Ik vind dit appje ook niet zo gek. En heb zelf ook wel iets in die trant gestuurd. Ik heb verder de thread niet gelezen, maar als je zelf zo in de rats zit. Kan je toch niet altijd shit van anderen erbij hebben? Toen ik zo diep in mijn angststoornis zat, in therapie, bang was voor elk persoon op aarde, zelf bang was dat mijn beste vriendin mij appte omdat ik bang was om te bestaan, dan is zo’n appje toch niet sociopatisch?! Vind het enorm generaliserend.
9 likes
@Runnerlongs @Luzarl ik vind jullie voorbeelden niet te extreem hoor. Denk juist wel goed dat je dat even duidelijk maakt en eigenlijk is vaak dat iemand er voor je is en naar je luistert toch belangrijker dan het advies dat iemand uiteindelijk geeft? En ik denk ook dat zeggen “ik bel je vanavond terug” helemaal prima is. Maar ik zou, afhankelijk van wat er is gebeurd, misschien wel even denken “GODVERDOMME DE HELE WERELD IS OOK TEGEN ME”, wetende dat dat niet die vriendin aan te rekenen is en dat duurt dan ook niet langer dan een paar minuten waarschijnlijk. Ik vind het niet leuk om te horen, maar ja, niet leuke dingen horen er ook soms bij. Zou er verder niet wakker van liggen
Niet sociopatisch wel onsympathiek. Tenminste, als ik jou app dat een familielid op sterven ligt of mijn vriend het heeft uitgemaakt en ik krijg een; sorry nu even niet, ben op werk/bij een andere vriendin, dan denk ik 
4 likes
@Luzarl
Hangt ook wel van het soort crisis af inderdaad. Als ik net gehoord heb dat m’n moeder nog een week te leven heeft en een vriendin zegt dan “sorry ik ben bij een andere vriendin komt later wel” zou ik dat wel echt kut vinden, maar als ik gewoon echt even in de knoop met mezelf zit of ineens lastige gedachten heb over een break-up van een paar maanden terug waar ik over wil praten, kan dat ook wel een paar uur wachten. Godzijdank zijn mijn crisissen over het algemeen niet zo heftig als @Lula ze beschrijft
1 like
Ik heb wel eens gevraagd “kan ik je bellen nu?” Ik vind het niet gek als iemand dan zegt “ik bel je over een kwartiertje/half uurtje terug”. Ik snap wel dat iemand niet alles meteen uit handen kan laten vallen.
Edit: ok ligt wel aan het onderwerp. Noodsituatie/lichamelijk/sterfgeval vind ik wat anders dan een break up.
3 likes
En verder, ik heb daarin geen grenzen. Als vrienden mij nodig hebben, ben ik er. Ongeacht of ik zelf goed in mijn vel zit of niet. Ruimte en tijd maak ik voor je. Dat doen zij andersom ook. Maar ik ben ook niet iemand die andermans problematiek zo in zich opneemt dat ik daar zelf last van zou hebben. Daarbij bellen/appen ze ook niet om iedere scheet. En ik heb geen zuigende vrienden. Behalve @Monstertruck dan.
23 likes
Oke, dan verschillen we daarin van mening. In geval van een sterfgeval zou ik uiteraard gecondoleerd/sterkte/kan ik wat voor je doen/wat dan ook meesturen, maar ik heb hier wel grenzen in. Eigenlijk precies wat @Chuckie ook zegt. Sommige (kleine) dingen kunnen naar mijn mening best even wachten. Ik leef niet om andere mensen te comforten, adviseren of troosten. Maar zo sta ik er zelf ook in; ik zou nooit van iemand verwachten alles te droppen en er gelijk 100% voor me te zijn.
Eerste wat in me opkomt: wat een teringwijf.
Ik snap echt niet, ieder probleem is een emergency als een vriend(in) van mij dat zo ervaart. Of ik dat zo vind of niet doet er toch niet toe, ik ben er gewoon en ik luister en ik maak ongepaste, sarcastische opmerkingen en grapjes. Maar ik ben ook loyaal tot het einde.
Precies. En tuurlijk sta ik nu altijd klaar voor vrienden en mag iedereen me ‘s nachts wakker bellen en trein ik stad en land af om er voor iemand te zijn. En dat gebeurt ook echt. Maar sommige periodes in je leven is het soms niet mogelijk, hoe kut ook.
1 like
Ik snap ook niet dat dit per text is? Alsof je dan zegt “onee nu niet”. En dan klaar/stilte :’) . Type gewoon en dan zie je later m’n reactie wel. En lukt het dan even niet te reageren want een collega moet iets van me ofzo, dan stuur ik direct na het lezen iets als: ahh wat shit, ik app/bel je zo!
2 likes
Beste @Eddie ,
Graag verneem ik of je dinsdag 26 november om 11:45 tijd hebt om het een ander te bespreken rondom mijn mentale gesteldheid.
Ik hoor graag van je of het schikt, anders maken we een andere afspraak.
Met hartelijke groet,
Saturnus
41 likes
Ik haat deze bitch sowieso want die de tyfusfuck zet er Gebruikeranaam, PhD als je Gvd twitter naam. Doe ff normaal gek
24 likes
Mijn vrienden hebben meer de neiging om te beginnen met ‘biiiiiiiiitch’ of ‘GODVERDOMME MOET JE DIT HOREN’ of -ik neem de telefoon op en hoor snothuilen aan de andere kant vanuit een WC ergens-.
Wel met een kleine kanttekening trouwens, er is nu iemand in onze vriendengroep levensbedreigend ziek, en als daar updates zijn dan is het sneller even van ‘hee heb je even? er is nieuws over X’. Soms kun je dat niet zo goed droppen voor je even checkt waar iemand is etc.
