Toen ik erachter kwam als kind dat mijn mama niet echt ‘mama’ heette, maar een naam had, heb ik die wel even gebruikt haha.
Ja, vind ik ook. De enige keer dat het me wel grapoig lijkt is als het kind nog niet veel praat en het mensen napraat. Maar verder lijkt het me niks.
Hou niet minder van mijn ouders omdat ik ze met hun voornaam aanspreek hoor, dat is hun initiatief geweest. Ze weten ook dat ik van ze hou hoor
Haha mijn moeders naam heeft 4 lettergrepen dus ik denk niet dat ik dat vaak heb gezegd. Ook vind ik het soms ineens raar dat mn ouders dus gewoon voornamen natuurlijk hebben. Dan lijkt het net alsof ze verder van me afstaan. Ik zou het ook echt nooit nu meer kunnen uitspreken naar ze.
Stel je wordt nu verplicht je ouders bij hun voornamen te noemen, zou je dat lastig vinden?
- Ja
- N.v.t.
- Mwah beetje
- Nee dit doe ik al
0 stemmers
Oh no offence! Ik ben wel benieuwd waarom dit hen initiatief was?
Mijn vader wilde dat en heeft mij en mijn broertje dat geleerd. Voelt juist fijn persoonlijk voor mij en ik weet niet beter. Als je je kind kwijt bent is het wel handiger misschien, want dan is het niet zo universeel “mamaaaa”
Ah ik bedoel ja! Niet ja, ikzelf. Maargoed, ken best wat mensen die dat doen eigenlijk. Ook iemand die het alleen doet als ze boos is op haar ouders.
Zou het zelf wel fijn vinden als m’n zoon mij mama blijft noemen.
Mijn moeder is vaak afwezig of dromerig (type verstrooide professor) waardoor ze soms gewoon niet reageert, zelfs al zeg je 5x “mamaaaa?”. Dan noem ik haar soms wel bij haar voornaam, dat komt om de een of andere reden wel binnen haha
Lol tables are turned. Normaal gesproken roept een ouder zn kind bij voor en achternaam om aandacht te krijgen. Reageert ze dan ook ?
Ik vind alles best behalve ‘ons mam’ 
Hahaha ja dit inderdaad. Op mam of mama reageert ze dan niet dus dan haar naam gebruiken werkt wel
vind dat alleen altijd zo lelijk
Dit vind ik juist mooi haha. Of dat andere mensen zeggen ‘jullie mam’ als ze het over iemand anders moeder hebben.
HHahah nee, zou echt vreemd zijn. Sterker nog als we spelletjes spelen waarbij je een score moet bijhouden, dan krijgt iedereen z’n voorletters of naam en mn moeder “M” of “Mam”. Laatst deed ik toen ik bij mn moeder was een kaartspelletje mee met 2 vrienden van haar. Vroeg iemand wie/wat “M” was 
Mijn ouders noem ik bij de voornaam, ze noemden elkaar op een gegeven moment papa en mama (‘vraag maar aan papa’ werd ‘papa kan je dat even pakken’ naar elkaar toe) en dat vonden ze zo kut dat ze elkaar weer bij de voornaam gingen noemen en dat hebben m’n broer en ik toen overgenomen.
Andere mensen vinden het vaak raar maar ik vind het gewoon Chill zo, is ook makkelijk als we ergens zijn dat ik gewoon hun voornaam noem Ipv mama en er dan 20 vrouwen omdraaien.
Ik heb ze ook een koppelnaam gegeven, zoals Bennifer of Brangelina waarmee ik ze gezamenlijk aanspreek, maar dat heb ik zelf bedacht. Vind ik ook Chill.
Ik heb een stiefdochtertje van 3,5 en zij noemt mij geen mama (logisch, ze heeft een andere moeder) en dus noemt ze mij altijd bij mijn voornaam. Ik vind dat zelf heel kut maar er is geen andere manier
Ik gebruik eigenlijk allebei wel, en ik vind voornamen eigenlijk helemaal niet onpersoonlijk, alle gezinnen die ik ken waar de ouders met hun voornaam worden aangesproken zijn ook echt warme, hechte gezinnen. Als ik met andere familie of vrienden van mn ouders ben en het over ze heb refereer ik ook naar ze met hun voornaam, zo kennen zij ze immers ook, voelt gewoon logisch.
Of volwassenen die in een gesprek "Mijn mama/papa " zeggen.
Zeg gewoon moeder of vader.
Dit vind ik altijd zo’n lekkere uitspraak, hè
Dit lees ik weleens op het forum en dan denk ik: ???
Haha ik doe dat maar voel me ook nog niet volwassen genoeg om moeder/vader te zeggen. Ik heb ook het gevoel dat mama/papa in Vlaanderen couranter is maar dat kan ook aan mij liggen 