Misschien begrijp ik het verkeerd hoor, maar je droomscenario is hetzelfde bij een andere werkgever (en dus in het onderwijs), alleen weet je niet of je wil blijven werken in het onderwijs en kijk je dus buiten de sector. Spreekt dat elkaar niet tegen? Lijkt me de zoektocht iig niet makkelijker maken.
Vet mooi compliment wel dat je al 3 keer een aanbod hebt gehad!
Als ik in het onderwijs wil blijven werken dan het liefst bij mijn huidige werkgever, alleen in een ander team. Verder durf ik even niet meer te reageren op andere soort vacatures omdat ik steeds beet heb. Dat is enerzijds fijn maar zorgt ook voor veel verwarring en maakt mijn situaties nog ingewikkelder. Ik kan gewoon niet omgaan met die onzekerheid en moet misschien maar even een paar weken de huidige situatie afwachten totdat er onderwijsvacatures online komen te staan die mij aanspreken. En anders kan ik alsnog op zoek gaan naar een baan in een andere sector.
Spannend! Ik heb zelf destijds bij mijn eerste werkgever best wat gehad aan informatie van samensterkzonderstigma, had toen nog therapie enzo en wist niet zo goed wat ik daarover wilde delen en hoeveel dan passend/nodig was. Misschien kan je zoiets met handige tips ook vinden voor mensen met een wajong? Bv via rijksoverheid, uwv, of iets van een belangenvereniging. Vind t zelf altijd wel fijn een beetje in te lezen en â mijn standpunt/antwoordenâ te bepalen ofzo haha
Ik denk ook dat ze dat niet gaan vragen 
althans, ik houd nu sollicitatiegesprekken voor een kleine functie en er is een bepaalde reden dat wij iemand voor dat aantal uur zoeken (kleine rol, niet super veel geld beschikbaar, het idee dat de activiteiten in die tijd gedaan kunnen worden) en het voelt ook niet âaan mijâ om te vragen waarom iemand 20 uur genoeg vindt ofzo.
Wat ik wel eens gevraagd heb is of iemand er nog iets naast doet, maar dan meer omdat dat in het gesprek paste. Besef nu dat dat misschien niet handig was om te vragen? Maar het kwam voort uit het CV en diegene was freelancer, dus misschien vandaar. Maar als het antwoord dan is: ja want studie, ja want werk, of ânee nu even nietâ dan is dat ook prima. En ik snap helemaal dat je eerst zonder de toevoeging Wajong wilt gaan hoop dat het lukt!
Ah zo! Vervelend dat het ook een ongelukkig en onrustig gevoel oplevert. Geen idee of je tips wilt ofzo hoor, maar heb je je al ingeschreven voor hele specifieke vacaturesites (alert voor vacatures die online komen)? Of een open sollicitatie overwogen? Ik herken wel wat je schrijft, ik vind mijn werk leuk maar heb wel een bepaald droomscenario voor ogen en door gesprekken met mensen die zoân baan hebben of bij zoân soort organisatie heb ik ook scherp gekregen wat dan dĂ© ideale vacature voor mij zou zijn en daar gericht alerts voor ingesteld. Daardoor kon ik het ook wat beter parkeren en loslaten (bijkomend voordeel: vond mijn baan gelijk weer een stuk leuker Ă©n weet beter wat ik daarin zelf kan doen om zo dicht mogelijk bij dat droomscenario te blijven)
Mwah niet heel gek toch? Soms zijn CVs heel summier en wil je echt wat meer info hebben om een beter beeld te krijgen. Of heb je iets op LinkedIn gezien bij diegene wat niet in haar CV staat. Als het maar niet een nare vraagstelling is met het doel om een verklaring te zoeken waarom iemand kiest voor 20 uur, een gat in zn CV heeft oid. Op de zuid-as heb ik weleens een gesprek gehad dat meer een halve ontgroening f politie ondervraging leek, dan geef je ook niet echt een lekker signaal af als werkgever (vind ik. Genoeg mensen die er wel zin in hebben).
Ik ben wel expres gaan reageren op andere vacatures buiten mijn huidige sector met de goede hoop dat ik 1) beter zou weten wat ik wil en 2) misschien ook direct dan een leuke baan kon binnenslepen. Ik zit nu ook niet op de schopstoel.
Ik heb in het verleden wel open sollicitaties eruit gestuurd en met succes, maar dat vind ik fijner als ik enigszins voor mij heb wat ik ongeveer wil. En in mijn omgeving kan ik niet zo goed over dit onderwerp praten omdat veel mensen in een mindere positie zitten of al gauw zoiets hebben van âmens doe niet zo moeilijkâ.
En van tig alerts uitzetten word ik nog drukker en verwarder, ben ik bang. Mijn hoofd draait al overuren met de kwestie banenzoektocht en wat wil ik verder met mijn leven. 