5 likes
Nee, zonder aankondiging mogen ze venten. MAAR ik heb wel een aantal voormalige vrienden die altijd moeten ‘venten’ en gewoon te vaak gedoe hebben/al jaren met zichzelf in de knoop zitten en gewoon altijd energie kosten, gedegradeerd tot kennis de afgelopen jaren.
Heb ik ze ook verteld Haha, ook best pycho misschien. Maar heb ze gezegd dat ik ze best wil zien in gezelschap, maar dat het 1 op 1 voorbij is en ik er niet langer degene ben die luistert. Ik ben voor hun een good-time vriend. Wil je zuipen? Im there. Wil je uit? Im there. Wil je janken over je relatie? Niet bij mij.
Ik heb gewoon mijn vrienden gekonmari’d eigenlijk. Degenen die nu nog echt close vrienden zijn (zo’n 12) daar ben ik bereid voor te sterven zeg maar. De rest mogen me bellen als ze in levensgevaar zijn maar ik reageer niet op hun dateleed ofzo.
Niet omdat ik het niet aankon, maar het waren stuk voor stuk mensen die je helemaal leegzogen qua energie, er was altijd wat. Dus nu heb ik alleen de good times met ze en de rest is niet voor mij.
Misschien hard, maar zo sta ik gewoon in het leven, ik stuur zelf hoogstens een appje als ik echt verdrink, maar ik verwerk dingen liever zelf eerst voor ik het op iemand anders stort en ik heb geen zin in hele moeilijke types die overal bevestiging voor nodig hebben.
12 likes
Ik heb 1 vriendin waar ik duidelijk tegen heb gezegd dat ik niks meer wil horen over haar dramatische knipperlichtrelatie. De eerste 3 keer dat het uit ging heb ik dagen en nachten lang bij haar gezeten om steun te bieden en voor haar en haar huishouden te zorgen. Maar elke keer bleek na goed doorvragen dat zij degene was die een drama maakte van eigenlijk niks (vriend liket een bikinifoto van bekende op Instagram, vriend nam telefoon niet op terwijl hij aan het werk was). Ik vond het zo onredelijk en heb er zo weinig begrip voor dat ik er niet voor haar kan en wil zijn.
Dat is misschien hard, maar verder hebben we een superleuke vriendschap, ze weet alleen dat ik de telefoon ophang als ze me huilend belt omdat vriendlief niet binnen een minuut terug appt. Voor alle andere problemen sta ik meteen klaar, bij al m’n vrienden. Het idee van geen tijd/ruimte/energie hebben door je eigen shit gaat er bij mij niet in, iedereen heeft wel iets en vriendschap is geven en nemen.
2 likes
Het lijkt me idd wel heel erg lastig als je ziet dat het jouw vriendin is die de giftige persoon is in haar situatie. Ik heb wel vriendinnen gehad in onhandige situaties (de andere vrouw zijn, vreemdgaan, etc.) maar ik ben zelf ook geen heilige en ik vind de ‘morele kwestie’ niet zwaarder wegen dan vriendschap. Maar zoiets als jij beschrijft, zeker als dat consequent doorgaat, dan zou ik ook zeggen dat ze moet kappen. Ik vind dat je er in goede vriendschappen ook prima op kunt wijzen dat het probleem (deels) bij de vriend/in zelf ligt. Ik ga niet overal aan mee OH NO HE DIDN’T-en.
Als enige stem op ‘even inleiden/check of het past voor mij’: dat bedoel ik niet als in heb ik emotioneel tijd voor je, maar check even of ik niet in de auto/douche sta, want ik wil gewoon tijd hebben om naar je te luisteren
1 like
Wat grappig, dan heb vrijwel precies hetzelfde als m’n vriend gedaan, ook de master!
Sorry hoor, maar als iemand bij mij komt met problemen KAN ik gewoon niet helpen. Het enige wat ik dan kan zeggen is dat ik het erg voor degene vind, maar verder kom ik gewoon niet. Als iemand zijn hond op sterven ligt vind ik het wel erg, maar ik kan er geen verhaal van maken om diegene gerust te stellen. Ja, je mag je hart luchten, maar je krijgt een zinnetje hooguit terug.
Andersom ook. Als ik ergens mee zit vraag ik gewoon of iemand wat over zijn favoriete film wilt vertellen. Ik heb liever afleiding dan hulp.
1 like
Ik voel me soms best wel afstandelijk, omdat ik helemaal niet echt vrienden heb met wie ik dit soort gevoelige/diepe/emotionele/… gesprekken heb. Ik heb wel enkele hele goede vrienden die ik al +15 jaar ken. We kennen elkaar echt wel goed en het zijn hele fijne vriendschappen, maar we zijn allemaal nogal gesloten en snotterend bij elkaar op de bank zitten komt gewoon niet echt voor. Het is meer met horten en stoten een verhaal uit de ander sleuren en rond de moeilijke kwestie heen draaien 
, maar omdat we elkaar al zo lang kennen, hoeven die dingen niet per se uitgesproken te worden, omdat we het vaak weten/afleiden zonder dat het gezegd wordt.
Maar als 1 van hen een “crisissituatie” heeft en aangeeft me nodig te hebben, dan zou ik wel onmiddellijk alles laten vallen, omdat ik weet dat het dan écht menens is. En omgekeerd zal dat ook zo zijn. Dan valt zo’n standaard reactie dat je even niet de “emotionele ruimte” hebt wel echt heel verkeerd.
4 likes