Als mensen die op me lijken iets ergerlijks ( is dat een woord?) doen, kan ik daar vaak vrij makkelijk bij denken ‘ach ja, zou ik zelf ook kunnen doen’ en mn schouders erover ophalen.
Als iemand iets ergerlijks doet wat ik noooit zou doen vind ik het extra irritant.
(En heel af en toe ben ik gewoon tikkie hypocriet en erger ik me dood aan anderen als ze dingen doen die ik zelf ook gewoon net zo irritant doe.)
Lezen en kijken jullie ook altijd veel over de tweede wereldoorlog? Ik lees en kijk er altijd veel over. Het blijft me boeien. Ik typ dit terwijl ik weer een docu kijk hierover.
- Ja dat heb ik ook
- Nee dat heb ik niet
- Heb ik een beetje
0 stemmers
(Oh mijn zinnen zijn niet helemaal lekker maar er hadden al mensen gestemd. Mijn verhaaltje was eerst beetje anders.)
Ik heb dit een keer gedaan voor over een jaar maar ik heb een heel goed geheugen en niks was echt een verrassing, haha.
Ik denk dat mijn interesse komt door mijn oma trouwens omdat ze altijd verhalen heeft over de oorlog en omdat ze in Berlijn woonde toen.
Jaa ik ook. In mijn aanbevolen lijst op youtube staan standaard filmpjes/korte docu’s hierover. Maar ook films die zich in WO2 afspelen vind ik superinteressant. Vraag me al langer af waar het vandaan komt
Je kan daar wel lekker een patatje oorlog bestellen.
Kun je niet een uurtje gaan en dan naar die voorstelling, of overlapt het elkaar volledig? Zoiets zou ik misschien doen. Weet ze van de babyshower? Je kan het dan niet vooraf laten weten zeker?
En de 1e WO! Daar vond ik mensen nog zo onschuldig, dat ze zeiden nou we pakken die Duitsers ff, brb. En dan 4 jaar en 10000000 oorlogstraumas later, zo makkelijk was het niet!
Oja het is zeker geen competitie ofzo, bedoelde meer aan te geven dat ik hoe ‘onschuldig’ die soldaten in 1914 de strijd in gingen, zo’n heftig feit vind
Ik werd afgelopen weekend helemaal gek van de seksgeluiden van mijn bovenbuurman en heb jullie advies nodig. Het pand waarin wij wonen is vrij gehorig, als hij boven rondloopt met schoenen aan hoor ik dat bijvoorbeeld, en als hij de muziek aan heeft staan ook. Nu is het zo dat hij niet samenwoont maar zijn scharrel/vriendin komt wel regelmatig op bezoek (zeg 1x per week) en dan houden ze een seksmarathon (heb ze nu bijv. vanaf zaterdagmiddag tot zondagmiddag 7x gehoord, respect btw).
Dit weet ik helaas omdat dat meisje zo ontzettend hard krijst en kreunt. Ik hoor niets van geluid qua hem maar zij schreeuwt echt de hele boel bij elkaar. Ik vind het best wel genant, ik wil dit gewoon echt niet horen. Ze hebben er ook schijt aan dat andere mensen ze kunnen horen, afgelopen zomer zat ik met mijn zusje in de tuin en hadden ze gewoon seks met de deuren van het balkon open (balkon kijkt uit op de tuin), toen heb ik natuurlijk wel wat geroepen en heeft hij superongemakkelijk de deuren dicht gedaan. Nou ja, lang verhaal kort; moet ik ze aanspreken ja of nee? En op wat voor manier? Ik zie het niet echt zitten om hem face to face uit te leggen hoe vervelend het is eigenlijk. Ben heel benieuwd wat jullie zouden doen.
- Aanbellen op het moment dat ze bezig zijn
- Aanbellen als ze niet bezig zijn
- Briefje in de bus
- Niets, laat ze lekker luidruchtig seksen
0 stemmers
Ik ben zelf zwanger en ik zou het dus écht niet erg vinden als mensen die net iets verder van me staan niet naar mijn babyshower zouden komen. Weet niet hoe de band met je schoonzusje is natuurlijk maar babyshowers kunnen gewoon vrij vreselijk zijn. Ik weet dat mijn vriendinnen wel bezig zijn met iets voor mij en heb ze op 't hart gedrukt dat ik echt géén stomme spelletjes etc wil doen. Maar als er mensen zijn die niet willen dan zou ik dat helemaal oke vinden (behalve mijn echt goede vriendinnen dan, daarbij zou ik het minder leuk vinden).
Hmm, vind het moeilijk. Vind zo schreeuwen als je in een gehorig huis woont ook tokkie. Ik ben altijd van confronteren, maar wil diegene ook niet ongemakkelijk laten voelen dus weet niet of ze in deze situatie een briefje op prijs stellen.
Maar denk dat ik het ooit eens een keer zou zeggen als je hem tegen het lijf loopt. Beetje luchtig brengen.
Thanks voor je reactie! We hebben geen gezamenlijke gang, allebei een eigen voordeur. Weet eigenlijk niet eens precies hoe hij eruit ziet, dus zomaar aanspreken wordt lastig. Maar misschien is dan aanbellen op een ander moment een goed idee.
Ja precies, ik vind zo lopen schreeuwen ook aso. Heb jij tips over hoe ik dit het beste kan formuleren als ik aanbel? Vind het best lastig om de juiste woorden te gebruiken zonder hem heel erg te beschuldigen want dat is niet de bedoeling. Of jij misschien @Lula?
ding dong
‘Hi, ik ben de buurvrouw van nummer x, en ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen. Het is een beetje ongemakkelijk, maar ik heb wat last van geluidsoverlast als je vriendin langskomt. Vind het heel fijn voor haar dat je het haar zo naar haar zin maakt, maar ik zou het op prijs stellen als dat wat minder luidruchtig zou kunnen. Mijn bezoek en ik krijgen alles mee en daar voel ik me wat ongemakkelijk bij’.
Dankje! Ik ga moed verzamelen om aan te bellen.
Ja, dat is afhankelijk van de situatie. Als het iemand is bij wie het kan zou ik het doen om een beetje het ijs te breken. Moet je zelf even inschatten.
Ik voel me echt altijd schuldig als ik me ziekmeld, hoe ziek ik ook ben. Volgens mij hebben heel veel mensen dat, dus ik ben benieuwd: als je écht ziek bent (dus niet een kater of geen zin ofzo) en je meld je ziek op werk/stage/school, voel jij je dan schuldig?
- Nee
- Ja
0 stemmers
ik ga interrailen met mijn vriend en heb bewust gekozen om naar krakau te gaan omdat ik naar auschwitz ‘wil’. puur omdat ik alles met de tweede wereldoorlog super interessant vind
“Hou eens op met dat geneuk van jullie.”