Stel hier je persoonlijke vraag #3

Ik loop nu 40u pw stage tegen vergoeding van 500 per maand. Zie het wel echt als werken (en ik heb hiernaast ook geen tijd en/of zin meer om te werken).

Vanwege gezondheid ben ik tijdelijk gestopt met werken maar ik werkte eerst 12u pw naast 32u stage

Wat mensen in mn omgeving werken vaak minimaal 60uur. Lijkt me echt de hel op aarde.

1 like

Die 2 waar ik aan moest denken zijn beide chirurg en nog vrij jong. Volgens mij is het in dat beroep geen uitzondering en ze doen het nog graag ook. :tired_face:

Heb jij een duidelijk doel voor ogen waar je naar toe wilt werken op carriĂšregebied?

  • Ja
  • Nee

0 stemmers

Heb jij een duidelijk doel voor ogen waar je naar toe wilt werken op persoonlijk vlak?

  • Ja
  • Nee

0 stemmers

Haha, geweldig. Als ik ga, ga ik met mijn moeder en zus, maar ik ben dan degene die ironisch gaat en voor je gratis patat enzo (ik sta vaak met de tassen te wachten) :tipping_hand_woman:t3:‍♀

Ik wil graag zelfverzekerder worden en net zo goed in mn privéleven op orde brengen en houden als ik dat ben op mijn werk.

ik wil een aangenaam en evenwichtig persoon worden. geef me nog ff.

19 likes

Ik wilde een georganiseerd mens worden, maar ondanks hulp weet ik dat ik dit nooit ga worden en ik vind het dikke prima. Ik ben een adhder (klinkt als een excuus) maar vooral geboren chaoot, ik blijf een chaoot. Zolang ik mijn best doe om alles in het gareel te houden ben ik tevreden. Ieder zo zijn ding.

Ik had eerst JA op persoonlijk vlak maar dat heb ik nu gewijzigd. Ik weet alleen wat ik niet wil, en dat is settelen voor ‘tevreden’. Ik wil gelukkig. Wat dat dan precies is en waar/hoe ik dat ga vinden weet ik nog niet.

Mijn vader heb ik 1 keer in zn leven heeeeel iets zien huilen, toen zn vader was overleden. De rest van Mn leven nog nooit, en ik vind het de meest lieve empathische slimme geweldige man ever. Dus dat hoeft gelukkig niks te zeggen!

4 likes

Ik vind mezelf ook een rationeel persoon, maar moet echt bij alles huilen. Einde van alles is liefde, de kerstreclame van de Bijenkorf, een leuke grap in How I Met Your Mother (ik ben vrij labiel haha)
Misschien toch niet zo rationeel als ik dit lees

9 likes

Hahaha ja dat is wel echt het tegenovergestelde. Maar jouw vader is stiekem dus vrij gevoelig, alleen wil hij dat waarschijnlijk niet laten merken. Is toch ook eigenlijk wel schattig. Ik weet alleen dat toen opa overleed ik zei , huilt papa? Moet papa huilen? :cry: en ik zag toen alleen 2 druppels. Maar ik schrok er als kind echt van. Terwijl het doodnormaal is. Maar nooit heb ik hem verder in de rest van Mn leven zien huilen. Denk dat ik tegenwoordig 1 keer per maand gemiddeld gezien huil. Vroeger nooit, was ik echt keihard voor mezelf. Zag dat echt als een zwakte om te huilen.

1 like

Het lijkt me best wel leuk om lekker mensen te kijken enz. En je kan er ook veel eten toch? Dat lijkt me ook leuk.
Maar niet leuk genoeg om er daadwerkelijk heen te gaan

Ik heb nu gestemd op eens per maand, maar als ik huil is het bij een zielige film. Niet omdat ik verdrietig ben en dat ik dan daardoor moet huilen.

Hahahaha, ik dus ook. Sta erom bekend. Dit stuurde een vriend van mij van de week (over die film, A Star Is Born)

9 likes

Vind het ook nog wel verschillen of je om jezelf huilt ja of nee. Dat doe ik echt nooit. Niks mis ermee als je dat wel doet. Maar ik kan geen spoorloos meer kijken zonder te huilen. Zielige dieren enzo. Ik huil alleen nooit hardop. Mijn gestoorde buurmeisje krijste echt hardop. Ik heb dan gewoon tranen over Mn wangen lopen. Maar niet hardop gehuil. Ik weetniet eens hoe dat moet. 1 keer was een vriendin heel erg overstuur en ik trooste haar en zij snikte keihard op mijn schouder, dus ik probeerde haar rustig te krijgen maar het was zo intens snikken en huilen. Wel heel zielig. En het typische is dat zij ook totaal geen “huiler” is.

Ja het gewone huilen heb ik zeker wel maandelijks nu. Ik vind het ook helemaal niet erg. Tenzij je misschien net mascara op hebt gedaan. Toen mijn oma dit jaar overleed heb ik mezelf enorm gestresst dat ik als enige echt zou huilen, niet met snikken maar met veel tranen. Omdat ik dan bang was dat mensen naar mij keken enzo. Ik vind veel huilen iig geen slechte eigenschap hoor. Tenzij je het hysterisch uitkrijst. Het is gewoon een uitlaatklep voor je emoties.

I feel you :cry:

Ik kijk nu ook Masterchef Australia, elke keer als er iemand weg moet traantjes
Maar ook elke keer als iemand echt een heel goed gerecht gemaakt heeft en complimenten krijgt
Of als de kandidaten elkaar zo supporten

Hoezo emotioneel niet helemaal stabiel

4 likes

Op welke plekken poep jij relatief comfortabel? (Dus niet dat je er ultiem van geniet of zo, maar je voelt je niet ongemakkelijk/bezwaard en het lukt ook daadwerkelijk.)

  • Thuis
  • Op mijn werk- of studieplek
  • Bij vrienden thuis
  • Bij familie thuis
  • In de trein, het vliegtuig of de bus
  • Op een openbare plek met maar 1 wc (klein cafĂ© bijv.)
  • Op een openbare plek met meerdere wc’s (restaurant, bioscoop bijv.)

0 stemmers