Dit verhaal past misschien ook wel bij dit gesprek. Dat ze ondanks geen kinderen, wel een wens, gelukkig is met haar man.
1 like
3 likes
Zo’n fijn nuchter bericht dit. Ik zou graag een kindje willen, maar kan soms inderdaad verzanden in een gedachtenstroom waar ik niet uit kom en dan stel ik het liever weer uit. Gelukkig is mijn vriend er wel duidelijk in en vraagt af en toe wanneer ik nou een baby voor hem ga maken haha 
Niet alleen is dat oergevoel afwezig geweest (zelfs in lange relatie van 10+ jaar). Ik had er ook een sterke angst voor (ik zeg bewust had). Dat het kind verpest zou raken, dat ik het niet aan zou kunnen (door bepaalde familiepatronen en trauma’s).
En vond het wel heel prettig om mijn eigen plan te trekken. Op mezelf focussen, meerdere studies te kunnen doen/veel te werken/reizen (kan ook met kind uiteraard).
Nu ik zelf ook aan bepaalde shit heb gewerkt, wat meer rust ervaar, heb ik wel zoiets van ja, ik zou het kind wel een stabiele basis kunnen bieden en het lijkt me ook een “verrijking” (bij gebrek aan beter woord). Moet nog laten bezinken of het me echt waard is op lange termijn, of dat ik het voor enkel mijn eigen wil en of dat nou niet ego is. Kortom, helaas wel veel mitsen/maren.
O ja en begin dit jaar relatie uit, ben nu 34 dus missch dan wel het scenario in beeld om het ooit maar alleen te doen
Edit; wel fijn om dit soort reacties hier te lezen. Ook als ik het met vriendinnen bespreek die al moeder zijn en zij (zelfs wel met gezonde hechtings-situaties) ook af en toe twijfelen of ze alles wel goed doen. Klinkt gek maar dat doet me dan goed van ja dit speelt niet alleen bij mij
2 likes
Ik stemde net ja, nadat ik kinderen kreeg. Maar eigenlijk denk ik dat ik dat gevoel toch niet heb als ik er beter over nadenk. Kan niet echt goed uitleggen waarom dan niet.
Ik was echt ster in creatief boekhouden toen ik nog in een supermarkt werkte
9 likes
Haha does make sense
1 like
Wel eens een pak melk die anders over datum zou zijn gaan voordat we hem hadden opgemaakt.
1 like
Hahha mijn afwasmiddel is net op. Mijn contract liep in feb af
2 likes
Ik hoef voor minstens 2 jaar geen koffie meer te kopen.
6 likes
Ik dacht dat dat wel zou komen, maar na 5,5 jaar denk ik nog steeds elke dag: ‘wtf ben ik aan het doen?’
1 like
Niet express maar ik neem vaak per ongeluk bestek en mokken mee 
Als ik van mijn werkplek terug loop naar de algemene ruimte heb ik vaak mijn handen vol met spullen en dan doe ik die snel even in mijn tas en dan vergeet ik het en kom ik er thuis achter dat ik het per ongeluk heb meegenomen.
1 like
Ja zo ervaar ik het ook @Jeg. Heb het de eerste maanden wel even hormonaal / mentaal lastig gehad, maar ik ervaar het niet als een blok aan m’n been. Ik ben flink ambitieus qua werk en ook mega gesteld op mijn eigen tijd en ben graag buiten de deur. En eerlijk, ik was ook niet aan een kindje begonnen als ik niet zo’n opvangnet had gehad als ik nu heb. Dat is een luxe, maar voor mij persoonlijk wel een must. M’n zoontje (1,5) gaat regelmatig uit logeren zodat wij kunnen chillen / uitslapen / feesten / uit eten / whatever. Hij vindt het fantastisch en wij ook. Dus win win.
Maar goed zeer grote kans dat ik het wel bij 1 kind hou JUIST omdat het ouderschap voor ons allebei nu zo goed te combineren is met ons werk en sociale leven.
Edit: oh ja trouwens een kind combineren met corona / lockdowns is overigens wel echt een uitdaging. Nu aan het werk met hem thuis en dat is echt niet te doen gewoon. Dat brengt wel veel stress moet ik zeggen.
9 likes
@Soy.peor ik mis dat ooook echt wat je hierboven beschreef over stappen en andere meiden enzo. En dit gevoel ook mega. Toilet momenten zijn wel van other level he Haha
15 likes
Ik begrijp je helemaal. In mijn situatie is er gelukkig geen sprake van een ‘uitdaging’. Ik heb er ook vertrouwen in dat ik het kan, dus tijd om te stoppen met rationaliseren.
Ik neem niet echt spullen mee die niet van mij zijn, maar ik print wel altijd stiekem dingen voor mijn studie en zzp projecten op mijn werk, wat misschien toch ook wel een soort diefstal is.
3 likes
Ben of ken jij iemand die met een waargebeurd verhaal in een meidenblad heeft gestaan?
- Ja.
- Niet in een artikel, maar wel in een rubriek (met een brief, bijvoorbeeld).
- Nee.
0 stemmers
Zoja: waarom? 
Ik heb in de girlz gestaan over vaginisme
6 likes
Ik print op mijn werk. Helaas werk ik nu al bijna een jaar thuis, dus zelf maar inkt aangeschaft voor de verzendlabels van vinted (naar frankrijk) 
En ik heb wel eens zout en peper zakjes meegenomen voor een weekendje weg. lekker geks.
2 likes
Een oude kennis heeft met haar verhaal in zo’n blad gestaan als Mijn Geheim (niks juicy’s, maar over een moeilijke gebeurtenis in haar leven).
1 like