Als er in een sollicitatiegesprek de vraagt komt
“wat zijn jouw 3 grootste successen” of “waar ben je trots op”
zouden jullie dan benoemen dat het overwinnen van een eetstoornis je allergrootste succes is en dat je daar het aller aller trotst op bent? Aan de ene kant denk ik ja, want het IS ook een groot succes en ik BEN er mega trots op, en het getuigt ook nog eens van wilskracht, doorzettingsvermogen, ect. Maar… het is en blijft wel een psychische stoornis en ik denk ook dat het een hele grote dikke vette stempel kan drukken op je als sollicitant. Kan ook zomaar ineens heeeeel veel streepjes tegen geven…