‘Als je nu niet stopt met janken/zeuren, gaan we meteen weer terug naar huis!’
- Ja
- Nee
0 stemmers
‘Als je nu niet stopt met janken/zeuren, gaan we meteen weer terug naar huis!’
0 stemmers
Echt om te kotsen als mensen dat doen. “Mama gaat even blabla”, doe normaal. 
Ja echt heel kut. Ik snap ook niet waarom, want een kind begrijpt prima dat jij naar de supermarkt gaat en niet dat kind zelf als je zegt “ik ga”. Snap niet waarom je dat je kind al verkeerd aan zou leren.
Oh ik weet nog dat mijn ouders echt een bloedhekel aan die babytaal hadden. Ze vertellen ook vaak dat ze mensen corrigeerde als buurvrouw Jannie dan zei: “Kijk Koffiebroodje, een miauw!”. En mijn ouders meteen weer fel erop dat alles bij de normale naam genoemd moest worden omdat je het je kind meteen juist moet aanleren. Steeds als ik hier polls voorbij zie komen over ouders realiseer ik me weer hoe fel mijn ouders waren op ontwikkeling en het leervermogen.
Oké je gaat trouwen en je moet één van deze tiara’s op. Welke kies je?
Máxima

Kate
Meghan
Victoria
Madeleine
Eugenie
Beatrice

0 stemmers
Nee eerder: “hou op met janken anders geef ik je echt iets om te janken”
0 stemmers
Zou uberhoud nooit zoiets willen dragen. Maar als het moet doe ik beatrice want dat ding geeft me evil ice queen vibes.
Wat eten we vanavond?
“Aangereden hond met lawaai-saus” 

Kennen jullie deze?
0 stemmers
Hoe spreek jij melk uit:
0 stemmers
@spaarlamp Ik las ooit ergens dat zo praten wel echt een functie heeft. Voor jonge kinderen is het gebruik van ‘ik’ en ‘jij’ schijnbaar lastig, omdat wie ‘ik’ en wie ‘jij’ is wisselt, afhankelijk van de spreker. Als je zelf ‘ik’ zegt ben jij de ‘ik’, maar als je kind ‘ik’ zegt is hij of zij ineens de ‘ik’ – en er is natuurlijk maar één ‘mama’.
Edit: ik denk dat dit artikel hierover gaat maar ik kan het zelf niet openen.
Bij het begin van de differentiatiefase spreekt het kind nog over zichzelf met zijn eigennaam (Gijs boeken lees), en benoemt het ook de aangesproken volwassene meestal met de eigennaam (moeke boterham geven). Ook wanneer het kind over derden spreekt, wordt de eigennaam gebruikt. Zoals we reeds beschreven in het hoofdstuk over taalaanbod zal de volwassene die het kind aanspreekt inspelen op het taalontwikkelingsniveau van het kind en ook dit systeem gebruiken. Hij spreekt het kind dan dikwijls met de eigennaam aan en benoemt ook zichzelf met de eigennaam. Bijvoorbeeld: ‘Hanneke bad zitten’ in plaats van ‘Jij zit in bad’; ‘papa komt helpen’ in plaats van ‘Ik kom helpen’. Naar mate het kind de persoonlijke voornaamwoorden meer leert gebruiken zal ook het taalaanbod van de volwassene in dit opzicht minder kindertaal-specifiek worden. Hoe deze wisselwerking van taalaanbod versus kinderlijk taalgebruik precies in zijn werk gaat, is nog onvoldoende in detail onderzocht, alhoewel men nu reeds kan vaststellen dat het moet gaan om een zeer precies mechanisme dat voortdurend, zij het onbewust, wordt bijgesteld.
Neemt trouwens niet weg dat het irritant klinkt voor buitenstaanders. 
Mijn moeder zei altijd spring in het veld of prut met pielekes
Toen zei ik soms als tiener:
“Als het warm is wel ja ter verkoeling” 
“Honger? Kindjes in Afrika, die hebben pas honger!”


0 stemmers
En dan vooral nadat ik 3x heb gevraagd of ik ergens mee kon helpen.
Mijn buurvrouw deed dit laatst en ik moest zo hard lachen.
Ze hadden bezoek en een van hun kinderen vroeg of ze moest helpen, dus de buurvrouw zei “nee ga maar buiten zitten”. Komt ze daarna buiten met al het eten en zegt ze boos dat ze ook altijd alles alleen moet doen. 


En nu woon ik niet meer thuis, is het verdomme opeens wel een hotel en word ik nog net niet met druiven gevoerd terwijl mijn vader met een groot blad een briesje wappert 
Dit is mijn leven momenteel, ik voel me zo’n verwend nest
Haha grappig dat veel gezinnen een eigen standaard antwoord hebben op “wat gaan we eten vanavond?”
Bij ons was het altijd gebakken vensterbanken 
“Piepers horen in de pan” - als we weer zeurde / piepte over het eten.
0 stemmers
Dit is tevens mijn moeder: