Dit heb ik mij serieus van de week ook nog zitten afvragen! Ik ben inderdaad ook bang dat er haartjes door de panty heen gaan komen, dus voor de zekerheid scheer ik toch altijd maar. Maar volgens jou gebeurt dat dus effectief? Mja dan blijf ik maar scheren. Ik ben wel minder precies dan wanneer ik gewoon blote benen heb, dus bv. bij m’n knieën doe ik niet echt moeite.
Ja ik dacht vroeger altijd: waarom zou je je benen scheren als je toch een panty draagt? Todat ik een keer zag dat er gewoon lange haren uitstaken. Zal ook wel aan het type panty liggen misschien maar sindsdien scheer ik ze toch maar (op een vlugge slordige manier ook haha)
Ik ga voor ‘houd er niet van’. Ik luszewel en ik vind ze niet eens vies, maar ik zou ze niet uit eigen initiatief eten, behalve als ik het met wordt voorgezet en ik heb honger. Ik weet niet eens waarom, vind ze denk ik gewoon niet zo boeiend.
Ik draag soms juist een panty ipv blote benen zodat ik niet hoef te scheren
Ik wil dat wel altijd, maar soms ben ik echt te lui.
Ik scheer ze niet speciaal als ik een panty aandoe. Want de panty’s die ik nu aan doe zijn toch dik(ker) en dan valt het niet op heb er sowieso een hekel aan om in de herfst / winter m’n benen te scheren
Ik denk dat ik de meeste dingen sowieso wel geoorloofd vind, omdat het toch wel iets kan zijn waar je op valt of niet. Ook als iemand er misschien zelf niet iets aan kan doen.
Wil ik als nuance wel even zeggen dat ik iemand misschien wel ‘veroordeel’ op zijn werk, maar ik vooral zal oordelen of iemand er gelukkig mee is. Ik was op een date zo afgeknapt op iemand die in een fabriek aan de lopende band werkte, maar daar heel ongelukkig mee was, maar ook 0 ambities had om iets anders te zoeken.
Ligt er aan hoe. Ik heb een vriendin die stuurde een appje met ik ben wat later, prima dan wacht ik even. Half uur later; ja het duurt wat langer, maar een half uur red ik wel. Half uur later… uiteindelijk duurde het bijna 2 uur!! Zeg dan gewoon meteen ik red het niet ben er over 2 uur, dan doe ik idd wat klusjes, maar nu dacht ik elke x ik wacht wel gewoon en werd ik wel geïrriteerd.
Ik vind het een beetje twee dingen:
Dingen als lengte, tuurlijk, daar kan je niks aan doen. Maar ik ben zelf 1.83 en een beetje verschil vind ik geen probleem. Maar een jongen van 1.60 zou ik gewoon niet aantrekkelijk vinden. Ik weet trouwens niet wat ik daarvan zou vinden als ik ook op vrouwen zou vallen. Ik besef me volledig dat iemand niks aan de lengte kan doen, maar toch voelt het zo.
En dingen waar iemand wel wat aan kan doen, zoals smiley gebruik of grammatica vind ik vaak het ‘idee’ wat erachter ligt. Idee is niet het goede woord, maar ik zal proberen het uit te leggen. Smiley gebruik vind ik vaak kinderlijk of irritant overkomen, en dan denk ik dat de persoon ook een kinderlijk karakter heeft. Ik hecht waarde aan goede grammatica en goed taal gebruik, en vind het dan irritant als iemand dat blijkbaar niet ook zo ziet. Dan zijn het wel kleine dingen, maar ik vind dat er vaak wel iets ‘diepers’ onder ligt.
Huh ik vind er niets heftigs aan? Ik heb de vraag denk ik verkeerd begrepen. Ik vind alles geoorloofd, iemand kan toch gewoon je type niet zijn? Het is niet dat ik uiteindelijk mensen daar ook op ga afwijzen als die situatie zich voordoet. Had verder ook geen persoon in m’n hoofd, dus denk dat dat het wel makkelijker maakt.
Ik heb met smileys dat wel heel erg, zeker met xD wat me echt terug gooit naar m’n emofase.
En ik heb het wel over dingen die mensen bewust doen. Iemand met dyslexie zal ik er niet op ‘afrekenen’ (hoewel ik het wel alsnog irritant vind, sorry). Maar ook dingen als w88, daar hoef je bij mij echt niet mee aan te komen.
Maar als ik iemand helemaal geweldig vind, maar hij rookt, is 1 meter klein, en gebruikt xD, xP en whahaha, dan vind ik hem dus niet helemaal geweldig.
Ik zie het alsnog wel per onderdeel.
Maar goed, he, ik ben ook 25 zonder ooit relatie gehad te hebben dus eehh.
Haha dit is een terugkerend onderwerp en altijd sterk verschillende meningen
ik ben over het algemeen van het flexibele kamp: als iemand wat later komt heb ik daar geen problemen mee. Sterker nog: als we afspreken 13:00 bij mij dan vind ik het zelfs fijn als iemand 10 minuten later is want als ik me dan instel op 13:00 merk ik in de laatste minuten dat nog 10 minuten extra me wel goed zou uitkomen
Maar ik hou sowieso niet echt van strak afgesproken tijden, want er kan altijd wat uitlopen of vertraging oplopen, misschien komt je trein niet precies uit met de afgesproken tijd, misschien heb je last van veel verkeer of file, en om nou zooooooooooooveel extra tijd in te calculeren zodat je met geen mogelijkheid te laat kan aankomen vind ik ook zonde als het ineens wel gesmeerd gaat en je juist driekwartier te vroeg bij iemand aan zou komen. Ook niet efficient vind ik, ik heb echt liever dat iemand te laat komt dan veel te vroeg
Dat gezegd hebbende hecht ik wel aan heldere communicatie. Bijvoorbeeld direct laten weten zodra ik weet dat ik iets vertraagd ben, en hoeveel ik denk vertraagd te zijn, überhaupt laten weten van “ik heb nu de trein, dus ik ben om zoveel uur zoveel bij jou” of “bus gemist, de volgende gaat over een kwartier dus ik ben een kwartier later!” Ik hou vooral van afspreken om “Half 2 - 3 uur?” en dan zo mikken dat je niet voor half 2 aankomt, maar wel tussen half 2 en 3 uur communiceert waar je bent en hoe lang het naar verwachting duurt, en dan vind ik het ook prima als je er kwart over 3 bent
Als we afspreken niet bij iemand thuis maar ergens in een café ofzo vind ik het ook niet erg om even te wachten, ik kan alvast gaan zitten, even wat lezen, geen probleem. Ik vind het wel fijn om dus op de hoogte te zijn / worden gehouden qua hoe lang ik ongeveer moet wachten, want dan kan ik inschatten of ik alvast een kop koffie zal bestellen enzo. Zeker als ik met meerdere mensen afspreek en ik moet in mijn eentje een halfuur een grotere tafel bezet houden voel ik me wél ongemakkelijk, dan wil ik wel kunnen zeggen: ik wacht nog op 3 mensen, ik was iets eerder, ze zullen er over een kwartier zijn, ja ik wil graag vast een koffie dankje.
Zo’n situatie heb ik al zo vaak gehad in een bar 's avonds bijvoorbeeld: afgesproken met een groepje, ik was er om ongeveer de afgesproken tijd, er is verder nog niemand, ik app dat ik er ben, sta een tijd te wachten, dan appt iemand uit de groep dat ie ietsjes later is, dus ik denk okee prima dan blijf ik hier even staan want het is verder erg druk, ik wacht steeds langer maar er verschijnt nog niemand, ik moet een paar keer de barman/serveerder afslaan van ik wacht nog op wat mensen en bestel dan, dan appt er weer eenander in de groep dat die ook ietsjes later is, ik begin me ongemakkelijk te voelen want ik sta al 20 minuten in een volle kroeg met m’n jas aan om me heen te kijken. Dan appen ze: “we komen nie tmeer daarheen maar zijn nu in andere kroeg! Kom maar hierheen!” En dan kan ik me omdraaien en de kroeg verlaten. Dit vind ik ZO ongemakkelijk en hier heb ik dus wel echt een HEKEL aan
Snap ik helemaal
Doet niet een best groot gedeelte van de Nederlanders dit?
Snijd jij je spaghetti?
- Ja
- Nee
0 stemmers
Koop dan penne of zo mensen! Brrr haha
Steeds meer? Hoezo dan?
Ik moet altijd lachen om mijn moeder. Ze zou zich geen feminist noemen, maar dat is ze gewoon wel. Zij heeft haar eigen achternaam gehouden (net zoals al mijn tantes) en onlangs heeft ze ‘echtgenote van’ weg laten halen op haar paspoort. Expliciet om gevraagd. Ik zei: mam, maar je bent toch nog steeds getrouwd? En toen zei ze: ja, maar je vader heeft ook niet echtgenoot van op zijn paspoort staan, dat is stom toch? Dan wil ik het ook niet. Moest daar zo om lachen, vind dat zo leuk aan haar.
Stel dat twee mensen die allebei de naam van allebei hun ouders hebben gekregen een kind krijgen. Dan heb je de kans dat dat kind vier achternamen krijgt.