Maar wat wilde je bereiken dan met je eerste post, want wij kunnen dat ook niet voor je invullen.
Buiten je eigen sector solliciteren en een baan aannemen. Of bij dezelfde werkgever wachten tot er een vacature vrijkomt
Ik kan gewoon niet tegen deze onzekerheid. Van twee jaar geleden alleen op bed kunnen liggen, naar nu een extra diploma en op het gebied van werkgelegenheid veel mogelijkheden. Is voor mij heel verwarrend 
. Ik kan alles zelf weer doen en beslissen en dat is eng of zo? :â)
Een beetje zoals in een supermarkt staan voor een schap met 95959599595 koekjes en je kan van alles gewoon zo kopen en dat je zoiets hebt van âuhh ja wat moet ik nemenâ? Besluiteloosheid neemt langzamerhand de overhand.
Loopbaancoaches etc. kunnen ook weinig met mij.
Op dit moment houd ik sollicitatiegesprekken en ik merk hoe leuk het is om een mailtje van de kandidaat te krijgen nadat het gesprek over is! Nu merk ik pas dat het voor degene die de vragen stelt ook best lastig is: jij kan ook onzeker zijn over hoe het ging, over wat je precies moet vragen en het is best een lastige zoektocht om iemand te vinden die perfect past bij het bedrijf (vooral als het om een klein team staat). Ik heb nu 2 reacties gehad van sollicitanten om te bedanken voor het gesprek en nog een keer hun enthousiasme duidelijk te maken en ik merk dat ik dat echt heel fijn vind en waardeer, ook omdat je dan meteen in kunt schatten of iemand de rol echt wil. Dus dat zou van mijn kant een tip zijn weet niet of het bij elk bedrijf zo werkt, bij ons in de informele sector dus wel heel erg gewaardeerd.
Grappig, ik vind dat echt een afknapper juist. Onnodig en kontelikken
Waarom vind je het onnodig?
Omdat je al bedankt aan het einde van het gesprek toch?
Dus ik vind het overdreven om dan na het gesprek nog een keer te bedanken voor het gesprek, zo van, vergeet mij niet he!
Ik ben minder cynisch 
Dat is toch slim, ik kan dat wel waarderen.
Ik heb morgen een tweede gesprek bij een heel tof bedrijf. Ben al pretty sure dat ik de baan ga krijgen, enige ding is nog het salaris. Ik verdien nu eigenlijk âte veelâ als starter en ben wel bereid om wat minder te verdienen dan ik nu doe. Maar vind dan 100/150 bruto max van afwijken wel het uiterste. Ben zo benieuwd hoe zij erin staan en hoe ik ga reageren. Bij mn vorige arbeidsvoorwaardengesprek klapte ik eig een beetje dicht. Ik verlies ook best wat secundaire arbeidsvoorwaarden maar het is heel logisch dat mn hopelijk nieuwe werkgever dit niet kan bieden (overheid nu vs startup). Kan hier zo over piekeren! Wil wel de baan, maar wil daar ook niet voor een hoop minder geld gaan werken.
Ik heb deze week een tweede gesprek bij een bedrijf waar ik echt graag zou willen werken!! Hebben jullie nog tips voor het voorbereiden van dat gesprek? 
Als ze qua geld niet willen inschikken kun je altijd nog proberen af te dingen in een kortere werkweek of extra vakantiedagen als je dat ziet zitten
Ik versta soms echt niet wie vacatures opstelt, en hoe ze kunnen denken dat het aantrekkelijke functies zijn? Een samenvatting van de twee die ik net zag: je moet jong zijn, uitmuntend, alleen maar kwaliteit willen afleveren (nee ik lever graag brol af?), perfect drietalig NL/FR/EN en liefst nog extra talen spreken, winnaarsmentaliteit met vechtlust, en een onbevangen geest met humor en kunnen zelfrelativeren.
Wat krijg je: ervaring, correcte verloning en bij de ene âkantoor met lichtinvalâ ( 
) en bij de andere âpanoramisch zichtâ. Ja amai echt overtuigend, geen toffe werksfeer nodig, you had me at lichtinval.
Hebben ze ook een work hard play hard mentaliteit đ„Č
Zag laatst een, op t eerste oog, leuke vacature en toen stond dat er. Echt mn allergie, dus gelijk vond ik t stom.
Normaal schrijf ik de vacature teksten bij ons niet, maar laatst kwamen ze aanzetten met : organisatorische superheld en nog zo iets stoms. Dat is dus mooi niet online gezet (dat soort teksten zijn vast leuk als je in een hip bedrijf wilt werken, maar mijn werkplek valt daar niet onder. Dus als sollicitant kom je dan ook wel van een koude kermis thuis als je dat verwacht)