Hahah ok. Sympathiek van je.
Huh dus als iemand uit de community het niet erg vindt dan is het al helemaal ok?
Dat doet me denken aan het “argument” dat gekkies gebruiken dat sommige mensen met een donkere huid zwarte piet ok vinden, dus het is dan helemaal prima en niemand moet zeuren.
Jaja.
Maar wat als diegene zegt dat het niet kan? Of diegene zegt dat het wel kan? Wat doe jij met die informatie/mening?
Je niet beledigd voelen en het grappig vinden liggen nog wel een stukje uit elkaar.
Ik geloof niet dat ik me persoonlijk beledigd voelen door Johan, daarvoor geef ik echt te weinig om zijn hele zijn. Maar ik kan me wel echt ergeren aan iemand die een ander, die zoveel dapperheid en lef laat zien, belachelijk maakt, onder het mom van een grapje.
Eens!
Bedoelde alleen laat mij dan ook lokaal woke zijn, je kan gewoon niet op elke berg sterven.
Liefst sterf ik met een glas wijn in de hand dus dat schenk ik maar in.
Proost
Same here,ik vind alleen de ‘vibe’ (hier mag je ook om OMGten) leuk. De sprookjesachtige omgeving/beelden vind ik wel heel goed. Vooral voor die tijd. Verder echt geen ruk aan. Kan niet in het verhaal komen, laatstaan blijven. En ook geen idee welk deel nou welke is. Lotr is nog erger. Wat een KUTverhaal. Hou op. Maar hier op het forum en de laatste jaren lijkt Harry weer een soort nieuwe hype te zijn. Nou succes met die kinderfilms weer te kijken.
Ik vind dit wel lastig, want zelfs al maak je praktisch hetzelfde mee, de beleving kan ontzettend verschillen.
Ik snap wel dat je heel erg van je huisdier kunt houden maar ik heb echt geen flauw idee hoe het zou voelen als dat huisdier na bijv. 15 jaar doodgaat. Ik heb hier op het forum best wel eens gelezen dat iemand heel verdrietig was omdat het huisdier was overleden maar in real life heb ik dit serieus nog nooit gehoord. Misschien durven mensen dat niet goed te uiten?
M’n vriend heeft ze bedacht en ik was het er heel erg mee eens, maar we willen geen kinderen (meer) dus we hebben er helaas niet zoveel aan
Dat zou wel kunnen? Maar ik heb ook weinig mensen echt open en eerlijk horen praten over het overlijden van mensen… Dus misschien zijn sterfgevallen sowieso iets waar we minder makkelijk over praten?
Vind jij jezelf over het algemeen competitief?
- Nee
- Ja een beetje
- Ja heel erg
- Ik zou willen dat ik het wat meer was
- Ik zou willen dat ik het wat minder was
- Ik weet het niet
- Totaal niet
0 stemmers
Maar dan wel selectief competitief. Bij spelletjes ben ik altijd megafanatiek maar om even de Nederlandse introsong van Pokémon te citeren: ‘Ik wil gewoon de beste zijn, dat geeft een goed gevoel’ is niet bepaald mijn motto.
Met spelletjes fanatiek zijn vind ik wel positief. De beste willen zijn lijkt me juist heeeel irritant. Dat moet je steeds hoog houden. Ben ik te lui voor. Als kind kon het me ook al weinig schelen als ik een spelletje verloor terwijl een andere vriendin echt gillend gek werd en alles door de kamer smeet als ze verloor. Beide is niet echt chill haha. Heb wel jarenlang gevolleybald en dan wilde ik wel graag winnen maar dat was er gewoon ingestampt.
Ik wil vaak bij de beste horen, wat heel erg irritant is. Want het maakt vaak niet uit hoe goed ik ben, ik voel mij pas echt ‘goed’ als ik een van de beste ben. Vind dit een hele vermoeiende eigenschap en het is gelukkig iets minder geworden.
Op de basisschool/middelbare bv was ik vooral heel snel met opdrachten/toetsen en dit wilde ik graag in stand houden. Waardoor ik proefwerken soms aan het afraffelen was zodat ik het zsm kon inleveren.
Het weerhoudt mij er ook van om nieuwe (moeilijke) dingen te proberen, ik vind dingen vaak alleen leuk als ik er meteen al een beetje goed in ben. Dus ja, shit eigenschap.
edit: wat ik er het vervelendste aan vind is dat ik hierdoor vaak focus op het eindresultaat (wat fantastisch moet zijn) in plaats van het proces er naar toe.
Ja ik herken dat heel erg van een vriendin van me die ik al vanaf de basisschool ken en het lijkt me ook irritant. Ik heb het zelf ook best wel eens irritant aan haar gevonden. Maar je weet het iig wel van jezelf. En als je dan niet bij de beste hoort voel je je dan heel kut of? En kan je goed tegen je verlies? Zij smeet een keer mijn rapport in de hoek want ik was beter in lichamelijke opvoeding dan haar. Bij mij stond er ‘goed’ en bij haar ‘ruim voldoende’. Ik vergeet het nooit weer en ik vond het heel kinderachtig. Zij sport nu op topniveau dus die eigenschap komt haar nu wel ten goede haha
Qua sporten competitief naar mezelf herken ik zeker. Ik moet en zal bepaalde bizarre yoga poses per se kunnen en ik kan er dan ook echt van genieten als ik daar steeds dichterbij kom.
Zou jij je partner over het algemeen meer competitief noemen of jezelf?
- Mijn partner
- Ik
- Dit gaat gelijk op
- Ik weet het niet
0 stemmers
Of gewoon deze (voor 15-jarige Dombo en haar vriendjes was dit het toppunt van humor. 2008 was echt een andere tijd…)
Doet me denken aan dat ik dit echt hilarisch vond 10-12 jaar geleden… Bij nader inzien kom ik daar op terug.