Echt bullshit. Ik ben halverwege de 30 en rommel nog steeds maar wat aan.
Ik heb een dak boven m’n hoofd, ik werk en betaal m’n rekeningen. Dat is echt genoeg volwassenheid voor mij.
Een vaste partner en/of kinderen hebben zijn voor mij absoluut geen voorwaarde om volwassen te kunnen zijn. Je geeft zelf aanvulling aan het begrip.
Lekker boeiend dat zij zich zo volwassen voelen. Als zij dat hun belangrijkste eigenschap vinden….
Er is niet eens sluitende betekenis aan het begrip 'volwassen zijn".
“Over het algemeen is een volwassene een individu dat zichzelf in het leven kan redden. Biologisch gezien is een volwassene of adult volgroeid en geslachtsrijp. Bij mensen wordt in een juridische context het begrip “meerderjarig” gebruikt.”
Volwassen zijn betekent helemaal niet dat je een hypotheek moet hebben over een Vinex huis, 2 kinderen baart en een volvo voor de deur hebt.
Het betekent dat je adem haalt boven de leeftijd van 18 jaar.
Is het zo dat protestanten niets hebben met dit soort overblijfselen?
Dit vind ik ook helemaal niet het teken van volwassen zijn. En denk @anon4775214 misschien ook niet?
Ik streef die dingen in ieder geval niet na ofzo, maar ik vind mezelf wel kinderachtig en daardoor niet volwassen/serieus. Mijn gedrag is op veel vlakken nog hetzelfde als toen ik 18 was.
Ook kan ik vaak niet geloven dat ik vaak 10 jaar ouder ben dan collega’s :’) voel me echt niet 10 jaar ouder.
Dat klopt.
Over het algemeen ligt in protestantse kringen de nadruk op de bijbel (Sola Scriptura) al wisselt het per stroming hoe sterk die nadruk is.
Heiligen en hun overblijfselen worden over het algemeen niet vereerd, omdat dat de aandacht afleidt van waar het werkelijk om gaat; God.
In mijn vorige kerk werd het als heidense afgoderij beschouwd maar ik ken ook protestanten die het niet per sé hard afwijzen.
@anon4775214 Ik ben bijna 40 en ben moeder, maar heb ook vaak het idee dat ik maar wat aanrommel.
Dit zegt de gemiddelde 16-jarige ook. Hoe harder mensen dat roepen, hoe minder ik het vaak het geval vind. Het is vaak een wat eenzijdig beeld van wat volwassenheid inhoudt, wat hier ook genoemd wordt. Zou je het echt niet aantrekken.
Ja dit! Ik was ook beiden kwijt en ruik/proef nu ongeveer 25% weer denk ik.
Maar ik stond dus toen pannekoeken te bakken en ondertussen te forummen (
) en mijn man zei: uhh er fikt iets aan? Rook ik dus Totaaaal niet, dat vond ik toen best confronterend en eng.
Toch heb ik niks proeven gestemd want ik mis zo de smaak van koffie!!! En van kaas.
Sinds ik op een katholieke middelbare school heb gezeten, waar we elke ochtend Pater Noster of Ave Maria in het Latijn zeiden en we eens per maand het eerste uur op zaterdag in plaats van levensbeschouwing naar de mis gingen (onze school zat aan een kerk vast en mijn leraar klassieke talen is priester), heb ik nooit meer communie gehaald zonder eerst te biechten. Ik ben niet gelovig opgevoed en nog steeds niet gelovig, maar nog steeds biecht ik me op als ik weet dat ik bijvoorbeeld met mijn oma naar de kerk ga.
Volgens mij is berichten in Nederland niet gebruikelijk, dus ik ben benieuwd: heb jij wel eens in het biechthokje gezeten?
0 stemmers
Ik bedoel dat dat het over het algemeen aangenomen wordt als “volwassen zijn”, en dat is dus feitelijk onjuist.
Ook met een Vinex huis en een zwerm kinderen kan je nog steeds onvolwassen zijn/ je onvolwassen voelen/ onvolwassen gedragen.
Het is een lege term. Het betekent gewoon helemaal niets.
Wat is communie halen? Ik ken communie alleen maar van kinderen die in groep 5 ofzo in een mooie jurk naar de kerk moesten en heel veel cadeaus kregen 
Dat is de eerste communie! De eerste communie is een sacrament dat je maar één keer meemaakt (zoals het doopsel en het vormsel) en wordt daarom gevierd, maar na je eerste communie mag je tijdens de mis in de katholieke kerk communie halen, feitelijk de hostie en wijn on dichter bij god te komen.
Ik had trouwens helemaal niet zo’n mooie jurk aan tijdens mijn eerste communie. 
Bij mijn kerk in de Randstad waren we allemaal redelijk casual gekleed. Vind ik achteraf wel een beetje jammer. Ik was ook de oudste in mijn groep (ik was rond mijn 9 ““gelovig””/wilde me in het katholicisme verdiepen/wilde eerste communie doen) dus ik zie er op de foto’s uit als een suffe grote zus op een feestje. 
De biechthokjes waarin ik gezeten heb waren niet meer traditioneel met een scherm er tussen, dat was er tussenuit gehaald. Het was gewoon een minikamertje geworden waarin ik de priester kon zien en hij mij.
Maar ik heb ook weleens gewoon op zijn kantoor gebiecht.
Zelfs dat vind ik soms moeilijk. Maar goed als kind had ik astma dus ben dr wel iets op vooruit gegaan.
Ik heb daar een vraag over, en ik hoop dat je dit niet ziet als een aanval. Zeg het vooral als ik echt totaal fout zit.
Wat is de zin van biechten?
Je gaat daar dus zitten en je vertelt een priester dat je iets fout hebt gedaan, en dan worden je zonden vergeven. Dat is in het beginsel biechten, toch?
Maar biecht je dan om vergeving, of biecht je omdat je die last van je van schouders wil?
Biechten komt voor mij over als je nietsvermoedende partner vertellen dat je in de kroeg met iemand hebt staan zoenen. Je doet dat dan zogenaamd om eerlijk te zijn, maar eigenlijk doe je het omdat je de last van de leugen niet zelf/alleen wil dragen.
Hangen er bepaalde gevolgen aan biechten, bijvoorbeeld? Als je opbiecht dat je iemand hebt aangereden en door bent gereden, word je dan vergeven puur omdat je het opbiecht?
Worden er wel eens mensen uit de gemeenschap gezet vanwege een biecht?
Sorry, heel veel vragen. Vind het een fascinerend concept.
Ja en dan zegt de priester “Dat is geen biecht dat is een impopulaire mening” en dan komt de biecht politie je halen.
(Even echt antwoord. Je biecht voor vergevenis van god en de priester heeft zwijgplicht vgm. )
Dan ga ik maar niet opbiechten dat ik senseo koffie eigenlijk best redelijk vind…
Maar is het biechten met of zonder Omg reacties?
