Ik heb mijn hbo opleiding er niet op staan (2 jaar gedaan), maar alleen wo bachelor en 2 masters. Middelbare school heb ik dus ook niet. Mijn hbo bachelor was wel echt helemaal niet relevant voor de banen waarop ik solliciteerde.
Verder ligt het aan de functie wat ik er op zet, ik maakte dus ook verschillende cv’s. Ik probeerde mijn cv op 1 pagina te houden, dus ik kon er niet altijd alles opzetten. Ik kan je anders wel mijn cv sturen?
Ik heb nu intern een andere functie aangeboden gekregen, en ik heb net via Zoom overleg gehad.
Ik heb er helemaal zin in. Alleen het salaris valt een beetje tegen.
Ik was in mijn vorige functie al best hoog ingeschaald, dus nu hebben ze 1 trede verhoging aangeboden. In het gesprek heb ik dit gewoon als informatie aangenomen.
Nu heb ik het contract in mijn mail gekregen en ik twijfel toch.
Is het raar om nu toch nog op het salaris terug te komen?
Het gaat mij niet om die paar euro maar ik krijg best meer verantwoordelijkheden, en zou twee treden dan beter vinden passen.
Mijn broer zegt, laat het gewoon, volgend jaar ga je vanzelf omhoog.
Mijn vriend zegt: vragen!
Ik heb wel veel zin in de functie, en wil niet dat ze denken dat het om die paar centen gaat.
Wat vinden jullie??
Altijd vragen, als je veel meer verantwoordelijkheden krijgt is dat toch niet onredelijk maar gewoon een goed inhoudelijk argument. Zeker als jullie eigenlijk nog niet eens inhoudelijk over het salaris hebben gesproken is het niet gek om dat alsnog te doen.
Dat wat je broer zegt vooral negeren, als we de loonkloof willen dichten moeten we vooral niet braaf gaan zitten afwachten tot de baas spontaan besluit tot loonsverhoging (= bijna nooit natuurlijk) maar zelf actie ondernemen. 2 schalen is misschien wel meteen een grote stap tov 1 trede maar er valt vast iets in het midden te vinden waar jullie allebei tevreden mee kunnen zijn. Als je nu meer omhoog gaat ga je ook volgend jaar vanzelf omhoog, maar dan krijg je alleen je standaardtrede waarschijnlijk en heb je geen inhoudelijk argument meer om aan te voeren terwijl je dat nu wel hebt.
Thanks voor je berichtje. Ik bedoelde eigenlijk twee treden tov twee schalen. Ik vind 1 trede zo heel minimaal.
Ik voel me gewoon bezwaard om meer te vragen. Erg eigenlijk.
Denk ik: Ze heeft net dat hele contract opgesteld, omdat ik niks gezegd heb.
Maar je hebt helemaal gelijk!
Ik probeer altijd maar in mijn achterhoofd te houden dat ze altijd beginnen met het allerminimaalste wat ze willen geven. Dat is dus de opening van het spel (want dat is het), maar er zit altijd meer in dan dat. Je hebt zelf ook bijna altijd een marge in je hoofd van wat je wil verdienen, je werkgever ook voor wat ie wil betalen. Maar inderdaad: als je niks zegt erover en meteen akkoord gaat dan komen ze wel heel makkelijk weg met het minimum. 1 extra trede is al helemaal niet gortig vind ik om te vragen hoor. Ik vind dat het ook laat zien dat je jezelf serieus neemt en weet wat je waard bent, dus het kan ook positief zijn (mits je het een beetje redelijk houdt natuurlijk en jezelf niet grandioos de markt uitprijst).
O en gefeliciteerd met je nieuwe baan btw!
Ik doe het zo (ben erg moe dus dan maar in puntjes):
*zucht…ik zit nu een beetje in een dilemma (wel op een goede manier i guess, maar weet even niet hoe ik hiermee moet omgaan).
Ik heb vandaag 1 concreet aanbod gehad van partij X, van partij Y net te horen gekregen dat ze mij een aanbieding willen gaan doen. Partij X wilt wel maandag weten wat mijn besluit is omdat er haast bij geboden is bij hun. Nou heb ik tegen Partij Y gezegd van ja ik heb zojuist ook een ander aanbieding gehad en zij willen het maandag van mij weten. Nou weet partij Y nog niet wanneer het arbeidsvoorwaardengesprek gaat zijn. Ze kan ook niets zeggen of mijn studieschuld en minimale salarisindicatie gehonoreerd kan worden.
Ik ben nu dus bang dat ik voor maandag nog geen arbeidsvoorwaarden gesprek heb en dan eigenlijk niet weet hoe ik het beste kan schakelen zonder mijn eigen positie af te zwakken.
Er zit nog een verschil tussen weten wat je besluit is en daadwerkelijk tekenen in veel gevallen? Misschien niet netjes om ‘ja’ te zeggen en daarna het contract niet te ondertekenen, maar je zit daarvoor er nog niet aan vast. En krijg je toevallig nog proeftijd?
In het aanbod wat ik nu zag staan stond er gewoon 12 maanden met bepaalde tijd (er stond geen proeftijd bij).
Dat is dus ook mijn ding, wat als je ja zegt en uiteindelijk toch niet wilt…zit je dan ergens aan gebonden?
Niet bezwaard voelen hoor. Bij mij was het contract ook al klaar. Toen hebben ze het opgelost door me een eenmalige loonsverhoging (oid) te geven aan het begin. Dat was gewoon een formulier naast mijn contract. Soort addendum.
