Klopt het dat ze bij een sollicitatie niet mogen vragen naar je gezondheid? Ik heb een gesprek over een functie voor niet heel veel uur. Nu ben ik bang dat ze gaan vragen waarom ik aan zo weinig uur genoeg heb oid. Dat komt namelijk omdat ik een chronische ziekte heb waardoor ik niet meer kan werken. Daarnaast word ik aangevuld door de Wajong als ik ga werken, maar ik voel ook niet echt de behoefte om dat te vertellen, omdat ik wil dat ze me zien als mijzelf en niet als die persoon met die Wajong.
Normaliter zou ik dit eerder posten in het onderwijstopic maar daar heb ik voorlopig nog geen toegang toe.
Ik ben net afgestudeerd als docent, doceer een tekortvak, heb daarnaast nog een andere BA, MA en 10 jaar werkervaring in ICT/online dienstverlening. Ik wil alleen lesgeven op mboâs (of desnoods hboâs) en vind middelbare scholen maar niks. Vind mijn huidige werkgever fijn maar het team waarin ik werk minder. Het liefste zou ik dus op dezelfde school willen blijven werken maar door corona lijkt formeren meer tijd in beslag te nemen dan normaal. Er staan dus ook weinig vacatures online.
Ik weet eigenlijk niet of ik volgend jaar wil blijven werken in het onderwijs. Ik heb in de tussentijd dus gereageerd op 3 vacatures buiten het onderwijs, maar niks aangenomen (salaris te laag, mag geen bijverdiensten hebben of de functie was mij te saai). Ik lig dus best oké in de markt.
En nu heb ik zoiets van âplease, geschikte vacatures in mijn provincie, kom z.s.m. onlineâ en ben ik heel onrustig en ongelukkig qua gevoel.
TL;DR: Tig diplomaâs en mogelijkheden maar niet weten wat je wilt. Een âdroonscenarioâ: huidige werkgever ander team, maar dat blijkt lastig in deze rare tijd. Voorlopig nog tijd proberen te rekken zodat ik niet op huidige plek hoef te zeggen âja ik wilâ.
1 like
Klopt dat dat niet mag! Als je zulke vragen verwacht, helpt het misschien om alvast een antwoord te formuleren dat je zou kunnen geven? Mijn ervaring is overigens dat ze echt totaal niet naar dat soort dingen vragen, juist ook om niet de schijn te wekken dat het een rol speelt. Ik was altijd erg bang dat ze iets zouden vinden van dat ik langer over mijn studie heb gedaan en daar nooit naast heb gewerkt (was ook door ziekte) maar heb dat echt nog nooit toe hoeven lichten. Wel is het zo toch met een wajong dat de werkgever een subsidie oid ook krijgt als ze jou in dienst nemen? Kan me iig herinneren dat wij standaard die formulieren gaven bij indiensttreding, maar dan ben je dus al geselecteerd en zo goed als aangenomen zonder dat ze je historie kennen
Aah fijn dat ze daar niet naar vroegen bij jou! Ik heb dus ook nauwelijks gewerkt ernaast maar zeg dan dat ik graag al mijn energie wilde besteden aan mijn studie (wat ook klopt).
Volgens mij kunnen zij inderdaad voordelen ondervinden als ze mij aannemen, maar ik wil graag dat ze mij aannemen om wie ik ben en niet omdat ze geld voor mij krijgen. Er ligt soms nogal een stigma op Wajongers (die kunnen niks etc) en zou het niet fijn vinden als ze mij daardoor anders gaan bekijken. Mijn beperking is echt puur fysiek (en dat zie je niet aan mij) dus zou het vervelend vinden als ze denken dat ik cognitief ook minder kan, terwijl ik âgewoonâ een hbo opleiding heb. Super stom als mensen zo denken, maar het gebeurd helaas wel.
Edit; bedankt voor jullie reacties. Dit is ook mijn eerste sollicitatiegesprek ooit voor een âvolwassen baanâ dus ik vind het ook lastig in te schatten wat ze wel en niet gaan en mogen vragen.
1 like
Misschien begrijp ik het verkeerd hoor, maar je droomscenario is hetzelfde bij een andere werkgever (en dus in het onderwijs), alleen weet je niet of je wil blijven werken in het onderwijs en kijk je dus buiten de sector. Spreekt dat elkaar niet tegen? Lijkt me de zoektocht iig niet makkelijker maken.
Vet mooi compliment wel dat je al 3 keer een aanbod hebt gehad!
1 like
Als ik in het onderwijs wil blijven werken dan het liefst bij mijn huidige werkgever, alleen in een ander team. Verder durf ik even niet meer te reageren op andere soort vacatures omdat ik steeds beet heb. Dat is enerzijds fijn maar zorgt ook voor veel verwarring en maakt mijn situaties nog ingewikkelder. Ik kan gewoon niet omgaan met die onzekerheid en moet misschien maar even een paar weken de huidige situatie afwachten totdat er onderwijsvacatures online komen te staan die mij aanspreken. En anders kan ik alsnog op zoek gaan naar een baan in een andere sector.
Spannend! Ik heb zelf destijds bij mijn eerste werkgever best wat gehad aan informatie van samensterkzonderstigma, had toen nog therapie enzo en wist niet zo goed wat ik daarover wilde delen en hoeveel dan passend/nodig was. Misschien kan je zoiets met handige tips ook vinden voor mensen met een wajong? Bv via rijksoverheid, uwv, of iets van een belangenvereniging. Vind t zelf altijd wel fijn een beetje in te lezen en â mijn standpunt/antwoordenâ te bepalen ofzo haha
1 like
Ik denk ook dat ze dat niet gaan vragen 
althans, ik houd nu sollicitatiegesprekken voor een kleine functie en er is een bepaalde reden dat wij iemand voor dat aantal uur zoeken (kleine rol, niet super veel geld beschikbaar, het idee dat de activiteiten in die tijd gedaan kunnen worden) en het voelt ook niet âaan mijâ om te vragen waarom iemand 20 uur genoeg vindt ofzo.
