frankrijk. Klinkt onbelangrijk maar dat breekt toch een beetje het ijs en zorgt voor âbondingâ!
Oh en ik ben toch ook wel voorstander van een foto op je cv. Aan de ene kant vind ik het verschrikkelijk maar ik kreeg dat wel terug als tip van 3 uitzendbureauâs toen ik daar ingeschreven stond.
Verder zou ik als je gaat solliciteren eerst de vacature doorsturen naar een vriendin en een familielid en daarna je cv + brief. Dan kunnen ze goed kijken of het aansluit op de gevraagde punten vermeld in de vacature.
Ook pas ik de taal in mân brief aan op de taal in de vacature. De vacature van mân huidige baan was heeeel vlot geschreven ('hou je wel van een drankje op onze wekelijkse vrijmibo?! - terwijl het een semi stoffige baan in de financiĂ«le dienstverlening is haha) dus mân brief werd ook een stuk informeler hierdoor.
Lang verhaal maar ik hoop dat je er wat aan hebt!
5 likes
Ik denk dat je cv wel het allerbelangrijkste is, daar wordt toch eerder naar gekeken. Zet daar dus alles op wat van toepassing kan zijn en ook een persoonlijk stukje. Ik heb nog geen foto op mijn cv maar dat zal ook wel helpen.
Ik ben altijd best arrogant in mijn brieven, als in: ik weet mijn sterke punten en die benadruk ik. Ik schrijf een heel persoonlijke brief en laat ook zien hoe interessant ik het bedrijf vind. Ik denk ook dat het heel belangrijk is om altijd een nieuwe brief te schrijven. Inmiddels doe ik dat in een kwartier, omdat ik wel een bepaalde opbouw heb natuurlijk.
Ik ben voor de afgelopen 9 sollicitaties 7 keer uitgenodigd dus qua brief doe ik wel iets goed denk ik.
1 like
Ah ja dat is lastig. Wat bij mij denk ik helpt is dat ik in een werkveld zit dat erg informeel is en waar ik heel persoonlijke brieven kan sturen. Ik vertel dus echt in mijn tone of voice over mezelf, op een vrij ongebruikelijke sollicitatie-manier heb ik het idee. Heel direct, een beetje arrogant en met grapjes. Dit werkt vaak goed, maar dat moet wel mogelijk zijn in je vakgebied.
Ik zou het heel leuk vinden om je brief te lezen als je dat wilt!
1 like
Foto inderdaad sowieso op je cv. Ook al zie je er niet uit als Doutzen Kroes, je kunt 100 fotoâs maken tot er 1 is waar je op jouw voordeligst uit komt. Dat kan ook een vriendelijke of vrolijke lach zijn bijvoorbeeld. Als ik iemand uit zou moeten nodigen zou ik brieven zonder foto toch sneller achterwege laten denk ik. Gewoon omdat je minder een beeld van iemand krijgt. Maar wat ik ook wel eens heb gezien: typische facebookfotoâs op een cv. Daardoor zou ik diegene juist weer niet uitnodigen (zwartwit gezegd).
En vergeet ook niet enthousiast te zijn over het bedrijf. Dus goed vertellen waarom dit bedrijf er juist uit springt. De lezer ziet snel genoeg of het een copypastebrief is die ook naar andere bedrijven gestuurd is of dat het echt speciaal voor dit bedrijf geschreven is.
2 likes