Ik durf het niet met 100% zekerheid te zeggen maar over welke sector hebben we het?
Misschien kunnen andere FF’ers hier een antwoord te geven. Hebben we hier eigenlijk HR- of arbeidscontractkoninginnen?
En ik heb wel eens een contract eerst mee naar huis genomen om het rustig door te lezen en vervolgens later getekend. (Over het weekend getild.)
Ooeh, i.v.m. herkenbaarheid wil ik het liever niet zeggen want er is maar 1 specifieke speler in NL met deze kenmerken. Ze hebben namelijk ook geen branche CAO.
Ja ze wilden dus morgen eigenlijk al iets weten, ik heb nu gezegd dat ik er even rustig over nadenk en het over het weekend heen til. Nu wil ik eigenlijk maandag gewoon nog wat vragen mailen waar ik dan zogenaamd over het weekend over heb nagedacht. Maar goed, daarmee rek ik max 1 of 2 dagen
Ik voel me persoonlijk ook snel bezwaard rondom mn eigen salaris. Je kan altijd voorstellen dat je een salarisafspraak zou willen na x maanden in nieuwe functie. Heb jij je waarde in je nieuwe functie bewezen - vond ik zelf minder “eng” om te doen en wel fair (gezien nieuwe rol/verantwoordelijkheid bij mij ook een gok was - niet dat ik daar ervaring in had). Als mensen dat bij mij voorstellen ga ik daar ook sneller in mee, dan in directe onderhandeling met een collega.
12 maand met onbepaalde tijd? Is of het 1 of het ander lijkt me. Als je niet zeker bent van de functie/het bedrijf, zou ik wel even opletten op de opzegtermijn. Als t een jaarcontract is, kan die zomaar niet erin staan (en kun je dat jaar Eigenlijk niet opzeggen als het stom blijkt)
Waarschijnlijk hebben ze een 2e keus open staan, die ze morgen/maandag iets hebben beloofd te laten weten.
Zou je het doen mits de andere tegenvalt?
Zo ja, enthousiast reageren morgen middag met wat vragen.
Zit er een leaseauto in? Anders wat ingewikkelde vragen daarover stellen, moet vaak via een leasepartij nog dus daar duurt t wel langer over.
Kun je een proforma loonstrook opvragen? Met de gok dat op vrijdagmiddag daar niemand voor aanwezig is?
Kun je vragen stellen over de pensioenpremies en hoe de staffels verdeeld zijn: wat jouw inbreng is en die van de werkgever?
Salesachtig? Moeilijke vragen stellen over concurrentie en relatiebeding. Concreet krijgen over wie en wat dat betreft.
Mij heeft het op een gegeven moment erg geholpen om op een andere manier naar een salarisonderhandeling te kijken. Namelijk: hoe je met deze onderhandeling omgaat, zegt ook veel over hoe jij in je werk bent. In mijn geval vrij concreet, omdat ik voor mijn werkgever ook moet onderhandelen. Dus op deze manier laat ik zien dat ik de waarde van iets (in dit geval ik) ken én het lef heb om dit te regelen. Maar ook in veel andere beroepsgroepen zegt het iets goeds over je, sterker nog; ik vind het altijd voor je spreken als je het wel doet. Als mensen het niet doen vind ik dat ook altijd wel veelzeggend. Misschien kan het je helpen er op die manier naar te kijken 
Je bericht was denk ik voor @WBJNE
Anyway op jouw comment;
Ik vind onhandig onderhandelen enorm in je nadeel werken, tactisch juist weer in je voordeel.
Weet van mezelf dat ik mezelf eerder tekort zal doen, omdat ik dan denk “ ja ben ik dat wel echt waard???”. Lees een minder handige formulering, hartkloppingen etc. Gedachtes als; schaad ik daarmee mn huidige relaties niet. Echt drama, die ervoor zorgt dat al mn onderhandelvaardigheden kwijt zijn. Als je daar tips voor hebt, laat maar weten.
Daarom dat ik zelf bij onderhandeling voor mezelf intern naar iets nieuws destijds heb geneigd naar een: bedankt voor deze kans, maar meer verantwoording > meer waarde. Snap dat dit een gok is, dus wil me eerst bewijzen. Ik zou graag voorstellen een salarisafspraak willen voorstellen dat bij goed functioneren (was gelinkt aan doelstellingen toen) ik na 6 maanden X omhoog ga.
Was in mijn hoofd heel redelijk en logisch voor beide. Liep overigens goed af, was akkoord en sneller uitgekeerd dan die 6 maanden.
Maar het is toch zonde om zo over jezelf te praten als je ook allebei kunt hebben? Het een sluit het ander niet uit vind ik, je kunt ook pleiten voor nu een verhoging én over een tijdje. Je noemt allemaal redenen om het niét te krijgen, of redenen om het eng te vinden, maar ik vind dat jammer omdat jij juist degene zou moeten zijn die kan argumenteren waarom je het wél zou moeten krijgen. Die argumenten tegen kan de andere partij wel verzinnen 
Zijn jullie steeds via videobellen aan het solliciteren trouwens? Ik vind dat zo naar 
En hebben jullie weleens meegemaakt dat een bedrijf daadwerkelijk referenties opvraagt? Heb nu 2 oude managers van bedrijven waar ik heb gewerkt die zelf hebben aangegeven dat ik ze als referentie mag opgeven. Maar gebeurt dat navragen nou echt vaak?
Ik heb een keer meegemaakt dat een bedrijf 3 referenties wilde hebben en ze allemaal had opgebeld. 