Wat ik wel eens gevraagd heb is of iemand er nog iets naast doet, maar dan meer omdat dat in het gesprek paste. Besef nu dat dat misschien niet handig was om te vragen? Maar het kwam voort uit het CV en diegene was freelancer, dus misschien vandaar. Maar als het antwoord dan is: ja want studie, ja want werk, of ânee nu even nietâ dan is dat ook prima. En ik snap helemaal dat je eerst zonder de toevoeging Wajong wilt gaan hoop dat het lukt!
1 like
Ah zo! Vervelend dat het ook een ongelukkig en onrustig gevoel oplevert. Geen idee of je tips wilt ofzo hoor, maar heb je je al ingeschreven voor hele specifieke vacaturesites (alert voor vacatures die online komen)? Of een open sollicitatie overwogen? Ik herken wel wat je schrijft, ik vind mijn werk leuk maar heb wel een bepaald droomscenario voor ogen en door gesprekken met mensen die zoân baan hebben of bij zoân soort organisatie heb ik ook scherp gekregen wat dan dĂ© ideale vacature voor mij zou zijn en daar gericht alerts voor ingesteld. Daardoor kon ik het ook wat beter parkeren en loslaten (bijkomend voordeel: vond mijn baan gelijk weer een stuk leuker Ă©n weet beter wat ik daarin zelf kan doen om zo dicht mogelijk bij dat droomscenario te blijven)
Mwah niet heel gek toch? Soms zijn CVs heel summier en wil je echt wat meer info hebben om een beter beeld te krijgen. Of heb je iets op LinkedIn gezien bij diegene wat niet in haar CV staat. Als het maar niet een nare vraagstelling is met het doel om een verklaring te zoeken waarom iemand kiest voor 20 uur, een gat in zn CV heeft oid. Op de zuid-as heb ik weleens een gesprek gehad dat meer een halve ontgroening f politie ondervraging leek, dan geef je ook niet echt een lekker signaal af als werkgever (vind ik. Genoeg mensen die er wel zin in hebben).
2 likes
Ik ben wel expres gaan reageren op andere vacatures buiten mijn huidige sector met de goede hoop dat ik 1) beter zou weten wat ik wil en 2) misschien ook direct dan een leuke baan kon binnenslepen. Ik zit nu ook niet op de schopstoel.
Ik heb in het verleden wel open sollicitaties eruit gestuurd en met succes, maar dat vind ik fijner als ik enigszins voor mij heb wat ik ongeveer wil. En in mijn omgeving kan ik niet zo goed over dit onderwerp praten omdat veel mensen in een mindere positie zitten of al gauw zoiets hebben van âmens doe niet zo moeilijkâ.
En van tig alerts uitzetten word ik nog drukker en verwarder, ben ik bang. Mijn hoofd draait al overuren met de kwestie banenzoektocht en wat wil ik verder met mijn leven. 
Maar wat wilde je bereiken dan met je eerste post, want wij kunnen dat ook niet voor je invullen.
Buiten je eigen sector solliciteren en een baan aannemen. Of bij dezelfde werkgever wachten tot er een vacature vrijkomt
1 like
Ik kan gewoon niet tegen deze onzekerheid. Van twee jaar geleden alleen op bed kunnen liggen, naar nu een extra diploma en op het gebied van werkgelegenheid veel mogelijkheden. Is voor mij heel verwarrend 
. Ik kan alles zelf weer doen en beslissen en dat is eng of zo? :â)
Een beetje zoals in een supermarkt staan voor een schap met 95959599595 koekjes en je kan van alles gewoon zo kopen en dat je zoiets hebt van âuhh ja wat moet ik nemenâ? Besluiteloosheid neemt langzamerhand de overhand.
Loopbaancoaches etc. kunnen ook weinig met mij.
Op dit moment houd ik sollicitatiegesprekken en ik merk hoe leuk het is om een mailtje van de kandidaat te krijgen nadat het gesprek over is! Nu merk ik pas dat het voor degene die de vragen stelt ook best lastig is: jij kan ook onzeker zijn over hoe het ging, over wat je precies moet vragen en het is best een lastige zoektocht om iemand te vinden die perfect past bij het bedrijf (vooral als het om een klein team staat). Ik heb nu 2 reacties gehad van sollicitanten om te bedanken voor het gesprek en nog een keer hun enthousiasme duidelijk te maken en ik merk dat ik dat echt heel fijn vind en waardeer, ook omdat je dan meteen in kunt schatten of iemand de rol echt wil. Dus dat zou van mijn kant een tip zijn weet niet of het bij elk bedrijf zo werkt, bij ons in de informele sector dus wel heel erg gewaardeerd.
9 likes
Grappig, ik vind dat echt een afknapper juist. Onnodig en kontelikken
8 likes
Waarom vind je het onnodig?
Omdat je al bedankt aan het einde van het gesprek toch?
Dus ik vind het overdreven om dan na het gesprek nog een keer te bedanken voor het gesprek, zo van, vergeet mij niet he!
5 likes
Ik ben minder cynisch 
1 like
Same. Ben daar echt allergisch voor. We weten allebei dat je jezelf nogmaals in de kijker probeert te spelen.
4 likes
Dat is toch slim, ik kan dat wel waarderen.
1 like