Ik was een keer verdwaald in een bos als kind en toen ze me vonden, had ik zes teken
Hahah dat vraag ik me ook altijd af, kom je nooit in gras dan? Of buiten in het bos? Maar in alle eerlijkheid, stel je komt uit de stad of een wat versteender gebied dan komen ze natuurlijk ook veel minder voor
Ik ben best vaak in het bos maar nog nooit gehad, heb ook wel altijd lange kleding aan eigenlijk.
Dat werkt heel goed!
Hoe lang waren ze je kwijt?
Wel tekencontrole, maar niet volledig ingepakt (dan is er ook bijna geen controle meer nodig, lijkt me).
Edit: oh, er staat ook en / of. Goedemorgen.
Hahaha weet ik echt niet meer, een uurtje of twee?
Was in het buitenland en ik was in het gedeelte beland waar blijkbaar veel teken zitten.
Het bos is niet mijn vriend!
Ik ben 30 en m’n moeder vertelt minstens 3 keer per jaar het verhaal over hoe m’n vader mij als baby in de kinderwagen was verloren in het bos Was in Polen en m’n moeder liep de hele tijd met mij over het pad, maar wilde het bos in om paddenstoelen te zoeken en toen ze terugkwam bij m’n vader was de kinderwagen er niet meer
Had nu gewoon nieuwe ouders of alienouders kunnen hebben. Zo veel gemiste kansen.
Ik moest mijn sokken over mijn broek dragen en daar dan weer elastieken omheen. Vond ik zo suf. Maarja ik heb er wel veel gehad, ook een keer 3 tegelijk. Dat was in zo’n zwijnenbos ergens in het noordoosten.
2 lades vol
Wow, ik probeer me voor te stellen wat er in het hoofd van je vader gebeurd is dat hij ineens ‘vergat’ (?) dat hij met z’n baby in de kinderwagen aan het wandelen was en ineens zonder wagen verder is gelopen. Echt huh zoveel vragen
Ik ken dit verhaal alleen van m’n moeders kant, moet het maar eens een keer vragen aan m’n vader
Sommige vaders (en vast ook moeders maar het gaat nu over vaders) zijn/waren ook een beetje oenig met bepaalde dingen denk ik. Mijn vader deed ook van die rare dingen (mij als 2 jarige laten plassen in een bosje maar vergeten m’n onderbroek uit te doen 🥲 bijvoorbeeld, en kan er nog wel meer noemen).
Ja of zo’n wolvenkind!
Welke dieren heb jij wel eens in het echt gezien?
Op de middelbare school moest ik altijd van m’n ouders in het weekend broodjes smeren en invriezen, en dan als ik naar school ging pakte ik dan een pakketje. Werkte wel, want ik was echt veel te lui en al mn zakgeld ging anders naar panini’s en unox in de pauze Nu deel ik een vriezervakje met drie personen, anders zou ik het weer doen. Maar bevroren sneetjes doe ik niet.
Ik was ooit op stage in Suriname en we gingen een keer de rivier over voor een reisje en daar zat bij het oversteekpunt een capybara. Die was toen nog echt klein en zo schattig! 10 weken later nog eens daar overgestoken en my god, ineens een lomp groot dier geworden haha. Was er die tweede keer bang voor
Zo ik herken die intense haat echt meteen. Wandel vakantie met tieners, wie bedenkt dit?
Ah nee dit was echt nog basisschoolleeftijd! Wij liepen altijd best grote afstanden voor die leeftijd. Ik liep altijd achteraan te sjokken en chagrijnig te zijn.
Ik heb nog steeds geen brood gevonden wat redelijk lekker blijft als je het in de vriezer legt en dan weer ontdooit