Ik weet nog dat een vriendinnetje het er met mij over had. In augustus. Dat Sinterklaas niet bestond. Ik praatte toen met haar mee, maar ergens was ik er niet helemaal zeker over. Ook al had ik eerder zelf ook wel eens ideeëen gehad over dat dat paard op het dak best fishy was en dat we helemaal geen schoorsteen hadden en waarom er meer dan 1 sinterklaas was (want die in het dorp zag er anders uit dan die op tv) maar dat werd altijd vakkundig rechtgepoetst met hulpsinterklazen en sinterklaas die een sleutel had die op elk huis past.
Toen ik thuis kwam heb ik aan mijn moeder gevraagd ‘mam, sinterklaas bestaat niet he?’ met eigenlijk nog steeds in mijn achterhoofd dat hij wel zou bestaan, maar mijn moeder gaf eerlijk antwoord. Het was best wel een klap toch. Ik weet nog precies waar ik het aan haar vroeg. Mijn moeder vond het vooral raar dat ik het in augustus kwam vragen.
In groep 5 (of 6) begonnen we met surprises en werd in de klas van te voren even duidelijk gemaakt dat Sinterklaas niet bestond. Ik voelde me best volwassen dat ik het al eerder wist. Haha, die kleuters die nog geloofden in Sinterklaas! Zo dom.